24 Σεπτεμβρίου 2017

Αριάδνη Πορφυρίου - Καρφί





















Διαβάστε ή κατεβάστε (σε μορφή pdf), ακολουθώντας το σύνδεσμο εδώ, το εκατοστό ογδοηκοστό πέμπτο βιβλίο της σειράς "εν καινώ" των 24Γραμμάτων, την ποιητική συλλογή με τίτλο: "Καρφί" της Αριάδνης Πορφυρίου.

----------------------------------------------------------------------

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΤΟ ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΟ


“Don’t cling so hard to your possessions
For you have nothing if you have no rights”

Ναι, εκεί τα περάσαμε, σύντροφε.
Δεν με πείραξε, όμως, τ ‘ακούς;
Δεν με πείραξε.
Ελαφρώσαμε κάπως
(ίσως και από τις μνήμες).
Θα τα διαβάσουμε όλα με κλειστά μάτια.
Μόνο που, να, σκεφτόμουν
Ασύλληπτη η βουή της τηλεόρασης (όλα ιδανικά).
Μαχαίρι, μαχαίρι – μα είναι;
Στο κάτω κάτω
Τώρα προσεγγίζει η ιδεολογία την τάξη
Αναμφιβόλως. 




ΑΓΩΝΑΣ


Je suis une femme qui se bat
Mais tu m’ aimerais pour ça

Οι τοίχοι με έχουν συνθλίψει
Μείναν τα μάρμαρα και τα κείμενα
Στοχάζομαι
Θλίψη
Κραυγές
Ασύμβατες εικόνες.
Κάτι φταίει
Πήγε λάθος (;)
‘Η ίσως εγώ το έκανα.
“Σύνελθε ”
Όχι, ποτέ
Μόνον μπροστά
Εκεί με έταξαν.
Μιλώ μόνο με πεθαμένους
Αυτοί με σμίλεψαν.
Μονόδρομος.

(Πατέρα,  με ακούς; )



ΛΑΞΕΜΕΝΗ ΠΕΤΡΑ

Γιατί να μην αγαπηθούμε πάνω σε μια πέτρα
Αρχαία, λαξεμένη;
Οι σπασμοί των προσώπων μας θα ταίριαζαν
Στα κύματα του χρόνου της. 
Δεν ξέρω.
Σκέψου όμως τη Σελήνη
Να αχνοφέγγει και να σιωπά
Πάνω απ΄ τη λαξεμένη πέτρα της αγάπης,
- στοιχείο αρχέγονο-
Μα και κατόπιν
Που θα’ χουμε επιστρέψει
Στη μάνα Γη.





ΑΣΒΕΣΤΟΣ ΓΕΛΩΣ


«ἄσβεστος δ’ἄρ’ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσιν»

«Είμαστε σαν αδέλφια». 
Βαθιά κουβέντα, αντρίκεια.
Τη θυμόσουν, άραγε,
Τη στιγμή που ό,τι υπήρχε το εκφύλιζες;
Κι όμως
Ηρωισμούς ποτέ δε ζήτησα.
Τους βρήκα πάντα μες στις λέξεις
Τους έψαυσα στους κίονες
Στις λαξεμένες πέτρες
Στη διύλιση του φωτός
Στη λάμψη της φωτιάς.
Κουρέλια αρχαίου πολιτισμού.
Ικμάδα.
Όραμα.
Πού πήγαν όλ’ αυτά, πες μου.
«Ο Επιστήμων»
«Ο Δάσκαλος»
«Ο κασίγνητος»
Έρεβος.
Σκουλήκι!
ΣΚΟΥΛΗΚΙ!
Δε θα πω τι μου χρώσταγες.
Ό,τι έγινες δεν με ένοιαξε.
Δεν με αφορούν τα επίγεια.
Θα τραγουδήσω μόνο
Το σαρκαστικό γέλιο των θεών
Όταν σε βλέπουν απ’ τον Όλυμπο
Να ξεπουλάς ό,τι πρέσβευες
Και να εξαργυρώνεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: