When the Ravens could speak [Greenland’s Eskimos]

ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ

Κάποτε, πριν από πολύ καιρό, υπήρχε μια εποχή που τα κοράκια μπορούσανε να μιλήσουν. Όμως συνέβαινε το εξής παράξενο με την ομιλία τους: οι λέξεις τους είχανε το αντίθετο νόημα. Όποτε θέλανε να ευχαριστήσουνε κάποιον χρησιμοποιούσαν υβριστικές λέξεις κι έτσι λέγανε πάντοτε το αντίθετο από αυτό που εννοούσαν.    

Αλλά επειδή με τον τρόπο αυτό, τα λόγια τους, ήτανε γεμάτα ψέματα, μια μέρα εμφανίστηκε ένας γέρος, ο οποίος με τα μαγικά του μέσα τούς αφαίρεσε τη δυνατότητα τής ομιλίας κι έτσι από τότε, τα κοράκια, δεν μπορούνε να κάνουνε τίποτα περισσότερο από το να κρώζουνε δυνατά.

Αλλά η φύση των κορακιών δεν άλλαξε κι έτσι, μέχρι σήμερα, είναι ευερέθιστα, ανειλικρινή και μεγάλοι κλέφτες.

WHEN THE RAVENS COULD SPEAK

Once, long ago, there was a time when the ravens could talk.

But the strange thing about the ravens' speech was that their words had the opposite meaning. When they wanted to thank anyone, they used words of abuse, and thus always said the reverse of what they meant.

But as they were thus so full of lies, there came one day an old man, and by magic means took away their power of speech. And since that time the ravens can do no more than shriek.

But the ravens' nature has not changed, and to this day they are an ill-tempered, lying, thieving lot.

Πηγή: gutenberg.org.