Τρία ποιήματα τής Θωμαής Ζορμπάκη

"χειμώνας"

καθώς  η μέρα περνά
πλάι στο παράθυρο, κεντώ
τα σύννεφα ταξιδεύουν μα εσύ δεν έρχεσαι
- λόγια αθώα τα δάκρυα έλεγες -
πάντα μαζί σου η λύπη σωπαίνει
σε μια ζωγραφιά ρομαντική
η αγάπη δεν θα χαθεί, σκέφτομαι
όλα κάποτε επιστρέφουν
σαν την κρυφή μοναξιά που σκορπούν
οι λευκές νιφάδες χιονιού

έπειτα με ρωτάνε, τι να απαντήσω

αν έρθει η χαρά κοντά σου, μη την διώξεις, λέω

γιατί πάντα μπροστά μας είναι μια ευχή φυλαχτό μας

-

"σα να μη συμβαίνει"

συνηθίζω, τον ζεστό καφέ, τα τσιγάρα

πολλά είναι; σπάταλη είμαι

όσο για το κουράγιο, αφήνω τον χρόνο

να φέρει μουσική, τραγούδια

θέλω να πω, περιμένω

δεν ξέρω τι, πάντως περιμένω...

"2024"

άνοιξη στ' όνομά σου, αγάπη

κάθε καλό θυμίζει το καλύτερο

κάθε χαμόγελο, τον ήλιο

και το λουλούδι ανθίζει...