Σαν Ύψιλον σακατεμένο μέρα μεσημέρι [Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος]

ΣΑΝ ΥΨΙΛΟΝ ΣΑΚΑΤΕΜΕΝΟ ΜΕΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Υπεροπλία ύλης κοπράνων
οι υψιπετείς γύρω χαρακτήρες
Κόβεις έναν υάκινθο που υποφέρει
από τη γλώσσα τους
και υστεροβουλούν σκούζοντας
για να κερδίσουν τα χαϊμαλιά
μιας ελεεινής δημοσιότητας

Ύστερα
ικανοποιημένοι και χορτάτοι
επιστρέφουν σπίτι
στους υπόνομους της πόλης.

Είναι πλασμένοι κατ' εικόνα και ομοίωση
με τις ύαινες
κουφάρια, σάρκα κι ό,τι μένει από ψυχή
τροφή τους και διασκέδαση.

Κούφιες οι λέξεις τους
κολυμπούν ύπτια στο φως
γι' αυτό και δεν το αντέχουν

Υστερογραφούν ως πολιτικοί,
ιερείς, συγγραφείς, ηθοποιοί, αθλητές
με όλα τα μέρη του λόγου
βουτηγμένα στο ψέμα

Αγκαλιά με φίλους τους αρουραιογράφους
υποτιμούν την τέχνη της ζωής
την ειλικρίνεια του έρωτα
την αξία της σιωπής.

Ποιούν τη νήσσα παντού
και μεις
οι κυνηγοί τους πάντα!