Τι είπε ο Τυφλός [Χρήστος Τουμανίδης]

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΤΥΦΛΟΣ

(Αφή που αφήνεις μέσα μας πληγές,
φωτιές κρυφές του μέλλοντός μας.)

Όσα δεν είδα με τα μάτια μου ποτέ,
με την αφή τα είδα, και τα γνώρισα.
Έγινα φίλος της στιλπνότητας,
της άγριας υφής.
Στης νύχτας μέσα τα χαλάσματα περπάτησα,
στων αστεριών τις στάχτες.

Ακούγοντας πρωτάκουστα συμπαντικά τραγούδια.

Ενώ, κάθε στιγμή μέσα στο φως της μέρας, ζω
την ερημία του πλήθους.
Τα χάσματα και τους γκρεμούς,
που ανοίγουν ξάφνου εμπρός μου, οι άλλοι.

Αυτοί που έχουν μάτια, δήθεν, για να βλέπουν.
Και μια καρδιά, γεμάτη από ρινίσματα θανάτου.


Από την ποιητική ενότητα του Χρήστου Τουμανίδη: "Με της αφής τα μάτια"