Οι πέτρες [verbascum acaule]

 

ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ

                     στο Γιώργο

 
Οι πέτρες είναι πιο νέες 
Απ' το φως και το νερό μονάχα
Τόσο αρχαίες
Στέκουν εκεί με τους αιώνες τους
Ιδρωμένες τα πρωινά της Άνοιξης
Και την ώρα της βροχής
Καυτές στο θερινό ηλιοστάσι
Απολεπίζονται την ώρα του παγετού
Στέκουν και φθίνουν
Κατρακυλούν και τρέμει η γης 
Στα όρια των ρυθμών
Μετρούν πόσα δεν ξέρουμε
Που δεν ακούσαμε
Ούτε είδαμε
Που δεν γευτήκαμε
Ούτε μυρίσαμε
Που δεν αγγίξαμε
Μα χαλάσαμε
Μα χαλάμε
Θα μείνουν
Όσες κι αν τσακίσουμε
Πιο νέες από μας
Λένε για την οίησή μας
Να λένε για την οίησή μας