Εν ονόματι τινός.
Υπάρχουν φορές
που αισθάνομαι κουρασμένη
να διανύσω
όλην αυτή την απόσταση
στο χώρο και στο χρόνο
για να φτάσω
ως το πνιγμένο στους κισσούς
καλύβι του Καρλ Χανς
του ξυλοκόπου.
Όμως
παίρνω το δρόμο και πηγαίνω.
Είμαστε φίλοι πολύ,
τον αγαπάω και μ αγαπάει.
Έχει γεννηθεί
την ίδια μέρα με τον Λούθηρο
και κατά σύμπτωση
στην ίδια περιοχή.
*Πιστεύεις στο θεό; τον ρώτησα ένα βράδυ.
*Πιστεύω, μου απαντάει.
*Έτυχε να τον δεις καμιά φορά;
*Το βρίσκεις να χρειάζεται;
*Κι ούτε τον άκουσες ποτέ;
*Ούτε κι αυτό χρειάζεται, και κόβοντας
ένα κλαρί μυρτιάς, μου το πετάει.
*Τότε;
*Έλα μαζί μου.
*Θα τον δω;
*Πρόσεχε μην πατάς τις κρατερέλες . . .
*Θα τον δούμε;
*Τις υπολόμες πατάς. Πρόσεχε μην τις πατάς. . .
*Θα μου πεις αν θα τον δούμε;
*Δεν μπορείς να μην πατάς;
*Γιατί δεν μου απαντάς;
*Δεν μπορείς να πετάς; Ελεύθερη, δεν μπορείς
να νοιώσεις;
*Καρλ Χανς!
*Προχώρει!
*Το χέρι μου γιατί το άφησες;
*Είναι βαρύ προχώρει.
*Και τα γεράκια που έφυγαν από τους ώμους σου
κι υψώθηκαν πάνω απ τις κορφές των κέδρων
κατά που πάνε;
*Ακολουθώντας τα θα βγεις στη δημοσιά.
*Θα τον δω;
*Δεν καρτερούνε τα πουλιά, προχώρει.
*Θα είναι εκεί;
*Όλο και κάποιος θα φανεί. Είναι η ώρα
που επιστρέφουν οι βουκόλοι.
*Χωρίς να το θες, σε συλλογισμούς με βάζεις. . .
*Μην απορείς.
*Με στέλνεις να βρω ποιον, μέσα στον κουρνιαχτό
και στα αργοκίνητα κοπάδια;
*Τον ά ν θ ρ ω π ο.
*Γι άλλον. . . σε εκλιπαρούσα.
*Ο άνθρωπος είναι η δεσπόζουσα και ιερή μορφή.
*Και για τα κοπάδια που σου ανέφερα,
τι έχεις να πεις, φίλε από του ίσκιου
την αέρινη ύλη;
*Πορεύεται ανάμεσα στα κτήνη... και προχωρεί.
Κείνο το βράδυ
μια λεπτή φέτα φεγγαριού
κρεμόταν απ το ράμφος ενός βία
πίσω από το τείχος του δάσους.
Ήταν το βράδυ
που ο άνθρωπος
πατώντας τόνα πόδι στη σελήνη
έριχνε με τ άλλο
τους τρούλους των θρησκειών
και τα σύμβολα
των κοινωνικών συστημάτων.
Ήταν το βράδυ
που ισοπεδώνονταν τα πάντα
(κι έγιναν όλα τόσο αθόρυβα... )
ενώ
στα πόδια μου οι πυγολαμπίδες
φώτιζαν το δρόμο
σε μια πομπή σαλιγκαριών
που μ ένα ανθό στο στόμα
πορεύονταν στην ακρολίμνη
στον τόπο της λατρείας.
Και τώρα, Λαοί, εν ονόματι τινός
μας απειλεί αυτή η χούφτα των α χ ρ ε ί ω ν ;
Κι εμείς, εν ονόματι τινός
πατάμε με το βαρύ μας πέλμα
τις υπολόμες και τους σκαραβαίους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου