Η αιώνια Έμιλυ Ντίκινσον [Σωτήρης Λάμπρου]

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ

Λάτρευε τους νεκρούς γιατί της απαντούσαν με τη σιωπή τους.
Οικειοποιήθηκε τούτη τη σιωπή για να μιλήσει.
Τις νύχτες έγραφε ποιήματα, οι μέρες σκοτείνιαζαν, ερχόταν ο χειμώνας και εκείνη μόνη. 
Με την ψύχα των δακτύλων της, με μπόλικο μελάνι έντυνε τα λευκά της δέντρα.