Πριν από δύο περίπου μήνες είχανε παρουσιαστεί εικόνες από δύο σπηλίτσες, οι οποίες βρίσκονται, η μία πάνω από την άλλη, σε μια προεξοχή βράχου, στην ανατολική απόκρημνη όχθη μιας ρεματιάς που κατεβαίνει από την περιοχή των ελληνικών αντιαεροπορικών πυροβολείων Β’ΠΠ, ψηλά στο Αιγάλεω όρος, προς τη συνοικία Αγ. Χριστόφορος – Νεάπολη Νίκαιας. Όπως είχε επισημανθεί, στην ανωτέρω ανάρτηση, στην άλλη, τη δυτική όχθη, πάνω και πίσω από την προεξοχή βράχου, στην οποία βρίσκεται η Κόκκινη Σπηλιά*, κατεβαίνει προς την κοίτη τής εν λόγω ρεματιάς, μια μικρή, στενή, επικλινής κοιλάδα, στο πάνω μέρος τής οποίας βρίσκεται μια σπηλίτσα. Εικόνες από αυτή τη σπηλίτσα παρουσιάζονται στο παρόν.
Η διαδρομή την οποία ακολούθησα έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Σημείο αφετηρίας, αλλά και επιστροφής: η οδός Ρίτσου, στο ύψος των αρ. 32, 34, στη συνοικία Αγ. Χριστόφορος – Νεάπολη Νίκαιας.
Από εκεί ανέβηκα το μονοπάτι (στα πρώτα μέτρα χωματόδρομος), που έχω ακολουθήσει πολλές φορές, προς το εκκλησάκι Πρ. Ηλία και το δρόμο, που πηγαίνει στις εγκαταστάσεις τής πολεμικής αεροπορίας, στην κορυφογραμμή. Φτάνοντας στο δρόμο κινήθηκα για λίγο ανατολικά και μετά την παράνομη στάνη, απέναντι από τα ελληνικά πυροβολεία Β’ΠΠ, κινήθηκα εκτός μονοπατιού κατεβαίνοντας τη σχετικά βατή πλαγιά μέχρι τα ανάντη τής προηγούμενα αναφερθείσας κοιλάδας. Εκεί κινήθηκα προς τη σπηλίτσα. Απαιτείται λίγη προσοχή λόγω πυκνής χαμηλής βλάστησης και κλίσης και κατά τόπους σαθρότητας τού εδάφους.
Ακολουθούν εικόνες από το κατέβασμα στη μικρή στενή κοιλάδα και τη σπηλίτσα. Η σπηλίτσα έχει μικρό βάθος μέχρι 1,5 μ., ύψος ικανό να σταθείς όρθιος, μετά την είσοδό της, και εξαιρετική θέα προς τα νότια:
Κατόπιν, φεύγοντας από τη σπηλίτσα, γύρισα προς τα πίσω ανεβαίνοντας τη μικρή, στενή, κοιλάδα (σ.σ. αν και φαίνεται πως υπάρχει πέρασμα, από ανατολικά, με σημεία όμως που είσαι αρκετά εκτεθειμένος στο κενό, στο βράχο, στο νότιο μέρος τού οποίου βρίσκεται η Κόκκινη Σπηλιά, προς αυτήν, δεν το επιχείρησα – επίσης φαίνεται πως θα μπορούσε κάποιος να συνεχίσει κατεβαίνοντας προς την κακοτράχαλη κοίτη τής ρεματιάς και να κατέβει από εκεί, αλλά ενδέχεται να πέσει σε περιφραγμένα χτισμένα οικόπεδα με σκυλιά)…
…και από εκεί κινήθηκα, εκτός μονοπατιού, σε σχετικά βατό τοπίο που απαιτεί να κινείσαι προσεκτικά και σιγά, προς τα νότια και ανατολικά, προς την Κόκκινη Σπηλιά. Σύντομα βγήκα στο μονοπάτι που πηγαίνει προς την εν λόγω σπηλιά και μέσω αυτού επέστρεψα.
Η τελευταία μέσ' από το αυτοκίνητο, από το δρόμο επιστρέφοντας:
*Για την Κόκκινη Σπηλιά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου