29 Σεπτεμβρίου 2010

CARTA DE UN LEON A OTRO του Chico Novarro

Μετάφραση: Alba Lisett Ruiz.
Εμμετροποίηση: Κώστας Σφενδουράκης

ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΛΙΟΝΤΑΡΙΟΥ ΣΕ ΑΛΛΟ

Συγχώρεσε με φίλε μου γι’ αυτό που θα σου πω.
Δεν σου ‘γραφα τώρα καιρό, ήθελα να ‘μαι μόνος,
ίσως που δεν αντέχω πια τον χώρο τον κλειστό,
ίσως το άνοστο φαί ή της ζωής ο χρόνος.
Στο κήπο ετούτο εδώ που ζω τον ζωολογικό
θλίβομαι, είναι η θλίψη μου τρομακτική αλλ’ όμως
νοιώθω ένα συναίσθημα στοργής στο παιδικό
βλέμμα που λάμπει από χαρά και μου περνά ο τρόμος...
ελπίζω φίλε μου εσύ να είσαι πιο καλά
γιατί είσαι νέος και γυρνάς τώρα το κόσμο όλο,
μα ο δαμαστής – μου είχες πει – δε σήκωνε πολλά
είναι κακούργος στη ψυχή μ’ αποκοτιά και δόλο.
Δουλεύεις μου ‘πες – σ’ έβαλε – ακόμα πιο πολύ,
μέθη των εξουσιαστών είναι στην ιστορία
την εξουσία να βγάζουνε φορώντας μια στολή
μόνο σε ανυπεράσπιστα που πιάνουνε θηρία.
Οι άνθρωποι πολλές φορές νοιώθουν σημαντικοί
με μια καρέκλα, μια στολή και βούρδουλα στο χέρι
κι αν και εγώ δεν άλλαξα σ’ αυτή τη φυλακή
βλέπω μια κάποια αλλαγή στων δεσμωτών τ’ ασκέρι:
μοιάζουνε σαν αιχμάλωτοι τον τελευταίο καιρό,
έχουνε χάσει απ’ τη ματιά της δύναμης τη λάμψη,
γεμάτοι είναι της ζωής προβλήματα θαρρώ
αυτά τους μαστιγώνουνε, αυτά τους έχουν κάμψει.
Ζούγκλα απ’ αυτή χειρότερη δεν πρόκειται να δω,
ο αέρας είναι από καπνό και θάνατο ένα μείγμα,
σε ανήλεα χέρια πέσαμε και άδικα εδώ
ελεύθεροι, αποκτήσαμε του σκλάβου πια το στίγμα...
Όμως μ’ ελπίδα φίλε μου το γράμμα μου αυτό
θέλω να κλείσω λέγοντας θα ‘ρθει ο καιρός ετούτος
στη ζούγκλα να επιστρέψουμε, πιστεύω είναι γραφτό
και θα ‘ναι εκείνη η στιγμή ο πιο μεγάλος πλούτος.
Δεν είναι άνθρωποι εκεί δεν έχει ούτε κλουβιά,
θα αλληλοαγαπιώμαστε σε λευτεριάς αέρα,
τη λευτεριά αυτή αδερφέ κράτα μες στη καρδιά,
να ξέρεις θα ‘ρθει δεν αργεί η ευλογημένη μέρα.


CARTA DE UN LEΟN A OTRO

Perdona hermano mío, si te digo
Que ganas de escribirte, no he tenido
No sé si es el encierro
No sé si es la comida
O el tiempo que ya llevo en esta vida.

Lo cierto, es que el zoológico deprime
Y el mal no se redime sin cariño
Si no es por esos niños
Que acercan su alegría
Sería mas amargo todavia

A ti te ira mejor, espero
Viajando por el mundo entero
Aunque el domador, según me cuentas
Te obligue a trabajar mas de la cuenta

Tu tienes que entender, hermano
Que el alma tiene de villano
Al no poder mandar a quien quisieran
Descargan su poder contra las fieras

Muchos humanos
Son importantes
Silla mediante
Látigo en mano

Pero volviendo a mi, nada ha cambiado
Aqui desde que fuimos separados
Hay algo sin embargo
Que noto entre la gente
Parece que miraran diferente

Sus ojos han perdido algun destello
Como si fueran ellos los cautivos
Yo sñé lo que te digo
Apuesta lo que quieras
Que afuera tienen miles de problemas

Caímos en la selva hermano
Y mira en que piadosas manos
Su aire esta viciado
De humo y muerte
Y quien anticipar
Puede su suerte

Volver a la naturaleza
Seria su mejor riqueza
Allí podrán amarse libremente
Y no hay ningún zoologico de gente

Cuidate hermano
Yo no sé cuanto
Pero ese día
Viene llegando.

lyrics