07 Μαρτίου 2013

Tim Buckley - Goodbye and Hello [απόδοση Γιάννα Πρίμπα]




Αποχαιρετισμός και Καλωσόρισμα

Οι  παλιοί άνθρωποι βρίσκονται κάτω σε σκοτεινά μπουντρούμια
Τους διοικούνε μηχανές και φοβούνται τους φόρους
Mε τα κεφάλια τους στον τάφο και τα χέρια τους στα μάτια
Σε κυκλικές τροχιές σέρνουνε τις καρδιές τους
Καθώς πάντα προσποιούνται πως οι μεταμφιεσμένοι τους πύργοι
Δεν είναι στ’ αλήθεια διάτρητοι από ρωγμές που όλο και μεγαλώνουν
Και γνέφω αντίο στο σίδερο
Και τον αέρα γελώντας καλωσορίζω

Τα νεαρά παιδιά χορεύουν ---- Είμαι νέος
Γύρω από τα μπαλόνια ---- Θα ζήσω
Που ταλαντεύονται τυχαία ---- Είμαι δυνατός
Στο αεράκι του φεγγαριού ---- Μπορώ να δώσω
Ζωγραφίζοντας τον ουρανό ---- Εσύ ο παράξενος
Με τα χρώματα του ήλιου ----  Ο καρπός της μέρας
Ελεύθερα πετούν ---- Νιώσε την αλλαγή
Καθώς όλα γίνονται ένα ---- Αναγνώρισε το δρόμο

Στους αυτοκινητοδρόμους εκτονώνονται οι εθισμένοι στην ταχύτητα
Τρέχουν υπερβολικά αγνοώντας το ταξίδι
Τα νεύρα τους διαλύονται και ασθμαίνουν καθώς δεν μπορούν να αναπνεύσουν
Τους κυνηγούνε οι μπάτσοι ενός νεκρού παρελθόντος
Απολιθωμένοι απ’ την παράδοση σ’ εφιάλτη τρεκλίζουν
Στο καθόλου στο πουθενά κοιτούν εμβρόντητοι προς τα πάνω
Και γνέφω αντίο στην ταχύτητα
Και το τριαντάφυλλο γελώντας καλωσορίζω

Τα νεαρά παιδιά παίζουν ---- Είμαι νέος
Κάτω από πεύκα ---- Θα ζήσω
Και κάτω από τον μπλε και γκρι ουρανό ---- Είμαι δυνατός
Συνεχίζουν με ευκολία ---- Μπορώ να δώσω
Να κινούνται αργά ---- Εσύ ο παράξενος
Όσο πιο ήρεμα μπορούν ---- Ο καρπός της μέρας
Με χάρη μεγαλώνουν ---- Νιώσε την αλλαγή
Και να! Καταλαβαίνουν ακόμα ---- Αναγνώρισε το δρόμο

Ο βασιλιάς και η βασίλισσα στων διαφημίσεων τους το κάστρο
Υπνοβατούν σέρνοντας πίσω τους στους διαδρόμους
Όλα τα υπάρχοντα και τους παροδικούς θησαυρούς τους
Καθώς πάνε να προσκυνήσουν στον ηλεκτρονικό βωμό
Στον οποίο παίζει το πιο πρόσφατο διαφημιστικό
Στο κούφιο αυτό σπίτι του πλούσιου τυφλού
Και γνέφω αντίο στον πλούτο
Και τον ποταμό γελώντας καλωσορίζω

Τα νεαρά παιδιά αγοράζουν ---- Είμαι νέος
Τον κόσμο όλο για ‘να τραγούδι ---- Θα ζήσω
Χωρίς δεκάρα ---- Είμαι δυνατός
Στον οποίον κι ανήκουν ---- Μπορώ να δώσω
Όπου κανείς δεν κατέχει ---- Εσύ ο παράξενος
Κάτι, κάπου ---- Ο καρπός της μέρας
Του καθενός η ανάπτυξη ---- Νιώσε την αλλαγή
Τόση όση μπορεί να μοιραστεί ---- Αναγνώρισε το δρόμο

Οι στρατηγοί του βαριετέ χοροπηδούν στη σκηνή
Και συντρίβουν το κοινό τους με πολυβόλα όπλα
Και η ελευθερία και η βία ως ακροβάτες κλόουν
Προσπαθούν να ισορροπήσουν στους τάφους των γιών μας
Ενώ ο αυτοκράτορας, χορεύοντας κλακέτες, τραγουδά πως “ο πόλεμος είναι ειρήνη”
Και η αγάπη, ο αιώνιος Μάγος, χάνεται στη διασκέδαση
Και γνέφω αντίο στο φόνο
Και τη βροχή γελώντας καλωσορίζω

Τα νεαρά παιδιά δεν μπορούν ---- Είμαι νέος
Να πούνε τον εχθρό από το φίλο ---- Θα ζήσω
Βιάζονται στη γοητεία ----  Είμαι δυνατός
Και στη χαρούμενη επέκταση ---- Μπορώ να δώσω
Χουφτών αυγής ---- Εσύ ο παράξενος
Στων ανθρώπων το καλειδοσκόπιο ---- Ο καρπός της μέρας
Που έρχεται από πέρα ---- Νιώσε την αλλαγή
Το Μεγάλο Τοίχο του Δέρματος ---- Αναγνώρισε το δρόμο

Οι σύζυγοι χωρίς αίμα,  γελωτοποιοί που ακούνε,
Σαν πρόβατα στις κραυγές και στις διαταγές των συζύγων τους
Και οι άντρες που δεν είναι άντρες μόνες εγκαταλείπουν τις γυναίκες τους
Βλέποντας τες να προσποιούνται τον έρωτα σε κρεβάτια από μαχαίρια
Φοβούνται να ανακαλύψουν ή να εμπιστευτούν τα σώματά τους
Και γνέφω αντίο στις στάχτες
Και το κορίτσι γελώντας καλωσορίζω

Τα νεαρά παιδιά φιλάνε ---- Είμαι νέος
Είναι τόσο περήφανα να μάθουν ---- Θα ζήσω
Της γυναίκας την ξύλινη ευδαιμονία ---- Είμαι δυνατός
Και τη φωτιά του άντρα που καίει ---- Μπορώ να δώσω
Χωρίς να γνωρίζουν φόβο ---- Εσύ ο παράξενος
Βγάζουν τα ρούχα τους ---- Ο καρπός της μέρας
Τίμιοι και καθαροί ---- Νιώσε την αλλαγή
Όπως ένα ποτάμι που ρέει ---- Αναγνώρισε το δρόμο

Οι παλιοί άνθρωποι ξεθωριάζουν αργά
Όπως οι φλεγόμενες εφημερίδες σε μυαλό που αυτοκτονεί
Χωρίς θεό, χωρίς έρωτα σαν αποπροσανατολισμένες πάπιες
Οι ψεύτικοι αμμόπυργοι διαλύονται στην παλίρροια
Φοράνε τις μάσκες του θανάτου τους και συμβιβάζονται καθημερινά
Τα νεαρά παιδιά θα ζήσουν για τους ηλικιωμένους που έχουν πεθάνει
Και γνέφω αντίο στην Αμερική
Και τον κόσμο γελώντας καλωσορίζω


The antique people are down in the dungeons
Run by machines and afraid of the tax
Their heads in the grave and their hands on their eyes
Hauling their hearts around circular tracks
Pretending forever their masquerade towers
Are not really riddled with widening cracks
And I wave goodbye to iron
And smile hello to the air

O the new children dance ------ I am young
All around the balloons ------ I will live
Swaying by chance ------ I am strong
To the breeze from the moon ------ I can give
Painting the sky ------ You the strange
With the colors of sun ------ Seed of day
Freely they fly ------ Feel the change
As all become one ------ Know the Way

The velocity addicts explode on the highways
Ignoring the journey and moving so fast
Their nerves fall apart and they gasp but can't breathe
They run from the cops of the skeleton past
Petrified by tradition in a nightmare they stagger
Into nowhere at all and they look up aghast
And I wave goodbye to speed
And smile hello to a rose

O the new children play ------ I am young
Under the juniper trees ------ I will live
Sky blue or gray ------ I am strong
They continue at ease ------ I can give
Moving so slow ------ You the strange
That serenely they can ------ Seed of day
Gracefully grow ------ Feel the change
And yes still understand ------ Know the Way

The king and the queen in their castle of billboards
Sleepwalk down the hallways dragging behind
All their possessions and transient treasures
As they go to worship the electronic shrine
On which is playing the late late commercial
In that hollowest house of the opulent blind
And I wave goodbye to Mammon
And smile hello to a stream

O the new children buy ------ I am young
All the world for a song ------ I will live
Without a dime ------ I am strong
To which they belong ------ I can give
Nobody owns ------ You the strange
Anything anywhere ------ Seed of day
Everyone's grown ------ Feel the change
Up so big they can share ------ Know the Way

The vaudeville generals cavort on the stage
And shatter their audience with submachine guns
And Freedom and Violence the acrobat clowns
Do a balancing act on the graves of our sons
While the tapdancing Emperor sings "War is peace"
And Love the Magician disappears in the fun
And I wave goodbye to murder
And smile hello to the rain

O the new children can't ------ I am young
Tell a foe from a friend ------ I will live
Quick to enchant ------ I am strong
And so glad to extend ------ I can give
Handfuls of dawn ------ You the strange
To kaleidoscope men ------ Seed of day
Come from beyond ------ Feel the change
The Great Wall of Skin ------ Know the Way

The bloodless husbands are jesters who listen
Like sheep to the shrieks and commands of their wives
And the men who aren't men leave the women alone
See them all faking love on a bed made of knives
Afraid to discover or trust in their bodies
And in secret divorce they will never survive
And I wave goodbye to ashes
And smile hello to a girl

O the new children kiss ------ I am young
They are so proud to learn ------ I will live
Womanwood bliss ------ I am strong
And the manfire that burns ------ I can give
Knowing no fear ------ You the strange
They take off their clothes ------ Seed of day
Honest and clear ------ Feel the change
As a river that flows ------ Know the Way

The antique people are fading out slowly
Like newspapers flaming in mind suicide
Godless and sexless directionless loons
Their sham sandcastles dissolve in the tide
They put on their deathmasks and compromise daily
The new children will live for the elders have died
And I wave goodbye to America
And smile hello to the world

Δεν υπάρχουν σχόλια: