Still I Rise [Maya Angelou]

Ακόμα σηκώνομαι

Μπορεί να με γράψεις στην ιστορία

Με τα πικρά σου, στρεβλωμένα ψέματα,

Μπορεί να μ’ έχεις πατημένη στη βρομιά

Αλλά και πάλι, σαν τη σκόνη, θα σηκωθώ.

Σ’ αναστατώνει η αυθάδειά μου;

Γιατί βασανίζεσαι και δείχνεις κατηφής;

Γιατί περπατώ σαν να έχω αντλίες

Πετρελαιοπηγών μες στο σαλόνι μου.

Όπως τα φεγγάρια και οι ήλιοι,

Με τη βεβαιότητα τής τακτικότητας των παλιρροιών,

Όπως ακριβώς οι ελπίδες πετάγονται ψηλά,

Ακόμα θα σηκωθώ.

Ήθελες να με βλέπεις σπασμένη;

Με το κεφάλι σκυφτό και τα μάτια χαμηλωμένα;

Τους ώμους σαν τα δάκρυα πεσμένους,

Απ’ τις εκφραστικές μου κραυγές εξασθενημένους;

Σε πληγώνει η περιφρόνησή μου;

Μην το παίρνεις πολύ σκληρά

Γιατί γελάω σαν να έχω πηγάδια

Χρυσορυχείου σκαμμένα στη αυλή μου.

Μπορεί να με πυροβολήσεις με τα λόγια σου,

Να με κομματιάσεις με τα μάτια σου,

Να με σκοτώσεις με το μίσος σου,

Αλλά και πάλι, όπως ο αέρας, θα σηκωθώ.

Σ’ αναστατώνει η σεξουαλικότητα μου;

Μήπως σε εκπλήσσει

Ότι χορεύω τονίζοντας τη φωτιά που νιώθω

Κει που οι μηροί μου συναντιούνται;

Από τις καλύβες τής ντροπής τής ιστορίας

Σηκώνομαι

Από ‘να παρελθόν που ‘χει τις ρίζες του στον πόνο

Σηκώνομαι 

Είμαι ένας μαύρος ωκεανός, χειμαρρώδης και πλατύς,

Που αναδύεται και φουσκώνει και παλίρροια γεννά.

Τις νύχτες τρόμου και φόβου πίσω μου αφήνω

Σηκώνομαι

Στο θαυμάσιο διάφανο ξημέρωμα

Σηκώνομαι

Τα δώρα των προγόνων μου φέρνοντας,

Το όνειρο είμαι και η ελπίδα τού σκλάβου. 

Σηκώνομαι

Σηκώνομαι

Σηκώνομαι.

 

Still I Rise

You may write me down in history

With your bitter, twisted lies,

You may trod me in the very dirt

But still, like dust, I'll rise.

Does my sassiness upset you?

Why are you beset with gloom?

’Cause I walk like I've got oil wells

Pumping in my living room.

Just like moons and like suns,

With the certainty of tides,

Just like hopes springing high,

Still I'll rise.

Did you want to see me broken?

Bowed head and lowered eyes?

Shoulders falling down like teardrops,

Weakened by my soulful cries?

Does my haughtiness offend you?

Don't you take it awful hard

’Cause I laugh like I've got gold mines

Diggin’ in my own backyard.

You may shoot me with your words,

You may cut me with your eyes,

You may kill me with your hatefulness,

But still, like air, I’ll rise.

Does my sexiness upset you?

Does it come as a surprise

That I dance like I've got diamonds

At the meeting of my thighs?

Out of the huts of history’s shame

I rise

Up from a past that’s rooted in pain

I rise

I'm a black ocean, leaping and wide,

Welling and swelling I bear in the tide.

Leaving behind nights of terror and fear

I rise

Into a daybreak that’s wondrously clear

I rise

Bringing the gifts that my ancestors gave,

I am the dream and the hope of the slave.

I rise

I rise

I rise.

Πηγή: poetryfoundation.org.