Απο – Λογισμοί [Χρήστος Ι. Βατούσιος]

ΑΠΟ – ΛΟΓΙΣΜΟΙ

Είναι σίγουρο πως περάσαμε κάποια χρόνια καλά. Ισομοιράστηκε η ηδονή με την οδύνη και ισορρόπησε το μέσα μας.

Μόνο τώρα που έκλεισα για τα καλά τα μάτια το βλέπω καθαρά.

Ότι μας δόθηκε ήταν ο δρόμος προς την γνώση μας και ότι μας αρνήθηκε η τέχνη της ζωής.

Έμπειροι πια, φτασμένοι τεχνίτες, αφήνουμε τα σύνεργα στο χώμα: Νου, λογική, ιδέες κι ονείρατα, μα κυρίως το υλικό, την κόλλα - των τυχερών - που τα συνταιριάζει.

Φτάνοντας στην εξώπορτα, αν στρέψουμε το κεφάλι προς τα πίσω, θα 'ναι για κάποια λόγια που δεν ειπώθηκαν και κάποια δάκρυα που δεν βρήκαν κόρφο να χυθούν, κι αυτά πονούνε πιότερο κι από τα έργα που απόμειναν στη μέση.

Αν πάλι τραβήξουμε μπροστά με βήμα σταθερό, είναι γιατί κι ελπίδα έχει τα όριά της.

Φτάσαμε αποκαμωμένοι αλλά πλούσιοι, γεμάτοι χαρά, που λάβαμε μέρος σ' αυτό το μεγάλο παιχνίδι, με όλες τις μεταπτώσεις των παιδιών - αυτών των δασκάλων της ύπαρξης - που 'χουν σαν παίζουν.

Θα τινάξουμε καλά τα ρούχα μας απ' την σκόνη του χρόνου, και σιάζοντας λίγο τα μαλλιά μας θα περάσουμε καθαροί κι ωραίοι, έτοιμοι στο μεγάλο τραπέζι του αρχιμάστορα, που θα αναδιανείμει τα υλικά μας τροφοδοτώντας τ' αστέρια.

Υ.Γ. Κι αν απομείνει κάτι από τους άξιους, θα 'ναι ένα μελωδικό θρόισμα της μνήμης.

Πηγή: drasivrilissia.gr.