Παναγιώτης Πανάς - Έργα Αργίας

Πρόλογος.


  Του γκιώνη όποιος λέει πώς η φωνή,
Στης φύσης τη μεγάλη αρμονία,
Δεν είναι αναγκαία - με συγχωρεί -
Μα λέει μια μεγάλη ανοησία…
Μονότονο θα ήτανε το αηδόνι,
Εάν δεν ήταν κ’ η φωνή του γκιώνη.
  Γκιώνη φωνή και αυτά τα στιχουργήματα
Είναι, οπού τη νύχτα αντηχάει.
Δεν είναι από εκείνα τα ποιήματα,
Όπου η Μούσα μας κανοναρχάει....
Και αν κανένας τέτοια τα προσμένει,
Η γνώμη του θα εύγη γελασμένη.
  Συμπέρασμα λοιπόν… λεπτό δεν δίνω
Τι τύχη θε να λάβουν… Δεν με μέλει,
Αν κανένας Ροΐδης… Τον αφήνω
Ελεύθερον να ψάλει ό,τι θέλει…
Γιατί πρώτος κ’ εγώ, - μα την αλήθεια! –
Ανάλατα τα βρίσκω κολοκύθια.




πηγές:
εδώ (24γράμματα) ,
εδώ (Σαραντάκος) .