Βασιλική [Χρήστος Ι. Βατούσιος]

ΒΑΣΙΛΙΚΗ

Τα φιλιά της Βασούλας ήταν του αέρος, σαν το σαλάμι που προτιμούσε, αλλά κατά τ' άλλα δε μπορώ να πω• Εκλεκτά. 

Γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο, εκείνη πρωτοετής κι εγώ πολυετής πολυπαθής με χαμένο το λογαριασμό. 

Η έλξη καθώς λένε υπήρξε αμοιβαία κι έτσι δεν αργήσαμε να συγκατοικήσουμε στη μικρή μου γκαρσονιέρα. 

Η Βάσω πειθαρχημένη και συνεπής σε όλες τις υποχρεώσεις κι εγώ ανάμεσα σε πραγματικότητα και ιδέες, ανίκανος να τις συνταιριάξω και να πετύχω αυτή τη σπάνια αρμονία. 

Ο καιρός κυλούσε και τα όποια προβλήματα κουκουλώνονταν μέχρι που έμεινε έγκυος. 

Η αλήθεια είναι - προς τιμήν της - ότι μου το ανακοίνωσε μέσα σε πλαίσια υψηλής αξιοπρέπειας, χωρίς καμία απαίτηση από μέρους μου. 

Στην αρχή σώπασα, αλλά μέσα μου μ' έτρωγαν τα φίδια της ντροπής, έτσι που ένα βράδυ της το ξεφούρνισα: Θα σε ζητήσω. 

Η συγκρατημένη αρχικά χαρά της ράγισε και ξεσπώντας βαθμιαία εξελίχθηκε σ' ένα όργιο χρωμάτων, μετατρέποντας το μικρό δωμάτιο σε παιδικό σταθμό.

Μέχρι το γάμο μας είχα σταθεροποιηθεί σε μια δουλειά και η Βασούλα περίμενε το δεύτερο καρπό μας. 

...Έως εδώ καλώς. 

Αυτό που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω, ήταν γιατί θέλησε να ενώσει την πραγματικότητά της μαζί μου. 

Ή μήπως τελικά ήταν η ιδέα μου... 

Πηγή: drasivrilissia.gr.