9 ΣΗΜΕΙΑ απ' την 9η ΚΟΜΜΟΥΝΑ [Θανάσης Αθανάσιος]

9 ΣΗΜΕΙΑ απ' την 9η ΚΟΜΜΟΥΝΑ                  

 

1. Πρέπει να ακονίζουμε το σπαθί μας συνεχώς. Πρέπει ολοένα να καθαρίζουμε το πνεύμα μας από τις ακαθαρσίες της αστικής τάξης και των υπολειμμάτων της. Πώς λέμε διά βίου μάθηση; έτσι λέμε διά βίου επανάσταση. Διαρκής επανάσταση κι εγρήγορση, πριν και μετά την επανάσταση, η οποία, ιστορικά, είναι απολύτως αναγκαία.

2. Το ζήτημα της εξαγοράς του λαού από την αστική τάξη, οι ταλαντεύσεις των μικροαστών προς την αστική τάξη και κόντρα στα ίδια τους τα συμφέροντα. Διαφώτιση, διαφώτιση, διαφώτιση. Πειθώ και όχι βία.

3. Το τρίτο ζήτημα: άντε και πήραμε την εξουσία στα χέρια μας, μετά τι; Δεν έχουμε την πείρα των εκμεταλλευτών στα θέματα οργάνωσης της δουλειάς κτλ., αλλά έχουμε ευσυνειδησία, τόλμη, ηθική και όρεξη για δουλειά.

4. Δε φοβόμαστε τον ξένο εχθρό και τον ιμπεριαλισμό, αλλά ούτε και τον εσωτερικό εχθρό. Διότι όλοι οι εχθροί μας είναι -αποδεδειγμένα- "χάρτινες τίγρεις".

5. Η αστική δημοκρατία επιτρέπει τις απεργίες, τις διαδηλώσεις, τις εκλογές, τον συνδικαλισμό κτλ. Αυτά δεν τα φοβούνται, γιατί αυτά δεν αλλάζουν τίποτα. Όμως πλάι στα "παράνομα" μέσα, εκμετάλλευση και χρήση όλων των "νόμιμων" μέσων.

6. Ομιλούμε, βέβαια, για ακρατικό κομμουνισμό, ιδιαίτερο αναρχοκομμουνισμό, αφού το κράτος "απονεκρώνεται", όταν έχουν καταργηθεί οι τάξεις. Μόνον ο αναρχοκομμουνισμός μπορεί να προσφέρει πλήρη ελευθερία, πλήρη εκμετάλλευση της ενέργειας του ανθρώπου, και πλήρη ανάπτυξη των ταλέντων του και των κλίσεών του.

7. Η "δικτατορία του προλεταριάτου" πρέπει να είναι προσωρινή περιφρούρηση της επανάστασης κόντρα στην μπουρζουαζία. Δίχως αυτή τη "δικτατορία", κινδυνεύει να χαθεί και να καταπνιγεί η επανάσταση. (αν δεν είναι προσωρινή, κινδυνεύει να γίνει τυραννική).

8. Καμία δεισιδαιμονία ή ιερός φόβος και σεβασμός για την ιδιοκτησία, την μισθωτή σκλαβιά κτλ. Απαλλοτρίωση τώρα! Κανείς σεβασμός στους νόμους του αστικού κράτους και του κεφαλαίου. Ο κοινοβουλευτισμός έχει χρεοκοπήσει. Ζήτω η κομμούνα!

9. Κοινοκτημοσύνη, ισότητα, αδελφοσύνη, ελευθερία. "Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του". Από όλους για όλους.

[στη Σπηλιά Ζαβερδέλλα, στο Ποικίλο όρος, 28.01.2021]

Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από ένα μικρό, αλλά με τη δική του ιστορία, σπήλαιο, στη βάση τής «Πέτρας Καψάλας», ενός πέτρινου συμπλέγματος στις νοτιοδυτικές πλαγιές τού Ποικίλου όρους.

Σύμφωνα με το βιβλίο «Τοπωνύμια της Αττικής», του Νίκου Νέζη, ο όρος Ζαβερδέλ(λ)α ή Τζαβερδέλλα αναφέρεται στους χάρτες της Χ.Υ του 1908, του Ελευθερουδάκη Μπαρτ (1912) και στο ΦΕΚ 126α/1968 και αφορά την περιοχή δυτικά τού Ποικίλου όρους (σ.σ. ο όρος είναι αρβανίτικος και αφορά την κοιλάδα που περιλαμβάνεται ανατολικά από το Ποικίλο όρος, δυτικά από τους λόφους Μασούρι, Κάστρο και Μυτούλα, οι οποίοι ανήκουν στη σειρά λόφων / προβουνά τού Ποικίλου, ξεκινά από το ύψος τής διασταύρωσης τής λεωφ. ΝΑΤΟ και της περιφερειακής Αιγάλεω ενώ καταλήγει στην περιοχή ανατολικά των διυλιστηρίων Ασπροπύργου. Η κοιλάδα αυτή στα αρχαία χρόνια λεγόταν Κρωπία).

Στη φωτογραφία που ακολουθεί η κοιλάδα Ζαβερδέλλα από νοτιοδυτικά.



Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ξεκίνησε και κατέληξε στο Χαϊδάρι, στο τέρμα τής οδού Αλ/ Παπαναστασίου, και καταγράφεται στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί:

Ξεκινήσαμε με το πρώτο φως τού Ήλιου να περνά τον Υμηττό...

... και ν' αρχίσει να κατεβαίνει το όρος Αιγάλεω:

Στη θέση 38°01'30''N 23°37'45''E, δίπλα στο δασικό χωματόδρομο, συναντήσαμε μια μικρή σπηλιά:

Συνεχίζουμε προς την «Πέτρα Καψάλα» ...

... στη βάση τής οποίας, στη θέση 38°01'34''N 23°37'30''E, βρίσκεται η Σπηλιά Ζαβερδέλλα, για την οποία, στο βιβλίο τού Τάσου Λύτρα «Τα Σπήλαια του όρους Αιγάλεω-Κορυδαλλός-Ποικίλο», διαβάζουμε: 

Σπήλαιο Ζαβερδέλλα: Μικρό σπήλαιο που βρίσκεται στη βάση του βραχώδους σχηματισμού «Πέτρα Καψάλα», λίγο ψηλότερα του δασικού δρόμου από τον οικισμό Νεόκτιστα προς τον λόφο της Ηχούς. Αναφέρεται με αυτό το όνομα στο βιβλίο του Ηλία Στάβερη «ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ – Όταν η αντίσταση στη βία περνάει τα σύνορα του θρύλου» εκδόσεις Παρασκήνιο – 2005. Χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου για την προσωρινή παραμονή μελών και οπαδών του ΚΚΕ που προορίζονταν να προωθηθούν για να ενταχθούν στον ΔΣΕ. Πρέπει ωστόσο να σχολιασθεί ότι η θέση ήταν ακατάλληλη για τον σκοπό αυτό.

(σ.σ. εάν τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο τού Ηλία Σταβέρη είναι ακριβή ίσως αυτή η ακαταλληλότητα τελικά να το καθιστούσε καταλληλότερο άλλων δυσκολότερα προσεγγίσιμων).

Στη φωτογραφία που ακολουθεί, η πορεία μιας σταγόνας, από την οροφή, εκεί που γεννιέται ένας σταλακτίτης προς το δάπεδο τής σπηλιάς, εκεί που γεννιέται ένας σταλαγμίτης, όπως αποτυπώθηκε στο κινητό:

Κι ένα σχετικό βίντεο:

Τέλος επιστρέφοντας, στη θέση 38°01'11''N 23°36'30''E, ακριβώς δίπλα στο δασικό δρόμο, συναντήσαμε μια ακόμη μικρή σπηλιά:

[σε τρία βραχοσκεπή, στις δυτικές πλαγιές τού Όρους Ποικίλο, 26.01.2021]

Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από τρία όμορφα βραχοσκεπή, στα οποία διακρίνονται και υποτυπώδεις σπηλαιώδεις διάκοσμοι, που βρίσκονται στη ρεματιά η οποία βγαίνει στην κοιλάδα Ζαβερδέλλα και βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές τού Όρους Ποικίλο ξεκινώντας από την κορυφογραμμή του, στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με τις δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις «Νταμάρια Γρηγορίου». 

Αξίζει να σημειώσουμε ότι βόρεια των τριών βραχοσκεπών (βλέπε το χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί ...

... και στον οποίο έχει σημειωθεί και η διαδρομή που ακολουθήσαμε, όλη σε δασικούς χωματόδρομους ή καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια), βρίσκεται και το, μικρού βάθους αλλά με εντυπωσιακή είσοδο, σπήλαιο «Σπέλα Λεψινιώτικα», το οποίο, εάν είναι εφικτό, πάντα στα πλαίσια πεζοπορίας, θα το επισκεφτούμε [σ.σ. Μετά την κατασκευή τής εμπορικής σιδηροδρομικής γραμμής Νέο Ικόνιο – Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων (στο σταθμό τού προαστιακού Ασπροπύργου), το εν λόγω σπήλαιο βρέθηκε κυριολεκτικά στα χείλη βαθιού ορύγματος στο βάθος τού οποίου περνά η σιδηροδρομική γραμμή].

Στην πρώτη φωτογραφία η ρεματιά που κατεβήκαμε, που λήφθηκε από σημείο κοντά στην κορυφογραμμή. Διακρίνεται μάλιστα και το πρώτο από τα βραχοσκεπή.

Στην εικόνα που ακολουθεί μια χελώνα, στο μονοπάτι προς τα βραχοσκεπή, η οποία, όπως και αυτή που διακρίνεται στην πρώτη εικόνα από το τρίτο βραχοσκεπές, δεν έπεσε σε χειμέρια νάρκη.

Ακολουθούν εικόνες από τα βραχοσκεπή:

1 – θέση: 38°02'48''N 23°39'06''E, νότια τού οποίου υπάρχει και  παλιά στάνη, η οποία διακρίνεται σε πρώτο πλάνο στην πρώτη φωτογραφία από το επόμενο βραχοσκεπές, το 2ο.

2 – θέση: 38°02'46''N 23°39'08''E, μπρος στο οποίο υπάρχουν εγκαταστάσεις από στάνες (βλέπε τις 2η, 3η και 9η από τις φωτογραφίες που ακολουθούν) ενώ ο χώρος είναι καθαρισμένος από αγριόχορτα, βάτα, πουρνάρια και δέντρα (ίσως να χρησιμοποιείται ακόμη περιστασιακά ως στάνη).

3 – θέση: 38°02'44''N 23°39'08''E

Μάρκος Αυρήλιος.

[Καρέας, 25.01.2021 08.24 / 26.01.2021]

«Εγγύς μεν η ση περί πάντων λήθη, εγγύς δε η πάντων περί σου λήθη.»

Το πουλί ...

[Καρέας, 25.01.2021 09.21]

Το πουλί και τ’ όνειρο πετούν. Αγέρας ταξιδευτής κοσμοπολίτης. Η πέτρα χάνεται, τ’ όμορφο ξεχειλίζει. Για όλους τ’ αμύγδαλα φτάνουν. Τι προσπαθείς να φυλάξεις;

[στη μικρή σπηλιά, στην Αγ. Μαύρα, 25.01.2021]

Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από μια μικρή σπηλιά, υπόσκαφα διαμορφωμένη καθώς χρησιμοποιήθηκε, και ίσως χρησιμοποιείται ακόμη, για κατοικία. Βρίσκεται στην Αγ. Μαύρα Ηλιούπολης, στη θέση 37°56'27''N 23°46'07''E.

   

[σε μια αρχαία υδατοσυλλογή και σε μια (ακόμη) παλιά παραδοσιακή ασβεστοκάμινο, στον Υμηττό, 23.01.2021]

Στο παρόν ακολουθούμε μια κυκλική διαδρομή, δυτικά τού Κορακοβουνίου, στον Υμηττό, με σημείο αφετηρίας και κατάληξης, τον Ι.Ν. Αγ. Ελεούσας στο Χολαργό (στα 260μ. υψόμετρο), ο οποίος I.N. βρίσκεται νότια τού λόφου Πετροκόρακα ή Κόρακα. Η υπόψη διαδρομή κινήθηκε σε μεγάλο μέρος τής διαδρομής 8, ενώ πέρασε και από την κορυφή τού Κορακοβουνίου, στα 728 μ. υψόμετρο., και σημειώνεται στο χάρτη από τη wikimapia:

Στην περιοχή αυτή, όπου βρίσκεται ο Ι.Ν. Αγ. Ελεούσας, νότια τού περαστικού δάσους Χολαργού, πρόσφατα έχουνε προστεθεί κατατοπιστικές πινακίδες. Ξεχωρίσαμε τις εξής:

(1)

Η διαδρομή όμως μέχρι την πηγή Ιλισού (*), όπως λέγεται, δεν έχει ακόμη καθαριστεί από τα αγριόβατα.

(2) Και προς μια αρχαία υδατοσυλλογή [: μικρή δεξαμενή], η οποία είναι πιο ενδιαφέρουσα από μια ακόμη, η οποία βρίσκεται λίγο ανατολικότερα αλλά είναι ξεσκέπαστη [: μια λακκούβα]. Η υπόψη υδατοσυλλογή βρίσκεται στη θέση: 37°59'18’’N 23°48'37’’E.

Συνεχίσαμε ακολουθώντας το μονοπάτι 8 ...

… και στην κορυφογραμμή γυρίσαμε βόρεια προς την κορυφή Κορακοβουνίου.

Περάσαμε πρώτα από ένα πρόσφατα διαμορφωμένο απάγκιο ...

... και φτάσαμε στην κορυφή Κορακοβουνίου.

Από εκεί θα μπορούσαμε να πάρουμε το παλιό μονοπάτι, που κατεβαίνει, από την κορυφή Κορακοβουνίου, κατευθείαν δυτικά και πέφτει στη διαδρομή 8, περί τα 240-250 μ. προτού το σημείο συνάντησής της (της διαδρομής 8) με το δασικό χωματόδρομο ... 

... αλλά συνεχίσαμε βόρεια και κατεβήκαμε από το καλώς σηματοδοτημένο μονοπάτι, που ξεκινά από τη βορειότερη κορυφή Κορακοβουνίου, στα 692 μ. υψόμετρο, και κινείται προς τα δυτικά. 

Στη επιστροφή περάσαμε από ένα μονοπάτι, παράλληλα και λίγα μέτρα νότια της διαδρομής 8, και πέσαμε σε μια παλιά παραδοσιακή ασβεστοκάμινο, που δεν είχαμε καταγράψει μέχρι σήμερα, στη θέση 37°59'03’’N 23°49'03’’E.

Με αυτήν, ο συνολικός αριθμός των προβιομηχανικών ασβεστοκάμινων, τις οποίες έχουμε καταγράψει: στον Υμηττό (17), την ευρύτερη περιοχή τής Πεντέλης (19) και εκατέρωθεν της Ιεράς Οδού (17) ανέρχεται σε 53.

Επιστρέψαμε περνώντας κάτω από την Αττική Οδό:        

 

----------------------------------------------------------------------------------

(*)

Με την ευκαιρία - σε συνέχεια τού χάρτη όπου είχαμε παρουσιάσει το ένα από τα κύρια ρέματα (τον Ηριδανό Καισαριανής), με τη λεκάνη απορροής του, τα οποία κατεβαίνουνε τον Υμηττό, και σχηματίζουνε τον Ιλισό - στον χάρτη από τη wikimapia, που ακολουθεί, έχουμε αποτυπώσει τα κυριότερα ρέματα, βόρεια τού Ηριδανού Καισαριανής, τα οποία συμβάλλουνε στην περιοχή τού Χίλτον και λίγο βορειότερα (ήδη υπόγεια από τα όρια των οικισμένων περιοχών με τα κάποτε ρέματα να έχουν αντικατασταθεί από τσιμεντένιους αγωγούς), και πλέον συνεχίζουν ως ένα (συμβάλλοντας στην πορεία του, ίσως, εάν δεν έχουν μπαζωθεί, με κάποια άλλα μικρά ρέματα που έρχονται από Βύρωνα, Νέο Κόσμο και Φιλοπάππου), νοτιοδυτικά, κάτω από τις: Λ. Βασ. Κωνσταντίνου, Αρδηττού, Καλλιρρόης, Παν. Τσαλδάρη / Σαλαμίνας στην Καλλιθέα μέχρι το ύψος τής οδού Φορνέζη στην Καλλιθέα, όπου πλέον συνεχίζει ξεσκέπαστος στην τεχνητή, από το 1950, κοίτη του μέχρι το φαληρικό δέλτα.