Επί του παρόντος [Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος]

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ

Απλά συμβάντα

μεσημέρι

Δευτέρας

στα χέρια

καρφιτσώνουν

αμυχές

Του ήλιου

αρπάζω

βλέφαρα

Του σύννεφου

ξύνω

πλάτη

Του ανέμου

χτενίζω

ριπές

Τη θάλασσα

ζωγραφίζω

Γλυκοφιλούσα

Παναγιά

Δυο πορτοκάλια

στη μέση

κόβω

Έως

ότου

το

ποίημα

Κατάμουτρα

κλείσει

πίσω του

την πόρτα

στη Δευτέρα.