ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
Το δέντρο είναι ένα παιδί
Στέκεται στους δρόμους
ξάστερο όπως η νύχτα
(ή εκείνες οι θάλασσες
που έχουμε φυλάξει
απ’ τα εφηβικά μας χρόνια)
Ορθώνει τα κλαδιά του στον ουρανό
και περιμένει τα σπίτια
ν’ αγγίξουν τα χέρια του,
να βγάλουν φύλλα, και ν’ απλωθούν
στις αυλές και στις κάμαρες
Τα δέντρα είναι βουνίσια ποτάμια
χωράφια φρεσκοπλυμένα
από καλοκαιρινές βροχές
Πολλοί
ακολουθώντας τους νόμους της σημαντικής
δίνουν, στα δέντρα κι ένα όνομα –
κατόπιν τούτου δεν είναι διόλου εκπληκτικόν
πως εξακολουθούμε να μιλάμε για
πεύκα, έλατα, λεύκες, πλατάνια!
Εγώ όμως ξέρω την ουσία τους
και σωπαίνω.
Πηγή: Λογοτεχνικό Περιοδικό Ενδοχώρα, Τεύχος 31 (1964).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου