04 Ιανουαρίου 2024

[στον Υμηττό, 02.01.2024]

Στο παρόν παρουσιάζονται λίγες εικόνες από τη διαδρομή, την οποία ακολούθησα στην κορυφογραμμή τού βόρειου Υμηττού, από τις εγκαταστάσεις τού ΟΤΕ, στο διάσελο Κορακοβουνίου-Εύζωνα, μέχρι λίγο μετά το πάρκο κεραιών(1). Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:


Από τις εγκαταστάσεις τού ΟΤΕ [σ.σ. ένα (κομβικό) σημείο συνάντησης / διασταύρωσης / εκκίνησης πέντε μονοπατιών στο βόρειο Υμηττό], προς τα νότια, την κορυφογραμμή, ξεκινάνε δύο παράλληλα μονοπάτια.

Αρχικά ακολούθησα το δυτικότερο, που συγκριτικά με το άλλο κινείται οφιοειδώς,…




















…το οποίο αφού συναντήσει το ανατολικότερο, και συνεχίσουνε για λίγα μέτρα ως ένα, διακλαδίζεται σε ένα που κατεβαίνει νοτιοδυτικά προς τον ασφαλτόδρομο (το ανέβηκα επιστρέφοντας) και ένα που ανεβαίνει σε βραχώδες τοπίο προς το πάρκο κεραιών:

-στην επόμενη μεταξύ άλλων διακρίνονται, στο βάθος το Ποικίλο όρος και στο κάτω μέρος ο Πύργος Ανθούσας Υμηττού(2):























-στην επόμενη, στο δεξί μέρος, διακρίνεται το κακοτράχαλο ασβεστολιθικό λέπι καθώς κατεβαίνει την πολύ επικλινή ανατολική πλαγιά τού Υμηττού προς τον οικισμό Προσήλιο, στις παρυφές τού Υμηττού στην Παιανία, η κόψη τού οποίου απαιτεί αναρριχητικές ικανότητες για να διασχιστεί:



















---














































-αφού διέσχισα το πάρκο (και σκουπιδότοπο) κεραιών επέστρεψα αρχικά μέσω του ασφαλτόδρομου [αφού αρχικά κατέβηκα, κόβοντας δρόμο, κάθετα στον ασφαλτόδρομο, ακολουθώντας πορεία εκτός μονοπατιού – το πρόβλημα που θα συναντήσει κανείς, κινούμενος έτσι και εννοείται με προσοχή, δεν είναι το να διασχίσει προχωρώντας / κατεβαίνοντας ζικ ζακ την πλαγιά, ανάμεσα στα δέντρα και την πυκνή βλάστηση (εκτός των κακοτράχαλων, με μεγάλη κλίση, πλαγιών, δυτικά των κεραιών, όπου απαιτείται δεξιότητα και εξοπλισμός για καταρρίχηση) αλλά να βρει ασφαλές σημείο να κατέβει στο δρόμο, λόγω του ύψους των σκαμμένων βράχων στα άκρα τού δρόμου] και μετά, αφού ανέβηκα το μονοπάτι (το οποίο αναφέρθηκε νωρίτερα) προς τα δυο παράλληλα μονοπάτια, τα οποία οδηγούνε στο διάσελο ΟΤΕ, ακολούθησα το ανατολικότερο. Το όμορφο παγκάκι, που είχα συναντήσει και παλαιότερα (3), είναι εκεί αλλά έχοντας γύρει.

























Δεν υπάρχουν σχόλια: