Το πέταγμα τής πεταλούδας.

Το πέταγμα τής πεταλούδας.

«Αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στην Άπω Ανατολή, μπορεί να προκληθεί καταιγίδα στη Νέα Υόρκη», αναφέρει το ευρέως γνωστό παράδειγμα, για να δείξει τι εννοεί η θεωρία τού Χάους: «Το φαινόμενο τής πεταλούδας», όταν μιλάει για το φαινόμενο τής ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες, ήτοι για το ότι μια απειροελάχιστη μεταβολή στη ροή των γεγονότων (που είναι αδύνατο να προβλεφτεί από τον άνθρωπο) μπορεί να οδηγήσει, με την πάροδο τού χρόνου, σε μια κατάσταση ενός συστήματος τελείως διαφορετική από εκείνη στην οποία θα βρισκόταν αν δεν είχε συμβεί η εν λόγω μεταβολή.

Κάπως έτσι, γιατί είμαι αρνητικός στις θεωρίας συνωμοσίας που τρέφονται από την ταχύτητα τού διαδικτύου και την αφέλεια αυτών που τις λατρεύουν, μια, απ’ ό,τι φαίνεται, μη τήρηση τής απαγόρευσης κατανάλωσης συγκεκριμένων τροφών στην κεντρική Κίνα, και της εγκληματικά λανθασμένης αρχικής αντιμετώπισης τής κατάστασης από την κυβέρνηση τής Κίνας, οδήγησε σε μια πανδημία, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και η οποία μας φόρτωσε έναν ακόμη κορονοϊό, υπεύθυνο πρόκλησης θανατηφόρων πνευμονιών, που και όταν υποχωρήσει, μετά από αυτή την πρώτη του επαφή με τον άνθρωπο, θα είναι πάντα εδώ (όπως ο Η1Ν1 κ.λπ.).

Ζούμε μια κατάσταση που δεν είχαμε ποτέ μας γνωρίσει – αμφιβάλω αν υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος σήμερα στον πλανήτη που να θυμάται τα όσα είχανε γίνει το 1918-1919 με την ισπανική γρίπη, που άφησε πίσω της τουλάχιστον 50 εκ. νεκρούς σε όλο τον κόσμο. Μια κατάσταση που επιβάλει περιοριστικά μέτρα, τα οποία όμως ξαφνικά αποκαλύπτουνε την πραγματική γύμνια της παγκοσμιοποίησης: της μίας οικονομίας, βασισμένης στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Το κράτος ψάχνουν όλοι και τα εθνικά συστήματα υγείας. Το κλείσιμο των συνόρων και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κάλυψη των αναγκών με ιδίους πόρους. Τον περιορισμό των ελέγχων στις εθνικές οικονομίες από τις διεθνείς κεντρικές τράπεζες και οργανισμούς. Είναι εν προκειμένω εντυπωσιακό το πώς με μια απόφασή τους, με συνοπτικές διαδικασίες, στην Ε.Ε., αποφάσισαν την ενεργοποίηση τής ρήτρας αναστολής τής δημοσιονομικής πειθαρχίας μπρος σε αυτό την απρόβλεπτη πρωτοφανή κατάσταση.

Αυτό που ζούμε είναι η θεωρία τού Χάους στην πράξη. Μόνο που η θεωρία τού Χάους προβλέπει ότι το Χάος είναι και μια μεταβατική κατάσταση από μια Τάξη που πέθανε προς μια νέα Τάξη. Και αυτή η Τάξη που πέθανε είναι η παγκοσμιοποίηση και η κατάσταση γύρω μας το σαπισμένο πτώμα της. Και αυτή η Τάξη που έρχεται δεν θα είναι ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος που ζούμε εδώ και 30-35 περίπου χρόνια. Θα είναι ένας κόσμος με το κράτος να έχει μεν περισσότερη δύναμη αλλά και τελείως διαφορετικό από αυτό που γνωρίζαμε πριν το 1990, γιατί κι εκείνο πέθανε.

Ευελπιστώντας ότι αυτό θα περάσει με τις λιγότερες δυνατόν ανθρώπινες απώλειες, θα πρέπει να σχεδιάσουμε εκ νέου τον κόσμο και τις σχέσεις μεταξύ των κρατών και αυτών με τους παγκόσμιας ισχύος χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, με ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ τις ΑΝΑΓΚΕΣ τού ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Τις πραγματικές όμως, και όχι τις ψεύτικες που οδηγούνε αναπόφευκτα σε μια ολοκληρωτική καταστροφή τού πολιτισμού μέσω μιας με  αίτιο τον άνθρωπο μαζικής εξαφάνισης.

Αναδημοσίευση από 24grammata.com