Μετά από τρία χρόνια και ένα σχεδόν μήνα, βρέθηκα στη Λαυρεωτική για μια χαλαρή πεζοπορία προς και στους λόφους «Χάος» και «Γκαμηλοράχη».
Η διαδρομή την οποία ακολούθησα, με αφετηρία και επιστροφή το γήπεδο δίπλα στο περίφημο «Έγκοιλον Χάος»:
Ακολουθούν εικόνες από τη διαδρομή:
To «Έγκοιλον Χάος»:
O λόφος «Χάος». Υποθέτω ότι ονομάστηκε έτσι λόγω τής θέσης του πολύ κοντά στο «Έγκοιλον Χάος». Το όνομά του πάντως το τιμά καθώς, πλην των δύο φαρδιών χωματόδρομων και του ενός μικρού μονοπατιού, που τον διασχίζουν, το αναγεννημένο πευκοδάσος είναι, σε όλο του τον όγκο, τόσο πυκνό που είναι αδύνατη οποιαδήποτε προσπάθεια να προχωρήσεις μέσα του.
Ένα από τα πάρα πολλά, διάσπαρτα σε όλο το χώρο τής Λαυρεωτικής, ερειπωμένο σπίτι μεταλλωρύχου:
Κομμάτι μάρμαρο:
Στο βάθος το Λαύριο και πέρα στον ορίζοντα η Μακρόνησος:
Μεταξύ άλλων διακρίνονται το χωριό Αγ. Κωνσταντίνος (Καμάριζα) και οριακά δεξιά το «Έγκοιλον Χάος»:
Περίπου στο κέντρο τής εικόνας διακρίνεται ο λόφος «Γκαμηλοράχη»:
Ο λόφος «Χάος» από δυτικά:
Πέτρινο τοιχίο στήριξης παλιού δρόμου πνιγμένου πια στο πράσινο:
Στις δύο επόμενες, παλιός δρόμος ανάμεσα σε ερειπωμένα κτίρια μεταλλωρύχων:
Σμιλευμένη πέτρα:
Στις επόμενες ο λόφος «Γκαμηλοράχη». Να σημειωθεί ότι η πιο εύκολη διαδρομή για να ανέβει κανείς είναι μέσω του μονοπατιού, στα νότια τού λόφου, και της βατής πλαγιάς βόρεια τής κορυφής του, από το σημείο που βρίσκονται δυο δεξαμενές νερού πυρόσβεσης. Στην κορυφή του, με αρκετά καλή πανοραμική θέα, υπάρχουν αφενός ένας χαμηλός (ύψους έως 1,5 μ.) πέτρινος συμπαγής πύργος διαμέτρου πάνω από 1 μ. αφετέρου ένα κολονάκι τής ΓΥΣ.
Από εκεί κατέβηκα στον χωματόδρομο μέσω ενός σχετικά βατού περάσματος κάτω από την κορυφή, η οποία, όπως και όλος ο λόφος, αποτελείται από ηφαιστειακά πετρώματα με διάσπαρτα ασβεστολιθικά, δείγμα ότι σχηματίστηκε υποθαλάσσια όταν το ηφαιστειακό τόξο τού Αιγαίου περνούσε από εδώ.
Στο σημείο που ο χωματόδρομος που έρχεται από βόρεια στην «Γκαμηλοράχη» διακλαδίζεται σχηματίζοντας έναν χωματόδρομο ο οποίος διατρέχει, στο ίδιο σχεδόν ύψος, όλη την πλαγιά, υπάρχουν ερείπια παλιάς μεγάλης στάνης.
Εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι στον χωματόδρομο που έρχεται από βόρεια / βορειοδυτικά, από τον Αγ. Κωνσταντίνο (Καμάριζα), στα 350 μ. πριν την ανωτέρω διακλάδωση, υπάρχει περιφραγμένος χώρος με ένα σωρό παλιοσίδερα και κατεστραμμένα οχήματα (έχει σημειωθεί με κόκκινο κύκλο στον ανωτέρω χάρτη). Στον υπόψη χώρο ο ιδιοκτήτης έχει τέσσερα τουλάχιστον ιδιαίτερα επιθετικά σκυλιά και αφήνει την πόρτα τής περίφραξης ανοιχτή. Τα αντιλήφθηκα πολύ πριν και για αυτό επέστρεψα μέσω της διαδρομής που ήρθα κόβοντας δρόμο μέσω ενός υποτυπώδους μονοπατιού, ανατολικά της προηγούμενης εγκαταλελειμμένης παλιάς στάνης. Σε συζήτηση με ζευγάρι πεζοπόρων από την περιοχή, μου είπαν ότι έχουνε κατ’ επανάληψη, ανύποπτοι πεζοπόροι, δεχθεί επίθεση και οδηγηθεί στο νοσοκομείο, από τα εν λόγω σκυλιά, χωρίς να έχει γίνει τίποτα από τους αρμόδιους. Υποθέτω οι αρμόδιοι περιμένουνε τα σκυλιά να σκοτώσουνε κανέναν, πρώτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου