Θα σας περιμένω [Μιχάλης Κατσαρός]

ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Θα σας περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα αδιάφορος- 

Δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω. 

Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το τέλος μου 

ανάμεσα σε θρυμματισμένα πουκάμισα και λεγεώνες. 

Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος 

χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες. 

Πίσω από το χάρτινο κήπο σας 

πίσω από το χάρτινο πρόσωπό σας 

εγώ θα ξαφνιάζω τα πλήθη 

ο άνεμος δικός μου 

μάταιοι θόρυβοι και τυμπανοκρουσίες επίσημες 

μάταιοι λόγοι. 

Μην αμελήσετε. 

Πάρτε μαζί σας νερό. 

Το μέλλον μας θα έχει πολύ ξηρασία.

In a Station of the Metro [Ezra Pound]

Σ’ ένα Σταθμό τού Μετρό

Η αναπάντεχη εμφάνιση αυτών των προσώπων στο πλήθος:

Πέταλα σ’ ένα υγρό, μαύρο κλαδί. 

In a Station of the Metro 

The apparition of these faces in the crowd:

Petals on a wet, black bough.

Πηγή: poetryfoundation.org.

[στο Ποικίλο όρος, 27.12.2021]

Μια βόλτα στο Ποικίλο όρος πάντα μπορεί να σου αποκαλύψει κάτι που δεν είχες δει ούτε ήξερες ακόμα και αν έχεις περάσει κατ’ επανάληψη από το σημείο ή αυτό βρίσκεται σε εύκολα προσβάσιμο μέρος.

Το πρωινό τής 27ης Δεκέμβρη 2021, επιστρέφοντας στο σημείο εκκίνησης, ήτοι τον ανοιχτό χώρο parking, δίπλα στο Θέατρο Πέτρας και την καμινάδα, από μια μικρή βόλτα στο Ποικίλο όρος, περί τα 50 μ. από το δασικό χωματόδρομο, στη θέση 38°03’07’’N 23°40’41’’E (έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που προηγείται των εικόνων, στον οποίο έχει σημειωθεί και η διαδρομή που ακολουθήσαμε) είδαμε μια μικρή σπηλιά, εικόνες από την οποία ακολουθούν. Έχει σημάδια ότι λειτούργησε και πιθανόν λειτουργεί ακόμα ως χώρος φιλοξενίας για λίγες ώρες πεζοπόρων, όπως το καπνισμένο φυσικό κοίλωμα / κόγχη (προφανώς από τον καπνό κεριών) ή οι πέτρες που βρίσκονται στην είσοδο της.

Μετά από επικοινωνία με τον κ. Τάσο Λύτρα, μου έστειλε τα εξής για τη σπηλιά:

"Σπήλαιο Πέρδικας (WGS84: 38°3'7.47"Β 23°40'41.01"Α – ΕΓΣΑ87: x= 471605.40 y= 4211354.27

Μικρό σπήλαιο που βρίσκεται ανατολικά της κορυφής Ζαχαρίτζα, μεταξύ των δύο παράλληλων δασικών δρόμων, σε υψόμετρο 327 μέτρων περίπου, ψηλότερα από τις εκεί εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ. Το εντόπισε τον Δεκέμβρη 2020 ο Αποστόλης Βενέτης. Σε απόσταση 40 περίπου μέτρων νοτιοδυτικά του και λίγο χαμηλότερα βρίσκονται ερείπια μαντριών. Το σπήλαιο έχει μέγιστο βάθος περίπου 4 μέτρων, πλάτος και ύψος εισόδου περίπου 2,70 μέτρα. Το άνοιγμά του είναι σε ανατολική κατεύθυνση. Στην αριστερή πλευρά στο εσωτερικό του υπάρχει κοιλότητα όπου άναβε φωτιά. Χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για ευκαιριακή παραμονή ποιμένων των κοντινών μαντριών και πρόσφατα ως καταφύγιο".

Before Sleep [Catherine Anderson]

Προτού κοιμηθώ

Ήμουν ερωτευμένη με την ανατομία

τη συμμετρία τού σώματός μου

έτοιμο να πετάξει,

τα ύψη που θα ‘φτανε

πάνω από γονείς, εραστές, ένα παθιασμένο

ανέβασμα πάνω από την αλήθεια και τη λεπτομέρεια.

Θαρρούσα πως να μεγάλωνα θα ‘ταν

αυτό το σκαρφάλωμα πάνω από κάθε τι

παλιό και γήινο,

όχι σαν εκείνα τα δισταχτικά βήματα έξω από την πόρτα

κάθε μέρα και μετά πίσω ξανά. 

Before Sleep

I was in love with anatomy

the symmetry of my body

poised for flight,

the heights it would take

over parents, lovers, a keen

riding over truth and detail.

I thought growing up would be

this rising from everything

old and earthly,

not these faltering steps out the door

every day, then back again.

Πηγή: americanpoems.com/poets. 

[στην κορυφή τού λόφου Καληγιάννη, στο όρος Αγριλίκι, 26.12.2021]

Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από την κορυφή τού λόφου Καληγιάννη, που βρίσκεται στο νοτιότερο μέρος τού όρους Αγριλίκι. Η κυκλική διαδρομή που ακολουθήσαμε, έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που προηγείται των εικόνων, αρχικά ακολούθησε το δασικό χωματόδρομο, ο οποίος ξεκινά δίπλα από χώρο στάθμευσης απορριμματοφόρων μέχρι ένα κλειστό του πέταλο όπου υπάρχει δεξαμενή νερού πυρόσβεσης.

Οι εικόνες που προηγούνται από το δασικό χωματόδρομο προς τα ανατολικά όπου ξεχωρίζει:

Στην πρώτη ο λόφος Καληγιάννη αριστερά και το Μικρό Αγριλίκι δεξιά και

Στη δεύτερη ο λόφος Καληγιάννη.  

Από εκεί κινηθήκαμε εκτός μονοπατιού ανεβαίνοντας την κακοτράχαλη πλαγιά από βόρεια / βορειοδυτικά (στην πρώτη εικόνα στο βάθος η κορυφή τού όρους Αγριλίκι ενώ στην τρίτη έχει σημειωθεί η θέση ενός σταυρού που βρίσκεται κοντά στην κορυφή).

Φτάνοντας στην κορυφή τού λόφου Καληγιάννη, στα 489 μ. υψόμετρο, διαπιστώνουμε μια εξαιρετική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις:

- (βόρεια) την κορυφή τού όρους Αγριλίκι.

- (δυτικά και βορειοδυτικά) από αριστερά προς τα δεξιά (στην πρώτη): το Διονυσοβούνι με το λατομείο μαρμάρου, την Πάρνηθα (με τη χιονισμένη κορυφή) και το όρος Σκάρπα. Στην πρώτη επίσης να σημειώσουμε ότι σε πρώτο πλάνο διακρίνεται ο δασικός χωματόδρομος που πήραμε αρχικά, στις ανατολικές παρυφές τού λόφου Πετρωτή, του όρους Αγριλίκι. 

- (νότια) το Μικρό Αγριλίκι (δεξιά στην πρώτη εικόνα) και την Πεντέλη.

Το Μικρό Αγριλίκι με τη δολίνη.

Η Μεγάλη Μαυρηνόρα.

Η κορυφή τής Πεντέλης.

- (ανατολικά) η Νέα Μάκρη, ο όρμος τού Μαραθώνα και η χερσόνησος Κυνόσουρα.

Τέλος να σημειώσουμε ότι επιστρέφοντας κινηθήκαμε σε ένα υποτυπώδες, κατά τόπους πνιγμένο στη χαμηλή πουρναρώδη βλάστηση, μονοπάτι καθώς επιχειρήσαμε να προσεγγίσουμε τη βραχώδη απόληξη (διακρίνεται στην πρώτη από τις εικόνες που ακολουθούν). 

A Conceit [Maya Angelou]

Μια Έπαρση

Δώσ’ μου το χέρι σου

Κάνε χώρο για μένα

να οδηγεί και ν’ ακολουθεί

εσένα

πέρα απ’ αυτήν την ποίηση που ωρύεται.

Τους άλλους άσε να ‘χουν

την απομόνωση των 

λέξεων που συγκινούν 

κι αγαπάνε την απώλεια

της αγάπης.

Για μένα

Δώσ’ μου το χέρι σου.

A Conceit 

Give me your hand

Make room for me

to lead and follow

you

beyond this rage of poetry.

Let others have

the privacy of

touching words

and love of loss

of love.

For me

Give me your hand.

Πηγή: poetrysoup.com. 

Love is more thicker than forget [Edward Estlin (EE) Cummings]

Η αγάπη είναι απ’ τη λήθη πυκνότερη

Η αγάπη είναι απ’ τη λήθη πυκνότερη

απ’ τη θύμηση λεπτότερη

απ’ ότι ένα κύμα να είναι υγρό σπανιότερη

απ’ το να αποτυχαίνεις συχνότερη

Πιο τρελή ‘ναι και σεληνιακή

και δε θα ‘πρεπε λιγότερο να ‘ναι

απ’ ότι η θάλασσα όλη που μόνο αυτή

πιο βαθιά είν’ απ’ τη θάλασσα

Η αγάπη ‘ναι πάντα απ’ το να κερδίζεις περισσότερο

απ΄ το ζωντανός ποτέ λιγότερο

απ’ το μικρότερο ξεκίνημα μεγάλη όχι τόσο

απ’ τη συγχώρεση θέμα όχι τόσο

Πιο λογική είν’ και ηλιακή

και περισσότερο να πεθάνει δεν μπορεί

απ’ ότι ο ουρανός όλος που μόνο αυτός

πιο ψηλός είν’ απ΄ τον ουρανό

Love is more thicker than forget 

Love is more thicker than forget

more thinner than recall

more seldom than a wave is wet

more frequent than to fail

It's most mad and moonly

and less it shall unbe

than all the sea which only

is deeper than the sea

Love is more always than to win

less never than alive

less bigger than the least begin

less litter than forgive

It's most sane and sunly

and more it cannot die

than all the sky which only

is higher than the sky

Πηγή: poetryfoundation.org.

The Street [Octavio Paz]

Ο Δρόμος

Ένας μακρύς και σιωπηλός είναι δρόμος.

Στο σκοτάδι βαδίζω και στραβοπατώ και πέφτω

και σηκώνομαι και κουτουρού πατάω

στις αμίλητες πέτρες και τα ξερά τα φύλλα

και πίσω μου κάποιος επίσης περπατά:

αν σταματήσω, σταματά·

αν τρέξω, τρέχει. Γυρνάω να δω και δεν είναι κανείς.

Κατάμαυρα όλα, αδιέξοδο,

κι όλο στρίβω και στρίβω

μα στον ίδιο δρόμο πάντα καταλήγω

όπου δεν με περιμένει κανείς, κανείς δεν ακολουθεί,

όπου έναν άντρα ακολουθώ που στραβοπατά

και σηκώνεται και λέει όταν με βλέπει: κανείς.   

The Street

It’s a long and silent street.

I walk in the dark and trip and fall

and get up and step blindly

on the mute stones and dry leaves

and someone behind me is also walking:

if I stop, he stops;

if I run, he runs. I turn around: no one.

Everything is black, there is no exit,

and I turn and turn corners

that always lead to the street

where no one waits for me, no one follows,

where I follow a man who trips

and gets up and says when he sees me: no one.

Πηγή: poetrysoup.com. 

Haiku [Jack Kerouac]

Λίγες σταγόνες

στο ψιλόβροχο

- Γιατί να γονατίσω; 

The taste

of rain

- Why kneel?

Πηγή:  poetrysoup.com. 

Still Here [Langston Hughes]

Ακόμα εδώ

Φοβήθηκα και κακοποιήθηκα.

Τις ελπίδες μου ο άνεμος σκόρπισε.

Το χιόνι μ’ έχει τσακίσει,

Ο ήλιος μ’ έχει ψήσει,

Φαίνεται πως τα βρήκαν μεταξύ τους

Σκοπεύοντας να μ΄ αναγκάσουν

Σταμάτα να γελάς, σταμάτα να αγαπάς, σταμάτα να ζεις - 

Αλλά δεν με νοιάζει!

Είμαι ακόμα εδώ!

Still Here 

I been scared and battered.

My hopes the wind done scattered.

Snow has friz me,

Sun has baked me,

Looks like between 'em they done

Tried to make me

Stop laughin', stop lovin', stop livin'--

But I don't care!

I'm still here!

Πηγή πρωτότυπου: poetrysoup.com.

Πατρίδα [Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος]

ΠΑΤΡΙΔΑ

Ήσυχο το χαμόγελο που σε πονάει στα δόντια 

η απελπισία που θα ‘βαζε φωτιά

                          γέρασε πια και ζητιανεύει

- το αδιάλλακτο μας πένθος πουλιέται στα βιβλιοπωλεία

Δεν έχω τίποτα σ’ αυτό τον τόπο

περαστικός σαν να ‘ρχομαι στα παιδικά μου χρόνια

το μέλλον είναι έτοιμο

τα τελευταία μας λόγια δεν γράφτηκαν στους τοίχους 

το μέλλον είναι έτοιμο - σίδερο και τσιμέντο 

τα τελευταία μας λόγια είναι από χαρτί 

άγριο χορτάρι τρώει τους νεκρούς μου 

δεν έχω τίποτα σ’ αυτό τον τόπο

...εύκολα χρόνια εύκολα δάκρυα που δεν ήτανε δικά μου 

εύκολα χρόνια τ’ απογέματα με την γκαζόζα και τους φίλους 

δίπλα στο γιασεμί δίπλα στις διαδηλώσεις

που γέμιζαν τον στίχο ξένο αίμα...

Παράπονο βράχου [Lorenzo Stecchetti, μετ. Νικόλαος Χατζιδάκης]

ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΒΡΑΧΟΥ

(Scritto sopra un sasso)

       Ευτυχισμένοι σεις διαβάτες,

Σεις, που ανεβαίνετε σ’ αυτό το πράσινο βουνό, 

Σεις, που ζητάτε τη σιγή

Κοντά στην καθαρή πηγή,

Κει, που το δάσος γύρω σας είναι πιο σκοτεινό,

       Ψυχές απ’ έρωτα γεμάτες,

Αχ, λυπηθείτε με, σ’ έρμη γωνιά του δρόμου 

Με βλέπετε ολομόναχο και σκυθρωπό·

Βαριά πολύ είναι η συμφορά μου, αλίμονο μου! 

Ναι, λυπηθείτε με, αχ, εγώ δεν αγαπώ!

[στον Υμηττό, 17.12.2021]

Στο παρόν παρουσιάζουμε λίγες εικόνες από μια εντυπωσιακή απόληξη βράχου, νότια της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα, η οποία δεσπόζει της ευρύτερης περιοχής τού Καρέα και των δασικών χωματόδρομων, οι οποίοι κινούνται από τον Καρέα προς τις παρυφές τού Υμηττού στις περιοχές  Ηλιούπολης και  Αργυρύπολης.

Για να φτάσουμε και ανεβούμε στην απόληξη τού βράχου, ακολουθούμε το ανηφορικό μονοπάτι, από τη Μονή, μέχρι το σημείο που διασταυρώνεται με δασικό χωματόδρομο. Εκεί στρεφόμαστε αριστερά (ανατολικά) στο δασικό χωματόδρομο και λίγο μετά, στο σημείο που ξεκινά μονοπάτι, προς τα πάνω, το ακολουθούμε για λίγα μέτρα. Σύντομα διακλαδίζεται σε δύο μονοπάτια. Ακολουθούμε αυτό με την μπλε σήμανση, το οποίο μας βγάζει σύντομα στο πάνω μέρος τής απόληξης τού βράχου, απ' όπου και οι εικόνες που ακολουθούν.

     

 

Βινέτα [Wilthem Müller, μετ. Νικόλαος Χατζιδάκης]

ΒΙΝΕΤΑ

Aπ’ τo βάθος του γιαλού το μυστικό 

Βραδινή χτυπά καμπάνα κουρασμένη·

Κάποιο μήνυμα μάς φέρνει μαγικό 

Για την πόλη την παλιά την βουλιαγμένη.

Τα κατάβαθα, μα διάφανα νερά

Τα συντρίμμια της στον πάτο ακόμη δείχνουν· 

Και τα βράδια στον κατρέφτη καθαρά 

Χρυσό οι πύργοι τ’ αντιφέγγισμά τους ρίχνουν.

Κι όποιος ναύτης από κει ποτέ περνά 

Και τη λάμψη στη χρυσή βραδιά αντικρύζει, 

Στο ίδιο μέρος πάντα του άθελα γυρνά,

Γύρω του όσο κι αν η ξέρα φοβερίζει.

Απ’ το βάθος της καρδιάς μου, μυστικά, 

Σαν ν’ ακούω, θαρρώ, καμπάνα κουρασμένη 

Κάποιο μήνυμα να φέρνει μαγικά 

Μιας αγάπης, που ‘ταν μια φορά αναμμένη.

Ένας κόσμος βούλιαξε όμορφος εκεί,

Τα συντρίμμια είναι στο βάθος όμως πέφτει 

Κάποια αντιφεγγιά τ’ αργά μαγευτική 

Στων ονείρων μου τον γελαστό κατρέφτη.

Κ’ ήθελα βαθιά να πέσω στο νερό,

Στη χρυσή τ’ αντιφεγγίσματος αγκάλη,

Κι άγγελοι με προσκαλούν να μπω, θαρρώ, 

Στον παλιό, τον όμορφο μου κόσμο πάλι.

Vineta: Περίφημη βενδική (σλαβική) πόλη (πάνω στο νησί Βολλίν, βορειότερα από το Στεττίνο), που βούλιαξε το 1183 μ.X. στη Βαλτική θάλασσα. Κατά τη ναυτική παράδοση του τραγουδιού ακούγουνται ακόμη τα βράδια από τα πλοία, που περνούν, οι καμπάνες των εκκλησιών της και αντιφεγγίζουν πάνω στα κύματα, στις φλόγες του λιοβασιλέματος, οι πύργοι των τειχών της.

Πηγή: Νικόλαος Χατζιδάκης (Ζέφυρος Βραδυνός) - Ξενικά Λουλούδια (λυρικές μεταφράσεις)

[στο Κακόρεμα Υμηττού, 14.12.2021]

Το Κακόρεμα, που βρίσκεται δυτικά τής κορυφής τού Υμηττού, νότια των Κουταλάδων και ανατολικά τού Καρέα, είναι ένα βαθύ και πλατύ ρέμα, που ξεχωρίζει από το λεκανοπέδιο τής Αθήνας, όπως κάποιος κοιτάζει προς τα ανατολικά τον Υμηττό.

Βρίσκεται ανάντη τού ρέματος / ποταμιού τής Πικροδάφνης κάτι που παλαιότερα θα ήταν εμφανές – προτού δηλαδή την επέκταση τού οικισμένου μέρους προς τον Υμηττό και λειτουργήσει το μεγαλύτερο λατομείο στον Υμηττό, σήμερα ανενεργό, το οποίο ξεκινά από ψηλά (στα 660 μ. υψόμετρο, μόλις 870 μ. σε ευθεία από την κορυφή τού Υμηττού) και φτάνει στα όρια τού Καρέα, βόρεια από τη Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα (στα 320 περίπου μ. υψόμετρο), δίπλα στο σημερινό Εθνικό Σκοπευτήριο Βύρωνα. Σήμερα η κοίτη του διατρέχει νότια τον υπολειμματικό χώρο τού λατομείου και σκεπάζεται προτού τον Καρέα. Να θυμίσουμε επίσης ότι ένα άλλο ρέμα, που περνά από το χώρο τής Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα, συμβάλλει, υπόγεια, κατάντη τού Κακορέματος, συνεχίζοντας ως το γνωστό μας ρέμα τής Πικροδάφνης, το οποίο, υπόγεια, στην περιοχή τής Άνω Ηλιούπολης τροφοδοτείται από πηγή, καθιστώντας το ποτάμι.

Στο παρόν ξεκινήσαμε από τα γήπεδα Κουταλά (η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:

, περάσαμε από τη Μονή Αγ. Ιωάννη Κουταλά και συνεχίζοντας κάναμε μια παράκαμψη από το δασικό χωματόδρομο ακολουθώντας ένα μονοπάτι, που περνά από μια περιοχή με ξερολιθιές (στη θέση 37°57’10’’N 23°47’20’’E) που θα μπορούσανε να είναι παλιά μαντριά ή πρόχειρα οχυρωματικά έργα εποχής Β’ΠΠ και εμφυλίου.

Συνεχίσαμε περνώντας από το αρχαίο λατομείο «Το Καράβι» 

... και από το δρακόσπιτο Υμηττού.

Στο τέλος τού μονοπατιού συναντήσαμε δασικό χωματόδρομο, τον οποίο πήραμε νότια και μετά ανατολικά προς το Κακόρεμα, στο οποίο το λατομήθηκε όλη η βόρεια όχθη του, προς τους Κουταλάδες και κατά τόπους η νότια.

Ακολουθήσαμε το δασικό χωματόδρομο, που κινείται στον υπολειμματικό χώρο τής κοίτης ανεβαίνοντας μέχρι το όριο τού λατομείου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι για να αποφευχθούνε πλημμυρικά φαινόμενα, στο χώρο τής κοίτης υπάρχει τεχνητό βαθούλωμα συγκράτησης μέρους των όμβριων νερών (βλέπε τις 7η, 8η και 10η από τις εικόνες που ακολουθούν).