Να γράψεις κάποτε [Κατερίνα Κατσίρη]

Να γράψεις κάποτε

Να γράψεις κάποτε

Να γράψεις κάποτε πως ονειρεύτηκα μια μικρή βροχή

να ’σπαγε τα χέρια μου, την ονειρεύτηκα πολύ σκαλίζοντας

τις λέξεις, οι λέξεις μου δυόμισι βήματα απ’ το θεό

που σύρθηκε στη σκόνη

και θάμπωσε τα λαμπερά μου μάτια

Να γράψεις και για τη σιωπή, ζεσταίνει όσο και να πεις τις λέξεις

που ’χουν μείνει, μίτρες από τη μήτρα τις αντέγραψα

δύσκολα ξεχνιούνται την ώρα του επισκεπτηρίου

Έτσι να το γράψεις στους τοίχους

Μόνο μην κλάψεις χαμηλώνοντας τα γράμματα

και χαρακώσουν θάνατο οι σκουριές

Να γράψεις κάποτε σαν χάδι, μυρίζοντας τις τσέπες μου

έτσι να γράψεις και ας ανάβει νύχτα η βροχή

Από την ποιητική της συλλογή «ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΛΗΘΗ»

Πηγή: aoratatopia.blogspot.com.