ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΑ
Ξύπνησα
Μ’ έναν ιδρώτα
Τσούξιμο στα μάτια
Απ’ το παράθυρο έμπαινε φως
Από τη σίτα κάπνα
Καλοκαίρι!
Κανείς δεν κάπνιζε
Στην αυλή
Δυο σκυλιά τρομαγμένα
Παραδίπλα ζωγραφίζουν
Νεκρή φύση
Μαύρο τους πεύκους
Και ανάβουν κερί
Τα κυπαρίσσια
Αν είχες έρθει έχεις φύγει
Κάτι λόγια
Σα να ‘χα ακούσει
Ανέπαφα
Όπως ένα βλέμμα
Χωρίς φωτιά
Αυτή τη φυλάμε
Μακριά από μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου