Εσύ τι λες Βλαδίμηρε Μαγιακόφσκι; [Δημήτρης Α. Δημητριάδης]

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΕ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ;

Λιγόστεψαν οι χώροι της συγκέντρωσης αγαπητέ Βλαδίμηρε
νέοι ρήτορες κατέλυσαν την αγορά
ελαύνουν άλλες διδαχές
άλλες ενδείξεις

πίσσα σταλάζει ο ουρανός αγαπητέ Βλαδίμηρε
η έρημος μέσα στις πόλεις
και στο βάθος ουρλιαχτά παιδιών –
λαμπάδες καιόμενες ως το φυτίλι.

Ουδείς
ουδείς απόμεινε απροσπέλαστος λυρισμός αγαπητέ Βλαδίμηρε
κανένα μυστικό 
κανένα θάμπωμα
πηχτή απλώνει η ζωή του ψυχουλκού
κι όποιος ελεύθερα συλλογάται
πρόσφυγας γίνεται.

Όλα λησμονούνται σ’ ένα λεπτό αγαπητέ Βλαδίμηρε
το βλέμμα ακολουθεί
διαθλάται
υπνωτίζεται
οι ρήξεις εξαφανίζονται
κι η παρέλαση της μανίας αργεί πολύ να ξεπηδήσει,

Εσύ τι λες Βλαδίμηρε Μαγιακόφσκι;