Dear March—Come in— [Emily Dickinson]

Μάρτη αγαπημένε – Κόπιασε –

Μάρτη αγαπημένε – Κόπιασε –

Πόσο χαίρομαι – 

Σε περίμενα πιο πριν – 

Το Καπέλο σου βγάλε – 

Πρέπει να ‘χεις κάνει δρόμο –

Με κομμένη ‘σαι Ανάσα –

Μάρτη αγαπημένε, κατά τα Λοιπά, πώς είσαι; –

Άφησες τη Φύση πίσω σου καλά; –

Ω! Μάρτη, τα σκαλιά προς το δώμα μαζί μου ανέβα –*

Έχω τόσα να πω –

Έχω το Γράμμα σου και τα Πουλιά –

Οι Σφένδαμοι δε μάθανε ποτέ πως ερχόσουν –

Δηλώνω – πόσο Κόκκινα έγιναν τα Πρόσωπά τους –

Αλλά Μάρτη, συγχώρεσέ με –

Κι όλοι εκείνοι οι Πολύχρωμοι Λόφοι που για μένα άφησες –

Πορφυρό δεν υπήρχε ταιριαστό –

Το πήρες μαζί σου όλο –

Ποιος κτυπά; Αυτός ο Απρίλης –

Κλείδωσε την Πόρτα –

Δεν θέλω να με κυνηγούν –

Πέρασε ένας χρόνος μακριά μου για να καλέσει

Όταν είμαι απασχολημένη – 

Αλλά τα μικροπράγματα τόσο τετριμμένα δείχνουν

Απ’ όταν ήρθες

Ώστε η κατηγόρια είναι όσο ο Έπαινος αγαπημένη

Και ο Έπαινος ομοίως το ίδιο με την Κατηγόρια –

Dear March—Come in— 

Dear March—Come in—

How glad I am—

I hoped for you before—

Put down your Hat—

You must have walked—

How out of Breath you are—

Dear March, how are you, and the Rest—

Did you leave Nature well—

Oh March, Come right upstairs with me—*

I have so much to tell—

I got your Letter, and the Birds—

The Maples never knew that you were coming—

I declare – how Red their Faces grew—

But March, forgive me—

And all those Hills you left for me to Hue—

There was no Purple suitable—

You took it all with you—

Who knocks? That April—

Lock the Door—

I will not be pursued—

He stayed away a Year to call

When I am occupied—

But trifles look so trivial

As soon as you have come

That blame is just as dear as Praise

And Praise as mere as Blame—

Πηγή: poets.org.

αρχική έκδοση:

Dear March — Come in —

How glad I am —

I hoped for you before —

Put down your Hat —

You must have walked —

How out of Breath you are —

Dear March, Come right up the stairs with me —*

I have so much to tell —

I got your Letter, and the Birds —

The Maples never knew that you were coming — till I called

I declare — how Red their Faces grew —

But March, forgive me — and

All those Hills you left for me to Hue —

There was no Purple suitable —

You took it all with you —

Who knocks? That April.

Lock the Door —

I will not be pursued —

He stayed away a Year to call

When I am occupied —

But trifles look so trivial

As soon as you have come

That Blame is just as dear as Praise

And Praise as mere as Blame —

Πηγή: songofamerica.net.