[στον Υμηττό, 27.02.2023]

Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από μια διαδρομή στο νοτιανατολικό άκρο τού βόρειου Υμηττού, το παλιό κατέβασμα τής διαδρομής «10», από τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας στο Σέσι Κορωπίου.

Η διαδρομή που ακολούθησα έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:

Ξεκίνησα πεζή από το τελευταίο πέταλο προτού το πάρκο εκπομπής Υμηττού και συνέχισα μέχρι το τέλος του δασικού χωματόδρομου, στα 210 μ. μετά τη νοτιότερη από τις τέσσερις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, που βρίσκονται στην κορυφογραμμή τού Υμηττού, νότια τής κορυφής του.

Από εκεί – στο σημείο υπάρχει κολονάκι τής ΓΥΣ –…

…πήρα το κακοτράχαλο κατηφορικό, πολύ καλά σηματοδοτημένο, μονοπάτι, το παλιό κατέβασμα τής διαδρομής «10»:

-κατεβαίνοντας συνάντησα ξερολιθιές, οι οποίες δεν σχετίζονται με λατομικές εργασίες και μάλλον πρόκειται είτε για παλιές στάνες είτε για πρόχειρα οχυρωματικά έργα. Να σημειώσουμε πως το μονοπάτι αυτό είναι το μοναδικό που ανεβαίνει και ανέβαινε (εξαιρουμένων διαδρομών που απαιτούνε αναρρίχηση), από ανατολικά (το Σέσι Κορωπίου – τα μεσόγεια αττικής γενικότερα), στο σημείο, στο οποίο, στην εποχή τού Β’ΠΠ, οι γερμανοί είχανε στήσει ραντάρ. Τα χρόνια εκείνα δεν υπήρχανε φυσικά οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας και δεν γνωρίζω να υπήρχανε και εγκαταστάσεις τής πολεμικής αεροπορίας (ή άλλες) στην κορυφή τού Υμηττού.

Συνέχισα κατεβαίνοντας (έχοντας δεξιά μου τη βαθιά ρεματιά τής Χαλιδούς), αλλά σταμάτησα λίγο πριν το Σέσι Κορωπίου…

…και επέστρεψα ανεβαίνοντας τη διαδρομή που κατέβηκα.

ΥΓ. Μια καλή διαδρομή θα ήταν αυτή που έχω σημειώσει με κίτρινη γραμμή στον προηγούμενο χάρτη. Πρακτικά θα κατέβαινα λίγο ακόμα μέχρι το Σέσι Κορωπίου και θα γύριζα ακολουθώντας μια κυκλική διαδρομή, σε δασικούς χωματόδρομους, πολύ πιο βατή από το σύντομο αλλά αρκετά ανηφορικό μονοπάτι, το οποίο είχα κατέβη. Αν δεν ήμουνα μόνος αλλά σε ομάδα, τουλάχιστον τεσσάρων ατόμων, θα συνέχιζα, αλλά στην περιοχή Σέσι Κορωπίου, περιοχή με αρκετά εγκαταλελειμμένα σπίτια, υπάρχουνε πολλά αδέσποτα σκυλιά (σ.σ. στην εν λόγω περιοχή μάλιστα, σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, το 1993, βρήκανε τραγικό θάνατο ένα 14χρονο κορίτσι και μια νεαρή εργαζόμενη γυναίκα, μητέρα δυο μικρών παιδιών, από τους σατανιστές τής Παλλήνης, στο πλαίσιο σατανιστικών τελετών, οι οποίοι σήμερα αφού μετανιώσανε και εκτίσανε και τις ποινές τους συνεχίζουνε τις ζωές τους…).