Δυο αποσπάσματα από το οιωνεί θεατρικό: "Λιτανείες 9" τού Θανάση Αθανάσιου.

 (συνέχεια από εδώ.) 

4

W.: με συγκείμενο το έλκος της παραμυθίας, συγκεκριμενοποιώ το έρεβος στα νύχια της Αστάρτης και της Αφροδίτης το εγκόσμιο πάνδημο μουνί με ελαιώνες του Ιησού μας και προστάτη Ισιδώρου.

Α.Κ.: να βράσω τον ιησού σας με κότσια και στομάχια.

S.R.: τίποτε ποιητικό εδώ παρά τα αβρά κότσια της σελήνης, οι ροζ παρανυχίδες της σελήνης πέφτουν στους φρέντο μας και δημιουργούν μια παραίσθηση παρήχηση BABBITT Ραβί Rabbit.

St: (σφάζει μια γίδα επί σκηνής, πίδακας το αίμα)

S.R.: τίποτε ποιητικό εδώ, αλίμονο στον μελανιασμένο μαθουσάλα. μαμούθ με ερωτικά βοηθήματα.

Α.Κ.: μικρόφωνα πιάνουν τον παραμικρό ψίθυρο. ας βάλουμε μικρόφωνα παντού και ό,τι ακουστεί θα είναι μουσική κάποιου τύπου. ο απροσδόκητος ψεκάζει. ψεκάζει τη νύφη από γυαλί. μας ρίχνουν ατομικές μπόμπες, μα δεν καταλαβαίνουμε χριστό.

St: μα φυσικά, άγγελοι υβρίδια με 8μιση φτερά. ένα ζευγάρι φτερά στο πηγούνι και μισό φτερό στην μύτη. άγγελοι με χορδές τεντωμένες από το κεφάλι στα πόδια. ποιος τους παίζει; ο θεός με την πνοή του;

 

5

Α.Κ.: Gesamtkunstwerk ο τρόπος θανάτου. τα μάταια μυστικά σκυλιά του Ιάννη Ξενάκη, μαθηματίζει το χάος, το χάος το ασκαρδαμυκτί, χωρίς τα φιλοσοφικά ζόμπι μες στον κώλο του Σεφέρη και του Ελύτη. το άσμα, το άσμα το νηπενθές και πένθιμο, γιομίζει περιοδικά σαν σελήνη, αιμάτινα άσματα πρησμένα ποδάρια.

W: πιο σιγά, μια παύση επειγόντως.

Α.Κ.: Gesamtkunstwerk ο τρόπος ζωής. όποιος λοξοκοιτάξει, λοξοδρομήσει, λοξολοξίσει, θα πυροβολείται στο μικρό δαχτυλάκι. ξηγημένα πράγματα.