31 Οκτωβρίου 2015

БЕЛЫЕ НОЧИ - Ночь первая [Федор Достоевский, ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ, Νύχτα πρώτη του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, μετ. ΦΚ]

Ήταν θαυμάσια νύχτα, τέτοια νύχτα, που σαν κι αυτή άλλη δεν ήταν και  μπορεί να υπάρξει τότε μόνο, όταν  είμαστε νέοι, αγαπητέ αναγνώστη. Ο ουρανός ήταν τόσο πολύ γεμάτος μ’ αστέρια, τόσο φωτισμένος ουρανός, που βλέπο-ντάς τον, αθέλητα ένιωθες την ανάγκη να αναρωτηθείς, πώς μπορούν να ζουν κάτω από ένα τέτοιο διαφορετικό  ουρανό  θυμω-μένοι  και νευριασμένοι άνθρωποι; Αυτή είναι μια τόσο νεανική ερώτηση, αγαπητέ αναγνώστη, τόσο πολύ νεανική, που σ’ έκανε να απευθύνεσαι  με την ψυχή σου τόσο συχνά στον Κύριό σου!..


Была чудная ночь, такая ночь, которая разве только и может быть тогда, когда мы молоды, любезный читатель. Небо было такое звездное, такое светлое небо, что взглянув на него, невольно нужно было спросить себя неужели же могут жить под таким небом разные сердитые и капризные люди? Это тоже молодой вопрос, любезный читатель, очень молодой, но пошли его вам господь чаще на душу!..

30 Οκτωβρίου 2015

[Κυνόσουρα Σαλαμίνας 26.10.2015]




















Με το όνομα Κυνόσουρα υπάρχουν δύο χερσόνησοι στην Αττική και οι δύο συνδεδεμένοι με τους περσικούς πολέμους. Το όνομά τους έχει να κάνει με το στενόμακρο σχήμα τους που θυμίζει ουρά σκύλου.
Η πρώτη, που έχει την τύχη να βρίσκεται μακριά από το ανθρώπινο ενδιαφέρον, είναι στο ανατολικό μέρος της παραλίας του Σχινιά, στον κόλπο του Μαραθώνα, έχει κατεύθυνση από βορρά προς νότο, μήκος περίπου 2,5 χιλιόμετρα, δεν κατοικείται, καλύπτεται από χαμηλή θαμνώδη βλάστηση και θεωρείται μέρος του υδροβιότοπου του Σχινιά.
Η δεύτερη, το αντικείμενο του παρόντος, βρίσκεται στο ανατολικό μέρος της Σαλαμίνας και διασχίζει από δυτικά προς ανατολικά σε μήκος 3,4 περίπου χιλιόμετρων το Σαρωνικό κόλπο. Απέναντι στο ακρωτήριό της βρίσκεται το νησί της Ψυτάλλειας με τις εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού των ακαθάρτων του λεκανοπεδίου αττικής. Κατοικείται στο νοτιοδυτικό της μέρος ενώ στο βόρειο μέρος της, το απέναντι από το Πέραμα, έχουν τις εγκαταστάσεις τους τα Ναυπηγεία Κυνόσουρας Α.Ε. Δυστυχώς στους διάφορους ορμίσκους της, στο βόρειο μέρος της, βρίσκονται πολλά εγκαταλελειμμένα μισοβυθισμένα πλοία. Το μνημείο των Σαλαμινομάχων, δίπλα στα Ναυπηγεία Κυνόσουρας, θυμίζει την ιστορία σε έναν τόπο εγκαταλελειμμένο στην ασυδοσία χρόνων. Ας ελπίσουμε η πρόσφατη ακύρωση της πώλησης της με τον ΟΛΠ να είναι το έναυσμα για την ανάδειξή της ως ιστορικός χώρος.
























29 Οκτωβρίου 2015

This Land Is Your Land [music and lyrics Woody Guthrie]















"this machine kills fascists": πάντα γραμμένο στην κιθάρα του









Woody Guthrie- This Land Is Your Land

This land is your land This land is my land
From California to the New York island; 
From the red wood forest to the Gulf Stream waters 
This land was made for you and Me.

As I was walking that ribbon of highway, 
I saw above me that endless skyway: 
I saw below me that golden valley: 
This land was made for you and me.

I've roamed and rambled and I followed my footsteps 
To the sparkling sands of her diamond deserts; 
And all around me a voice was sounding: 
This land was made for you and me.

When the sun came shining, and I was strolling, 
And the wheat fields waving and the dust clouds rolling, 
As the fog was lifting a voice was chanting: 
This land was made for you and me.

As I went walking I saw a sign there 
And on the sign it said "No Trespassing." 
But on the other side it didn't say nothing, 
That side was made for you and me.

In the shadow of the steeple I saw my people, 
By the relief office I seen my people; 
As they stood there hungry, I stood there asking 
Is this land made for you and me?

Nobody living can ever stop me, 
As I go walking that freedom highway; 
Nobody living can ever make me turn back 
This land was made for you and me.

Πηγή: woodyguthrie.org

Ακούστε το εδώ.

28 Οκτωβρίου 2015

Η βύθιση της Έλλης.



Η βύθιση της Έλλης.

Τζάμπα σίδερο να δεις
Στης Τήνου το λιμάνι ποιος το θέλει;

Δεν τους άκουγε κανείς
Βδομήντα χρόνια τώρα «και μένα τι με μέλλει»;  

Μ’ ενόχληση χωρίς
Μεταλλικό την πετσοκόβανε κουρέλι

Στο βυθό της αντιπαροχής
Οι έλληνες βυθίσανε την Έλλη

Επιχειρηματίας συλητής
Της εξουσίας καλοθελητής που τέτοιους θέλει

Μα δεν τους άκουγε κανείς
Αυτούς που πλήρωσε να της ξεσκίσουνε τα μέλη;

Άφθονο σίδερο κι όπου το βρεις
Να καταχτίσουμε εν τέλει

Στο βυθό της αντιπαροχής
Οι έλληνες βυθίσανε την Έλλη


(27.10.2015)


Και για την ιστορία: επί δύο χρόνια, τα 1955 και 1956, επιχειρηματίας χρησιμοποιώντας καμιά δεκαριά δύτες της περιοχής έβγαζε κομμάτι-κομμάτι την Έλλη από το σημείο του τορπιλισμού της και τα πουλούσε για παλιοσίδερα (σκραπ)

27 Οκτωβρίου 2015

Ξέρει απ' έξω [Βασίλης Κομπορόζος]


Ξέρει απ' έξω
όλους τους αστερισμούς.
Γέρος άστεγος.


(2ο βραβείο πανελλήνιου διαγωνισμού χαϊκού 2014)

26 Οκτωβρίου 2015

Φέρντιναντ Χόντλερ. Ένας μεγάλος καλλιτέχνης που απεικόνισε τον... δικό του πόνο. [Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης]





























Ο Φέρντιναντ Χόντλερ (Ferdinand Hodler, 1853 - 1918) θεωρείται ένας από τους γνωστότερους ζωγράφους του 19ου αιώνα στην Ελβετία, με πίνακες που απεικονίζουν ανθρώπους στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Τα πρώιμα έργα του ήταν πορτραίτα και τοπία κατά κύριο λόγο με έντονο ρεαλιστικό ύφος, αλλά αργότερα, όμως, υιοθέτησε ένα πιο προσωπικό ύφος συμβολισμού. Γεννήθηκε στη Βέρνη και ήταν ο μεγαλύτερος από τα έξι παιδιά των φτωχών γονέων του, του ξυλουργού πατέρα και της αγρότισσας μητέρας του. Οι δυστυχίες του άρχισαν από νωρίς, αφού μέχρι τα οκτώ του χρόνια έχασε τον πατέρα του και τα δύο μικρότερα αδέρφια του λόγω φυματίωσης. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε με ένα ζωγράφο, αλλά το 1867 πέθανε κι αυτή, επίσης από φυματίωση. Τελικά η νόσος σκότωσε όλα τα υπόλοιπα αδέλφια του, αφήνοντας στον άτυχο καλλιτέχνη ισχυρή συνείδηση της θνητότητας του ανθρώπου. Πριν γίνει δέκα ετών, ο Χόντλερ εκπαιδεύτηκε στην ζωγραφική από τον πατριό του και στη συνέχεια στάλθηκε στην πόλη Τουν στο καντόνι της Βέρνης, όπου μαθήτευσε δίπλα στο ζωγράφο, Ferdinand Sommer. Τα πρώτα έργα του Φέρντιναντ Χόντλερ ήταν συμβατικά τοπία, τα οποία πωλούσε σε καταστήματα και τουρίστες. Το 1871, στην ηλικία των δεκαοκτώ ετών, ταξίδεψε με τα πόδια στη Γενεύη για να ξεκινήσει την καριέρα του ως επαγγελματίας ζωγράφος. Εκεί, παρακολούθησε διαλέξεις, εργάστηκε σε μουσείο αντιγράφοντας έργα ζωγραφικής του Alexandre Calame κι ακόμα πήρε μαθήματα από άλλους σεβαστούς ζωγράφους. Το 1875, πήγε στη Βασιλεία, όπου σπούδασε τα έργα ζωγραφικής του Hans Holbein, και επηρεάστηκε από τον πίνακα ‘του νεκρού Χριστού στον τάφο’ πάνω στο θέμα του θανάτου. Ανήσυχος πήγε ακόμα στη Μαδρίτη το 1878, όπου μελέτησε για αρκετούς μήνες τα έργα των μεγάλων ζωγράφων στο Μουσείο του Πράδο.












Νύχτα (1889-1890), Kunstmuseum Βέρνη.

 Τα έργα της πρώιμης ωριμότητας του Χόντλερ αποτελούνταν από τοπία, συνθέσεις και πορτραίτα, στα οποία επικρατούσε έντονος ρεαλισμός. Το 1884, ο Χόντλερ συνάντησε την Augustine Dupin (1852 - 1909), η οποία έγινε σύντροφος και μοντέλο του, παράλληλα, για τα επόμενα χρόνια. Το 1887, γεννήθηκε ο γιος τους Έκτορας Χόντλερ, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στη δημιουργία της Παγκόσμιας ένωσης Εσπεράντο, αργότερα το 1908. Από το 1889 μέχρι το διαζύγιό τους το 1891, ο Χόντλερ ήταν παντρεμένος με την Bertha Stucki η οποία εικονίζεται στον πίνακά του ‘Ποίηση’ (1897), που βρίσκεται στο Museum für Gestaltung, της Ζυρίχης, ενώ στα 1898 παντρεύτηκε με την Berthe Jacques. Κατά την τελευταία δεκαετία του δέκατου ένατου αιώνα, το έργο του εξελίχθηκε έτσι ώστε να συνδυάζει επιρροές από διάφορα είδη, όπως τον συμβολισμό και το αρτ νουβό, για παράδειγμα τον πίνακα ‘Νύχτα’ που ολοκλήρωσε το 1890.

 Η ‘Νύχτα’ απεικονίζει διάφορες ξαπλωμένες μορφές, οι οποίες κοιμούνται ήσυχα εκτός από ένα ταραγμένο άνθρωπο που απειλείται από κάποιον άλλο τυλιγμένο με μαύρο ένδυμα και ο οποίος για τον Χόντλερ παριστά και συμβολίζει το θάνατο.



















‘Ο Εκλεκτός’, Φέρντιναντ Χόντλερ, 1903.

 Σε έργα του, όπως ο ‘Εκλεκτός’, πολλές μορφές είναι συγκεντρωμένες συμμετρικά ώστε να υποδηλώνουν τελετουργικό μάλλον ή ένα χορό. Επίσης ζωγράφισε αρκετούς μεγάλης κλίμακας πίνακες με ιστορικά και πατριωτικά θέματα. Τα έργα του Χόντλερ, στην τελική φάση του δημιουργού, πήραν εξπρεσιονιστική όψη με έντονα χρώματα και γεωμετρικά σχήματα.

 Το 1908, γνώρισε τη Valentine Godé-Darel, η οποία έγινε ερωμένη του. Δυστυχώς πέντε χρόνια αργότερα, το 1913, διαγνώστηκε με καρκίνο, και οι πολλές ώρες που ο Χόντλερ πέρασε δίπλα στο κρεβάτι της, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία εκ μέρους του μιας σειράς πινάκων που τεκμηριώνουν και απεικονίζουν την παρακμή και την εξασθένηση της γυναίκας από την κακοήθη νόσο. Ο θάνατός της τον Ιανουάριο του 1915 επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον Χόντλερ. Επίσης ο ίδιος αργότερα προχώρησε σε μια σειρά είκοσι περίπου αυτοπροσωπογραφιών από το 1916. Το 1914 καταδίκασε τις γερμανικές θηριωδίες που διεξήχθησαν με βαρύ πυροβολικό στη γαλλική πόλη της Ρεμς, και σε αντίποινα τα γερμανικά μουσεία τέχνης εξαίρεσαν τα έργα του από τις συλλογές τους. Γύρω στα τέλη του 1917, η προοδευτικά επιδεινούμενη κατάσταση της υγείας του τον οδήγησε σε σκέψεις αυτοκτονίας, αλλά τελικά πέθανε στις 19 Μαΐου του 1918 στη Γενεύη, αφήνοντας πίσω του μια σειρά από ημιτελείς εργασίες, που απεικονίζουν την πόλη. Πολλά από τα πιο γνωστά έργα ζωγραφικής του είναι σκηνές στις οποίες οι χαρακτήρες ασχολούνται με τις καθημερινές δραστηριότητές τους, όπως, για παράδειγμα, ο περίφημος ‘Ξυλοκόπος’ (Der Holzfäller, 1910).

























Ο ξυλοκόπος (Der Holzfäller, 1910), Musée d' Orsay. Παρίσι.

 Όποιος ζει και κάθεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα δίπλα σε έναν ετοιμοθάνατο ασθενή, συγγενή, φίλο ή οποιοδήποτε άλλο αγαπημένο πρόσωπο, δεν μπορεί παρά να επηρεαστεί από την καρτερικότητα, τον πόνο, το βαθύ βλέμμα του ανίατου, κάποιες φορές άδειου από τα οπιοειδή αναλγητικά που τους χορηγούνται κατά κόρο, ειδικά του καρκινοπαθούς ασθενούς. Για τους ογκολόγους γιατρούς η κατάσταση είναι επίσης επώδυνη, ειδικά για τα αρχικά στάδια της καριέρας τους. Η καθημερινή εργασία με ετοιμοθάνατους ασθενείς και τις οικογένειές τους απαιτεί σημαντικές δεξιότητες επικοινωνίας καθώς και συναισθηματική σταθερότητα. Πιο συγκεκριμένα, ακόμα η απλή θέα ενός ετοιμοθάνατου ασθενούς μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ανησυχία και απρόβλεπτες αντιδράσεις σε πολλά μέλη της οικογένειας και σε κάποια τα μέλη του προσωπικού που φροντίζουν τον ασθενή. Ορισμένοι εντυπωσιακοί πίνακες του Ελβετού ζωγράφου Φέρντιναντ Χόντλερ (Ferdinand Hodler, 1853-1918), απεικονίζουν με τον δραματικότερο τρόπο την αγαπημένη του, Valentine Godé-Darel, σε όλα τα στάδια της γνωριμίας τους. Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την ανίατη ασθένειά της.
























‘Η νέα’ (1912). Αυτό το πορτραίτο σε αποχρώσεις του κόκκινου δείχνει την Godé-Darel σαν μια όμορφη, υγιή, νεαρή γυναίκα.

 Τον Ιανουάριο του 1914, μόνο τρεις μήνες μετά τη γέννηση της κόρης τους, η Valentine Godé-Darel υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για γυναικολογικό καρκίνο, από τον οποίο δυστυχώς πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Μεταξύ του διαστήματος 1912 και 1915, ο Φέρντιναντ Χόντλερ τη ζωγράφισε πολλές φορές. Κατέγραψε με τον τρόπο του τη φθορά και τον ενδεχόμενο θάνατό της χωρίς έλεος, αλλά όμως με έντονη συμπάθεια. Δημιούργησε εν τέλει μια σειρά από πίνακες που αναγκάζουν τον θεατή να έρθει αντιμέτωπος με την καθόλου ευχάριστη διαδικασία του θανάτου, ειδικά του αργού, επώδυνου και βασανιστικού θανάτου.


















‘Η ασθένεια’. Η Valentine Godé-Darel είναι πλέον μια κλινήρης ασθενής. Ο Φέρντιναντ Χόντλερ δημιούργησε αυτόν τον πίνακα με τα τριαντάφυλλα και το ρολόι, τον Ιούνιο του 1914, αφού η ασθενής είχε υποβληθεί σε δεύτερη πια επέμβαση, προφανώς λόγω υποτροπής της πάθησής της.

























‘Η εξάντληση’. Στις 2 Ιανουαρίου 1915, τα μάτια της ασθενούς έχουν κλείσει. Το κεφάλι κρέμεται χαλαρά προς τα δεξιά, έξω από το λαιμό. Η ασθενής κοιμάται. Τα χαρακτηριστικά της είναι πιο ευκρινή, με γωνίες, οστεώδη. Πέρα απ’ όλα αυτά, ‘ο Χόντλερ είναι ένας διερμηνέας των ανθρώπων, ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει την ψυχή ζωγραφίζοντας το σώμα, καλύτερα από τον καθένα’, έγραψε ο Paul Klee, το 1911, όταν αναφέρθηκε σε συναδέλφους του.

























‘Ο πόνος’. Η ετοιμοθάνατη ασθενής βρίσκεται στις τελευταίες ημέρες της ζωής της. Την 19η Ιανουαρίου του 1915, η Valentine Godé-Darel καταφέρνει και μιλάει σιγά για τελευταία φορά στον Χόντλερ, ο οποίος όμως συνεχίζει να κάνει το πορτραίτο της! Αυτό το φρικιαστικό σκίτσο δείχνει πόσο πολύ βασανίζεται το πρόσωπό της. Το κεφάλι της έχει πέσει βαθιά μέσα στο μαξιλάρι, χωρίς ίχνος στοιχειώδους αντίδρασης.


















‘Η αγωνία’. Μια μέρα πριν το θάνατό της, ο ασθενής έχει χάσει τελείως τις αισθήσεις. Το στόμα της είναι ανοιχτό και μάλλον ο δημιουργός του πίνακα άκουγε, όπως καθόταν δίπλα, το βαθύ ρόγχο της. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, της τελευταίας πριν το θάνατο, καθίσταται αδύνατο να επικοινωνήσει κάποιος με τη γυναίκα που πεθαίνει. Εάν διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο θάνατος στη συνέχεια έρχεται συνήθως ως ανακούφιση για την οικογένεια και το νοσηλευτικό προσωπικό, αναλόγως φυσικά του τόπου που βρίσκεται.





















Ο τελευταίος πίνακας της νεκρής, πια, Valentine Godé-Darel. Σε αυτόν τον πίνακα, που αναφέρεται χρονικά στις 26 Ιανουαρίου του 1915, μία ημέρα μετά το θάνατό της, ο Χόντλερ μεταμορφώνει συμβολικά την εικόνα, η οποία κυριαρχείται από πολλές οριζόντιες γραμμές. Οι μπλε οριζόντιες ρίγες στο πάνω μέρος φαίνεται να συμβολίζουν τον ουρανό, εκεί όπου θα ταξιδέψει και θα εξαφανιστεί οριστικά η ψυχή της νεκρής Valentine. Η σκοτεινή βάση του κρεβατιού παραπέμπει και σηματοδοτεί έναν υπόγειο κόσμο.


















Το ηλιοβασίλεμα στη λίμνη της Γενεύης, το 1915. Ο Φέρντιναντ Χόντλερ επανειλημμένως ζωγράφισε αυτή την άποψη, όπως φαίνεται από τον τόπο όπου πέθανε η αγαπημένη του.



25 Οκτωβρίου 2015

[ΑΖΕΛ ΑΒΕ Ανώνυμος Βιομηχανική Εταιρία Παραγωγής Αμυλογλυκόζης και Ζυμών Αρτοποιίας (Δεκέμβρης 1926 – Μάης 1997) - 24.10.2014]





























Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Καστέλλας, στη διασταύρωση της οδού Ομηρίδου Σκυλίτση με τη λεωφόρο Γρηγόρη Λαμπράκη.

24 Οκτωβρίου 2015

Αναξιοπρόσεκτα.


























[18.10.2015 09.00]

στη Σίσσυ

Αναξιοπρόσεκτα επιλέγω τις άλλες ώρες απ’ όσους κρατάνε τον καφέ στην αξιοπρόσεκτη πλαστική επώνυμη συσκευασία. Αφήνω διακριτικά τη μετακίνησή μου, ακόμη και που κανείς δε θα προσέξει, και αφήνομαι στη γεύση που τι με νοιάζει τ’ όνομα;

23 Οκτωβρίου 2015

Η ποίηση δε με συμπαθεί [Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος]


Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕ ΜΕ ΣΥΜΠΑΘΕΙ

Αγίνωτο σταφύλι ο κάματος
να μεθύσει με επτά καφέδες
ούτε φυγάς σελάνα στον κόρφο του

Ενδεχομένως ξιφομαχώ
εμπύρετα αστέρια απόψε
κι όποια λάμψη εκπέσει
δικαίως θα μοιραστεί
σε λείψανα λέξεις

Μολύβι και δίστομο κοπίδι
ίδιες εικόνες επιστρέφουν
Τρίτη σαρκοφάγος σκοτεινιάζει
έως Άπω Ανατολή

Στο βάθος
θάλασσα κρεμασμένη
στη φλογάτη χαίτη
της Μικρής Άρκτου

απλώνω τα χέρια
να την αγκαλιάσω

ύπνος ερωδιός
μου κλείνει το μάτι

τάχατες ότι με θέλει
να φτερίσουμε προς Βόρειο Σέλας

ή

μήπως ήδη νεκρός
το ποίημα γυμνό
συνοδεύω στο τέλος του;

22 Οκτωβρίου 2015

Οι φίλοι των δέντρων [Απόστολος Θηβαίος]


Οι φίλοι των δέντρων

Οι φίλοι των δέντρων γνωρίζουν τόσα μυστικά όσα κανείς. Ποτέ δεν αποκαλύπτουν το φριχτό τους τέλος, ποτέ δεν σμίγουν με τη μέρα. Η γενιά τους είναι χαμένη από καιρό. Είναι αυτοί που προσμένουν ένα σινιάλο έξω απ΄ τις αυλόπορτες, είναι αυτοί που χτυπούν τις χορδές όταν όλα πάλλονται. Και οι ορίζοντες αποκτούν τη χάρη της ελαιογραφίας και η Ιουλιέτα κοιτά έκπληκτη την πόλη μέσα απ΄ τα σίδερα. Και οι ποιητές που νομίζαμε πως χάθηκαν στα γνώριμα στέκια τους να χαιρετούν τους περαστικούς και τα χρόνια βγάζοντας μ΄ ευγένεια τα καπέλα τους. Και η Αλίκη άδεια από θαύματα και εκείνη η σκοτωμένη από έρωτα μικρή, ξανά στο μέσον των οδών Πανεπιστημίου και πέριξ. Εδώ χάθηκε η νιότη μου, εδώ ξεκινούν τους μανιώδεις αγώνες τους οι ποδηλάτες, εδώ οι ναοί και τα ηρώα της ζωής μας, όλεθροι, επαναστάσεις, εξουσίες πατρικές, βοές των δρόμων. Εδώ οι τοίχοι των εκτελέσεων και να χορεύεις λέει με φόντο τα κύματα, πλησιάζοντας αδιάκοπα με μεθόδους προσωπικές το φως. 
Οι φίλοι των δέντρων ήταν μια αφορμή. Ομολογώ πως τίποτε άλλο δεν θέλησα να σας πω απ΄ τις ενστικτώδεις λειτουργίες του θαύματος όταν συντελείται στους μέσα κόσμους. Περισσότερο για πράγματα με πρόσημο σπουδαιότητας, όπως προσέξτε, όλεθρος, ναοί, δρόμοι, πατέρας, χορδές, μυστικά.