09 Φεβρουαρίου 2023

[στο χιονισμένο όρος Αιγάλεω, 08.02.2023]

Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από τη διαδρομή που ακολούθησα το πρωινό τής 8ης Φλεβάρη 2023, στο χιονισμένο όρος Αιγάλεω. Εικόνες από την εν λόγω διαδρομή έχουν ανά καιρούς παρουσιαστεί στο παρόν blog, αλλά δεν είχε τύχει παλαιότερα να είναι στα λευκά και η αλήθεια είναι πως τα λευκά ταιριάζουνε πολύ στο όρος Αιγάλεω. Οι εικόνες που ακολουθούν ελπίζω να μεταφέρουνε ένα μέρος τής ομορφιάς τού τοπίου!
Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:


Η πεζή διαδρομή ξεκίνησε λίγο παρακάτω από το τέλος τής οδού Γανιμίδη, από όπου ξεκινά μονοπάτι προς το όρος Αιγάλεω, καθόσον ο δρόμος ανάντη ήτανε παγωμένος, δεν είχε ακόμα ανατείλει, δεν επέτρεπε σε συμβατικό όχημα τη συνέχεια και για 200 μ. δεν άξιζε τον κόπο να βάλω αλυσίδες.

Ακολουθούν εικόνες από:

-το μονοπάτι μετά την οδό Γανιμίδη:























-το δασικό χωματόδρομο προς την κορυφή:























στην επόμενη μια ελιά:























στην επόμενη θηλυκά κυπαρίσσια:


















---





















στην επόμενη το σημείο που κατεβαίνει μονοπάτι προς μια πολύ όμορφη ρεματιά:























στην επόμενη το κόκκινο σημάδι υποδεικνύει το μονοπάτι, θαμμένο στα χιόνια, που ανεβαίνει προς την κορυφογραμμή:


















στην επόμενη η πολύ όμορφη ρεματιά, που ανάφερα νωρίτερα, από πάνω και βόρεια. Δεν επεδίωξα να την κατέβω, επιστρέφοντας, διότι το θαμμένο στο χιόνι μονοπάτι, σε κάποια σημεία, κατεβαίνει βαθιά στην κοίτη όπου υπάρχουνε μεγάλα βράχια και το χιόνι θα είχε σκεπάσει τα κενά μεταξύ τους:


















---
























στην επόμενη μεταξύ άλλων διακρίνεται το χιονισμένο γήπεδο μες στον υπολειμματικό χώρο τού παλιού λατομείου στη συνοικία «Αγ. Χριστόφορος – Άνω Νεάπολη» και στο βάθος ο Πειραιάς:  






































στην επόμενη, στο βάθος, το όρος Ποικίλο, η νότια πλευρά τού οποίου έχει χιόνια αλλά όχι τόσο πυκνά όσο του όρους Αιγάλεω νότια τής κορυφής του (καθόσον στο όρος Αιγάλεω τα χιόνια βόρεια τής κορυφής του δεν ήτανε το ίδιο πυκνά) και πίσω του η ολόλευκη Πάρνηθα:


















-το μονοπάτι που κατεβαίνει προς το εκκλησάκι Πρ. Ηλία:












































-και λίγο πριν το τέλος τής διαδρομής:

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: