Κλίμα ζωής ή η διάρκεια που μας περιέχει [Βασίλης Καραβίτης]

ΚΛΙΜΑ ΖΩΗΣ Ή Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΕΧΕΙ

Κρυφά παράθυρα της ζωής τα αισθήματα
Κλείνουν αθόρυβα ένα-ένα.
Πίσω τους κλειδώνεται έρημος ο κόσμος
Εικόνα ανέκαθεν μιας μαρτυρίας διακριτικής
Κι αυτού που αντιστέκεται να γίνει
(Άγνωστο γιατί)
Κτήμα κοινό ή αμοιβαίο κεφάλαιο.
Όμως μες στα δωμάτια που ξέρουμε
Τα σώματα κινούνται ακόμα γραφικά
Τα χέρια ονειρεύονται αφές
Οι φωνές ψάχνουν γι’ αντίλαλο.
Αυτή η διάρκεια,
Σκοτεινή όπως όλοι οι νόμοι,
Βάζει πολλούς σ’ ̓απορίες.
Σιγά-σιγά κλονίζεται η πίστη τους
Στο θάνατο
Κι αρχίζουν, σα να μην έγινε τίποτα
Να ξαναζούν.
Έτσι συντηρήθηκε πάντα
Και κρατάει ως τις μέρες μας
Η επιδημία των ζωντανών.

Πηγή: Δοκιμασία – περιοδική έκδοση λογοτεχνικού προβληματισμού – Τεύχος 5 (1974)