Δαλιδά [Απόστολος Θηβαίος]

Δαλιδά

Παρακαλώ υποδεχθείτε την μεγάλη Δαλιδά. Οι εμπορικές της επιτυχίες στο κέντρο μας απόψε. Παρακαλώ υποδεχθείτε τη θαυμάσια Δαλιδά.

Στη σκηνή φάνηκε ο παλιός πόθος μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας. Στη σκηνή οι έρωτες του Τσέζαρε Παβέζε, τ΄ απογεύματα που ερχόσουν απρόσκλητη στους κοιτώνες μου με τον πιο μυστικό τρόπο, τον πιο ανεξιχνίαστο. Στη σκηνή ωκεανοί, ρεύματα αντίξοα, κήποι κρεμαστοί, σχεδόν ένα θαύμα ανάλογο με τα λουτρά της Ελένης.

Η Δαλιδά είπε μερικά τραγούδια και αποχώρησε εν μέσω συντριπτικών χειροκροτημάτων βαδίζοντας πάνω απ΄ τις υποθαλάσσιες πόλεις.

Όταν φέρνω στο νου μου εκείνη τη βραδιά, πάντα αποκαλύπτεται η Ρώμη με τα φωτισμένα στάδια, η Ρώμη των μονομάχων που σκοτώνονται στ΄ όνομα της ωραίας Δαλιδά, η Ρώμη που αντέχει σαν νησί αιώνες και αιώνες με γένη μεγάλα και τελετές. Η Ρώμη που για χρόνια πολιορκήθηκε και τώρα μ΄ υψωμένες τις καρδιές μας για σημαίες στέκει και τούτο το καλοκαίρι απόρθητη, πάντα στο χείλος της καταστροφής.