Τρία αποσπάσματα από το οιωνεί θεατρικό: "Λιτανείες 9" τού Θανάση Αθανάσιου

Παίζουν οι:

Stockhausen,

Webern,

Sun Ra,

Euronymous,

Αθανάσιος Κλάρας.

1

Stockhausen: επιτέλους, τα σύνολα της ΕΡΤ γυμνά. να παίρνουν αέρα τα απ'αυτά τους.

Αθανάσιος Κλάρας: γυμνωθείτε, μπρος, παλιόσκυλα, λάμπεις Babbitt μου, λάμπεις!

Webern: πιο σιγά. ανεπαισθήτως.

Euronymous: Με ανάποδους σταυρούς οι πόρτες και το σημάδι του 666 στα μέτωπα. μετά μιλάνε για φιλαλήθεια. πουθενά έλεος.

Α.Κ.: καβάλα στο άσπρο άλογο, με σέρνει μια φιλαρμονική στη μέση του χωριού. το κεφάλι μου παλουκωμένο κι ο Euronymous να ξίνεται.

E: ξίνομαι σαν ξόανο μόνο όταν έχω φαγούρα. λέγε, λέγε, κάτι θα μείνει.

SUN RA: ο πνευματικός σου Πατέρας ήταν από τον Σείριο. κι εγώ από πού;

(φεύγουν όλοι εκτός από τον Webern που ψιθυρίζει και μονολογεί)

(φεύγει κι ο Webern)

(κανείς επί σκηνής)

(μπαίνουν όλοι μονομιάς)

St: ηδυκό μου.

W: πνευματική τροφός του Εξάντα η οχτάχρονη Τσιζμπεργκερ έκανε πους απς με τα βυζιά.

Euronymous: κόψτε τα βυζά. κόψτε τις βυζάρες. εξαπλώνεται ο ιός του μαυροσκούφη.

Α.Κ.: (ξεπεζεύει) ένορχος σε θάνατο;

SUN RA: δικαίωμά της να ταξιδεύει στους πυρφόρους γαλαξίες με ηδυκά της ίδια μέσα. καταπραΰνω τον πόνο στο δρόμο του μεταξιού. μεταξένιοι ληστές πάνω σε λευκά σεντόνια πάνω σε λευκά άλογα, μέσα σε λευκή πρέζα παραμύθα.

ST: Ρα, Ρα, ρίχνω του Θωθ το ντεκ, όλα θα τα μάθω.

2

Euronymous: ήταν έξυπνη η δασκάλα. τον έπαιρνε μόνο από κώλο. και φυσικά το στόμα. χρησιμοποιούσε πολύ το στόμα. έτσι λεν, τουλάχιστον. εγώ δεν άκουσα κάτι εκείνη την περίοδο. μετά όλα μαθεύτηκαν. οι ατασθαλίες των εγελιανών πορνών, τα σφυρίγματα στα γήπεδα, τα άοκνα πόδια της λεβάντας.

Webern: γνωρίζεις κάτι για τις εγελιανές πόρνες; πού συχνάζουν; πόσα παίρνουν; το ευχαριστιούνται;

ST.: Πάψε, υπάρχει κι άλλος τρόπος να ρωτήσεις, τον οποίο δε θα στον δείξω εγώ. κάθε άνδρας πρέπει μόνος του να βρίσκει λύσεις στους γόρδιους δεσμούς.

W.: ήταν έξυπνη η δασκάλα, σου λέει.

ST.: Ναι, το ξέρω.

E: η ομίχλη μες στο φέρετρο. άοκνα τα πόδια του νεκρού. ακαθησία.

Α.Κ.: γράφεις αυτόματα, πριν σκεφτείς. αυτό έκανα κι εγώ στο βουνό.

S.R.: τίποτε ποιητικό στα σκάφανδρα της σελήνης που πέφτουν ολόκληρα βουνά ανάποδα από τον ουρανό, ωσάν Κ2 βουνοκορφές.

 

3

ST: Κάθε άνδρας οφείλει να αψηφά τις Ερινύες όταν αυτές ξυπόλητες προσπαθούν να ανάψουν μια φλογίτσα στις ρώγες του εσπερινού. ξυπόλητες οι μαθητευόμενες λιτανείες. Λιτανεία του Γιάννη Χρήστου.

Α.Κ.: δεν καταλαβαίνω από αυτά. δεν παίρνω χαμπάρι, που λεν. έχω αγύριγο κεφάλι. έχω 3 κεφάλια. δυο πουτσοκέφαλα και μια χελώνα στον πρωκτό. παρακαλώ να γίνει περιφορά του τίμιου σταυρού ανάμεσα σε λεχώνες με αχινούς στα πόδια, ανάμεσα σε τίμιες πόρνες, με λερωμένα εσώρουχα, ανάμεσα σε προσκόπους με ξαναμμένα κωλοτρίχια.

W: πιο σιγά.

S.R.: τίποτε ποιητικό εδώ. ούτε καν η άσπρη γάτα του Φαραώ. γιατί δεν μιλάμε ανοιχτά; τι κρύβουμε εδώ; τι συμβαίνει πάλι; πάλι πονοκέφαλο έχει η γυναίκα σου, Κλάρα; κόψτης το κεφάλι.

Α.Κ.: πολλά κεφάλια μαζεύτηκαν στη λίμνη του ματιού σου, Ρα. να δροσιστούν με τα δάκρυα/ποταμάκια.

(o Webern κάθεται στο πιάνο και παίζει βιολί)

Α.Κ.: βάλε κλαρίνα, βάλε προβατίνα, περνάει ο Άρης ωρέ.