«λευκό και γκρι» [Θωμαή Ζορμπάκη]

«λευκό και γκρι»

με ένα sade συννεφιάζει
στην μοναξιά μου, βρέχει
κοιτώ την θάλασσα, ένα τοπίο φανταστικό,
διψώ... 
σαν πίνω μια κούπα δροσερό κρασί
κοιτώ τα χελιδόνια, ήρθαν κι αυτά
φυσάει
Ω, σταθείτε, η ζεστή καρδιά μου είναι ένας
ανοιξιάτικος χορός
χαμογελώ, πλάι στην καλοτάξιδη εποχή
σαν τις καλές κεντήστρες,
έτσι ξεχνιέμαι
ώσπου όλα κουρνιάζουν