Αυτούς που βλέπεις
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδεις
θα τους γνωρίσεις πάλι
άλλον θα λένε Κωνσταντὴ κι άλλον Μιχάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδεις
θα τους γνωρίσεις πάλι
σ᾿ αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν
με περηφάνια πιο μεγάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδεις
θα τους μισήσεις πάλι
έναν μονάχα δε θα βρεις
τον πιο μικρό, τον πιο πικρό, τον πιο αγαπημένο
τον μοναχό, τον δυνατό και τον αντρειωμένο
Αυτόν δε θα τον ξαναΐδεις να τόνε βασανίσεις
και την μεγάλη του καρδιά να τήνε σκίσεις
αυτόν δε θα τον ξαναβρείς τι τον φυλάνε τ᾿ άστρα
τι τον φυλάει ο ήλιος του, τόνε φυλάει τα φεγγάρι
Αυτόν που ‘χει τη χάρη τον πιο μικρό
τον πιο πικρό και τον αγαπημένο
αυτόν μονάχα εγώ, μονάχα εγώ, εγώ προσμένω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου