Ο Τάσος Μήνης προειδοποιήθηκε από τον διοικητή του τμήματος βασανιστηρίων: «Από εδώ θα φύγεις ή φίλος ή σακάτης», πριν βασανιστεί -ματαίως- επί 111 μέρες. Το διάστημα αυτό παρέμεινε σε απόλυτη απομόνωση χωρίς να του επιτραπεί οποιαδήποτε έξοδος από το κελί του και βασανίστηκε ανελέητα με αποκορύφωμα το στήσιμο σε απόλυτη ορθοστασία, δερνόμενος ταυτόχρονα με γκλομπς κατά βάρδιες, επί 11 ημέρες.
Το βιβλίο του «111 Μέρες στην ΕΣΑ» είναι ένα αδιαμφισβήτητο ντοκουμέντο, με πολύ σκοτεινές και δύσκολα περιγράψιμες εμπειρίες βασανισμού.
«2 Ιουλίου 1972, Κυριακή
Τα πόδια μου έχουν πρησθή, υποφέρω, νυστάζω, αλλά δεν μ’ αφήνει ο φρουρός να κοιμηθώ. …αρχίζει να με χτυπάει με το κλομπ στις γάμπες. Είναι η πρώτη φορά που με χτυπούν. Αντιδρώ αμέσως, προσπαθώντας να του πάρω το κλομπ. Με ξαναχτυπά –οπότε του δίνω μια γροθιά και του πιάνω τα χέρια. Φωνάζει. Ορμάει απ’ έξω ο δεσμοφύλακας, Βαγγέλης Μαυρόπουλος (Μανωλόπουλος) και με χτυπάει με το κλομπ και με βρίζει… Φεύγει, μένει ο Τσουμ. μόνος του και μου λέει: “Το τι έχεις να τραβήξης γαμώ την Παναγία σου, δεν το φαντάζεσαι” και αρχίζει να με χτυπά με δύναμη με το κλομπ στις γάμπες, στους μηρούς και στους γλουτούς. …παίρνει πράσινη μπογιά και γράφει ένα κύκλο διαμέτρου 40 εκατοστών περίπου και σε απόσταση ενός μέτρου από τον τοίχο. Με διατάζει να βρίσκωμαι πάντα μέσα στον κύκλο και με μέτωπο προς τον τοίχο. Ιδρώνω, ζαλίζομαι, πονώ από τα χτυπήματα, μ’ αρχίζει πάλι η δύσπνοια και συνεχώς με δέρνει. Περνούν οι ώρες, αλλάζουν οι φρουροί και εγώ πάντα όρθιος, προσοχή, μέσα στον πράσινο κύκλο συνεχώς δερόμενος και βριζόμενος… Είμαι μούσκεμα από τον ιδρώτα, πονώ, πονώ πάρα πολύ, αναπνέω δύσκολα, τα πόδια μου έχουν πρησθή, νυστάζω και δεν μπορώ να κοιμηθώ, διψώ πολύ. Ζαλίζομαι, έχω παραισθήσεις…»
Πηγή: kar.org.gr.
1 σχόλιο:
Την καλησπερα μου
Δημοσίευση σχολίου