[στην Ακρόπολη τής αρχαίας Ερέτριας 26.10.2018]

Στο βόρειο άκρο της πόλης της Ερέτριας υπάρχει ο λόφος του Καστελλίου στον οποίο βρίσκονται τα ερείπια τού τείχους τής Ακρόπολης τής αρχαίας Ερέτριας. Στην κορυφή τού λόφου, μες στο χώρο τής Ακρόπολης, βρίσκονται ερείπια αρχαίου Ναού τής Αθηνάς. Η αρχαία πόλη τής Ερέτριας καταστράφηκε ολοσχερώς το 490 π.Χ. από τους Πέρσες, προτού αυτοί ηττηθούν, λίγο μετά από τους Αθηναίους, στη μάχη του Μαραθώνα και από τους Ρωμαίους το 192 π.Χ. Ο λόφος τού Καστελλίου οχυρώθηκε ήδη από τα μυκηναϊκά χρόνια ενώ τα σωζόμενα σήμερα τμήματα ανάγονται στον 4ο αι. π.Χ.

Η θέα από το λόφο προς την πόλη τής Ερέτριας, το νότιο Ευβοϊκό κόλπο και απέναντι τις ακτές τής Αττικής και της Βοιωτίας είναι υπέροχη. Αμέσως μετά το τέλος των προπόδων του λόφου διακρίνονται αρχαιολογικοί χώροι (το Γυμνάσιο, το αρχαίο Θέατρο, η δυτική Συνοικία κ.λπ.).

Σημειώνεται ότι μόλις ολοκληρωθεί η επεξεργασία τού φωτογραφικού υλικού θα γίνει παρουσίαση όλων των υπαίθριων αρχαιολογικών χώρων τής Ερέτριας.

Ο ναός της Αθηνάς

Το πλάτωμα που σχηματίζεται στην κορυφή της Ακρόπολης ανασκάφηκε συστηματικά από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή μεταξύ των ετών 1993-1995, 2006-2007 και 1014. Τα αρχαία λείψανα που είναι σήμερα ορατά είναι λιγοστά, πλην τμημάτων της κλασικής οχύρωσης και εκτεταμένης λαξευμένης επιφάνειας στο φυσικό βράχο, που δημιουργεί μια ορθογώνια επιφάνεια με προσανατολισμό δυτικά-ανατολικά πλάτους περίπου 6 μ. και μήκους 20 μ. Η μέριμνα για τη διαμόρφωση αυτής της επιφάνειας είναι αξιοσημείωτη, εφόσον σε όλο το μήκος της η κλίση του επιπέδου είναι σταθερή περίπου 3 εκ., ενώ η υψομετρική διαφορά δεν ξεπερνά τα 2 εκ. 

Η αποκάλυψη πολυάριθμων αντικειμένων αναθηματικού χαρακτήρα, που είχαν εναποτεθεί στις φυσικές κοιλότητες του πλατώματος της κορυφής, ορισμένα από τα οποία ήταν αφιερωμένα στην Αθηνά, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε αυτή την περιοχή είχε ιδρυθεί ιερό αφιερωμένο στη θεά. Η μελέτη των ευρημάτων απέδειξε μάλιστα ότι η λατρεία προς τιμή της Θεάς τελούνταν στην κορυφή της ακρόπολης από τον 7ο-6ο αι. π.Χ.

Οι ανασκαφές έφεραν επίσης στο φως λείψανα ενός σημαντικού προϊστορικού οικισμού που κατοικήθηκε μέχρι τη 2η χιλιετία π.Χ. Τα ευαίσθητα αρχιτεκτονικά λείψανα έχουν επιχωσθεί για να προφυλαχθούν. Μοναδικό εύρημα της περιόδου αυτής είναι το μαρμάρινο κυκλαδικό ειδώλιο που σήμερα εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ερέτριας. 

Στα βόρεια του πλατώματος κορυφής υψώνεται ο βόρειος πύργος, ο ο υψηλότερος της οχύρωσης της πόλης. Προστέθηκε στον περίβολο σε μεταγενέστερη φάση και διαφέρει από τους υπόλοιπους σε σχήμα και κάτοψη (μέγεθος 9,8 επί 7,8 μ., με εγκάρσιες τομές). Κατασκευασμένος με ισόδομη τραπεζιόσχημη λιθοδομή, αποτελούνταν από 9-10 δόμους που έφταναν σε ύψος 4-5 μ. Χάρη στην καίρια Θέση του, ο πύργος αποτελούσε εξαιρετικό παρατηρητήριο και προστάτευε την βόρεια πρόσβαση στην ακρόπολη. Ενδέχεται να στέγαζε πολιορκητικές μηχανές, όπως μικρούς καταπέλτες.

Ουτοπία [Σωτήρης Λάμπρου]

ΟΥΤΟΠΙΑ

Όπως η μέρα επιστρέφει στη νύχτα - το κέρμα της, 
ένα φεγγάρι ονειρεύτηκα που θα 'ναι παντοτινά ολόγιομο. 

Ένα φεγγάρι που θ' ανθίζει το δάκρυ των ανθρώπων
και θα μυρίζει χνώτο μικρού παιδιού. 

Το σούρουπο σεργιάνισα κατά κει που ανασαίνει ο ορίζοντας
και ανεξίτηλα έγραψα πλάι στη λέξη Ειρήνη : 
Θέλει καρδιά για να ευωδιάσει ο άνθρωπος
Θέλει όραμα για να λάμψει ο κόσμος

Όπως η νύχτα εξαργυρώνει στη μέρα - το κέρμα της, 
ρίξε φωτιά στα όνειρα να γίνει χρώμα το σκοτάδι 

              Και ύστερα αγνάντεψε το φως...

Πηγή:  sotirislambrou.blogspot.com.

[στην μεταλλική πεζογέφυρα στον Ασωπό ποταμό 26.10.2018]

Η παλιά, εξαιρετικά καλαίσθητη, μεταλλική πεζογέφυρα, φωτογραφίες από την οποία ακολουθούν, πάνω από τον Ασωπό ποταμό, βρίσκεται δίπλα στον παράδρομο της Ε.Ο. Αθηνών Λαμίας, δίπλα στις εγκαταστάσεις των Μύλων Ασωπού.

(χωρίς)

Μιαν ανηφόρα
καρδιά, ω! καρτερία
μια κατηφόρα.

26.10.2018

Όλα τα εξαλείφει ...

[Ακρόπολη Αθηνών, 20.10.2018 18.32]

Όλα τα εξαλείφει η εντροπία και άλλα που δεν ξέρεις προκύπτουν. Το μπλε τ’ ουρανού μονάχα στο τέλος θα μείνει. Το μπλε των χρωμάτων, πλασμάτων τού νου.

Από τη συλλογή χαϊκού «Για το θαλασσινό αηδόνι» του Νίκου Τριανταφυλλόπουλου

α'

Σκοινί σου ρίχνω
να με δέσεις στην πρύμη
Παπαδιαμάντη

β'

Δόλιο τρυγόνι
κλωνάρι να πλαγιάσω
δε βρίσκω μάνα.

γ'

Θάλασσαν άμμο
φύκια - μαζί κι εμένα
σφαλνά το δίχτυ.

δ'

Λάκκο το λάκκο: 
Chè la diritta via 
era smarrita.

ε'

Δίχως κιθάρα·
σωπαίνοντας κωμάζει
πικρό τ' αγόρι.

στ'

Η σάρκα κρίνο
σε θάλασσα φεγγάρι
- άσωστος πόνος.

ζ'

Όνειρο στο κύμα

Συ τον γκρεμό σου
κι αυτή το μονοπάτι
- σωστά τραβάτε.

η'

«Μαθιέ μου π'λάκι μ' 
θα σ' έπαιρνα ...» - λεπίδι
σε σφάζει ο λόγος.

θ'

Καιρούς εκεί στην 
αιώρα της αβύσσου: 
Να το προικιό σου!

ι'

Μισός στην άμμο
για τη σκληρήν αγάπη
μισός στο κύμα.

ια'

Σβήνει και πάει
η κόρη στο σκοτάδι
ατμίδα δρόσου.

ιβ'

Νοσταλγός

Στην αμφιλύκη 
ρέμβη τα παλαμάρια
λύνει του ονείρου

ιγ'

Γλυκασμού δρόσο
τ' αργυρόηχο γέλιο
βουβός ρουφάει.

ιδ'

Άνθος του γιαλού

Η κόρη φλόγα
και χορεύει στο κύμα
η προσευχή της.

ιδ'

Το καμίνι

Την κόρη φέρνει
στην αγκαλιά του ναύτη
σκάλα μετάξι

ιστ'

Το αστεράκι

Βλαστός μυρσίνης 
τ' ανάστημα της Πούλιας
γλυκά μαρμαίρει.

ιζ'

Ενιαύσιον θύμα

«Δίπλα φεγγάρι»·
η θάλασσα και φέτος
τροχίζει δόντια.

ιη'

Αχ Ακριβούλα 
στου φεγγαριού τη χάση
που ταξιδεύεις;

ιθ'

Αχειροποίητο
της Λούκαινας η εγγόνα 
στοιχειώνει ποίημα.

κστ'

Τραχύν αιπόλον 
στα φτερά της σηκώνει
αύρα πραεία.

κζ'

Αχ η Ακριβούλα
του φληβά συντυχαίνει
Ζήσιμε φίλε.

κη'

Λόγια του Ανέμου
λορνιόν και πριγκιπέσσες - 
«Δωσ' μου ένα σπίρτο».

κθ'

Νεκρός ταξιδιώτης

Ν' αράξω Θέ μου
το κουφάρι μου δώσε
στη μάνα Σκιάθο.

λ'

(Κι η Σκιάθο; Fuit...
Αστοί κι επαναστάτες
τη διαγουμίσαν.)

λα'

«Την αψαμένην...»
Μοσχοβολάς γαλήνη, 
καλά θα πλέψεις.

λβ'

Λαμπριάτικος
μινυρίζει τ' αηδόνι
και πρώτος ψάλτης.


Πηγή: sotirislambrou.blogspot.com.

(χωρίς)

Ω! κυκλάμινα
στην καμμένη γης.
Μια πινελιά τού κάκου.

19.10.2018

[στην πεζογέφυρα στον Κηφισό, μεταξύ Ανάκασας Αγίων Αναργύρων και Αγίας Ευφημίας Νέας Χαλκηδόνας στο ύψος τού Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής 17.10.2018]

Οι συγκεκριμένες με μηχανή Nikon D3200, ISO στο 100, ταχύτητα κλείστρου στα 30 sec, το διάφραγμα στο f/22 και αυτόματη εστίαση.

Respect [Otis Redding, πρώτη εκτέλεση Aretha Franklin]

Σεβασμός

Αυτό που εσύ ζητάς
Εγώ, μωρό μου, το ΄χω
Αυτό που ‘χεις ανάγκη
Ξέρεις πως εγώ το έχω, δεν το ξέρεις;
Ό,τι εγώ ζητώ
Είναι λίγος σεβασμός, όταν στο σπίτι γερνάς – λιγάκι μόνο
Έι! μωρό όταν στο σπίτι γυρνάς – λιγάκι μόνο
Λιγάκι μόνο, κύριε, λιγάκι μόνο
Εγώ, κάτι να σε βλάψει, όταν λείπεις, δεν θα το κάνω
Κάτι αν σε βλάψει, δεν θα το κάνω, κι αυτό γιατί δεν θέλω
Ό,τι εγώ ζητώ
Είναι λίγος σεβασμός, όταν στο σπίτι επιστρέφεις – λιγάκι μόνο
Λιγάκι μόνο – μωρό όταν σπίτι γυρνάς – λιγάκι μόνο
Ω ναι! – λιγάκι μόνο.

Είναι όλα μου να σου δώσω τα λεφτά
Και ό,τι για ανταπόδοση θέλω, γλύκα
Αυτά που μ΄ αξίζουνε να μου δώσεις
Όταν στο σπίτι γυρνάς – μόνο, μόνο, μόνο
Ω ναι μωρό – μόνο, μόνο, μόνο
Όταν σπίτι γυρνάς – λιγάκι μόνο
Ω ναι! – λιγάκι μόνο
Ωωωω, τα φιλιά σου
Απ’ το μέλι γλυκύτερα
Και μάντεψε
Το ίδιο και τα λεφτά μου
Ό,τι θέλω να κάνεις για μένα
Να μου δώσεις, όταν στο σπίτι γυρνάς, σε- σε- σε- σε
Ω ναι μωρό – σε- σε- σε- σε-
Να νιώσω να μου τον δείχνεις – σεβασμό, λιγάκι μόνο
Όταν στο σπίτι γυρνάς, τώρα – λιγάκι μόνο

Σ-Ε-Β-Α-Σ-Μ-Ο-Σ!
Ψάξε το τι για μένα σημαίνει
Σ-Ε-Β-Α-Σ-Μ-Ο-Σ!
Να προσέχεις, τη δουλειά σου να προσέχεις
Ω! – να νιώσω πως μου δείχνεις,
να νιώσω πως μου δείχνεις,
να νιώσω πως μου δείχνεις,
να νιώσω πως μου δείχνεις,
Λίγο σεβασμό – να νιώσω πως μου δείχνεις,
να νιώσω πως μου δείχνεις,
να νιώσω πως μου δείχνεις,
να νιώσω πως μου δείχνεις,
Ουαου, μωρό – λιγάκι μόνο
Λίγο σεβασμό – λιγάκι μόνο
Κουράστηκα – λιγάκι μόνο
Να προσπαθείς συνέχισε – λιγάκι μόνο
Από ανόητους ξεμένεις – λιγάκι μόνο
Και ψέματα δεν λέω – λιγάκι μόνο
Σε- σε- σε- σε- όταν στο σπίτι επιστρέφεις
Σε- σε- σε- σεβασμό
Γιατί μπορεί όταν την πόρτα περάσεις – σεβασμό, λιγάκι μόνο
Πως θα ‘χω φύγει να βρεις – λιγάκι μόνο
Γιατί να ‘χω άξιζα – λιγάκι μόνο
Λίγο σεβασμό – λιγάκι μόνο

Πηγή πωτότυπου: songfacts.com.

Ακούστε το: εδώ.

Respect 

What you want

Baby, I got it

What you need

Do you know I got it

All I'm askin'

Is for a little respect when you get home (just a little bit)

Hey baby (just a little bit) when you get home

(Just a little bit) mister (just a little bit)

I ain't gonna do you wrong while you're gone

Ain't gonna do you wrong cause I don't wanna

All I'm askin'

Is for a little respect when you come home (just a little bit)

Baby (just a little bit) when you get home (just a little bit)

Yeah (just a little bit)

I'm about to give you all of my money

And all I'm askin' in return, honey

Is to give me my propers

When you get home (just a, just a, just a, just a)

Yeah baby (just a, just a, just a, just a)

When you get home (just a little bit)

Yeah (just a little bit)

Ooo, your kisses

Sweeter than honey

And guess what?

So is my money

All I want you to do for me

Is give it to me when you get home (re, re, re ,re)

Yeah baby (re, re, re ,re)

Whip it to me (respect, just a little bit)

When you get home, now (just a little bit)

R-E-S-P-E-C-T

Find out what it means to me

R-E-S-P-E-C-T

Take care, TCB [ TCB means Take Care of Business] 

Oh (sock it to me, sock it to me, sock it to me, sock it to me)

A little respect (sock it to me, sock it to me, sock it to me, sock it to me)

Whoa, babe (just a little bit)

A little respect (just a little bit)

I get tired (just a little bit)

Keep on tryin' (just a little bit)

You're runnin' out of fools (just a little bit)

And I ain't lyin' (just a little bit)

(Re, re, re, re) when you come home

(Re, re, re ,re) 'spect

Or you might walk in (respect, just a little bit)

And find out I'm gone (just a little bit)

I got to have (just a little bit)

A little respect (just a little bit)

Το χειροκρότημα [Ντέμης Κωνσταντινίδης]

Η παράσταση
Στο μισοάδειο τσίρκο
Μόλις τέλειωσε.

Πόσο λυπάμαι
Τους δύστυχους τους κλόουν
Τους ακροβάτες.

Οι άνθρωποι πια
Τσιγκουνεύονται και το
Χειροκρότημα.

Πηγή: skorpieslekseis.blogspot.com.

Πέρα στο θολό ποτάμι [Χρήστος Ι. Βατούσιος]

Πέρα στο θολό ποτάμι.

Σαν θα παντρεφτείς με το καλό, τότε θα ιδείς πόσο γρήγορα έρχονται τα παιδιά. Σαν τα λόγια των γυναικών στο ποτάμι που σταματημό δεν έχουν και τρέχουν πάνω στις πέτρες και φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν με τα νερά του σαν τις κοιλίες μας.

Θα τα ιδείς, όλα στην ώρα τους με την ευκή του θεού.

Έτσι της μίλαγε η θειά της η Χαδούλα που την μοσχανάθρεψε σαν να 'ταν δικό της παιδί, καθώς η μάνα της έκλεισε τα μάτια της την ώρα που εκείνη άνοιγε τα δικά της.

Τέσσερα χρόνια είχανε περάσει από τότε που την πήρε ο Μιχαλιός, τέσσερα ολόκληρα χρόνια κι ώρα της δεν ερχόταν.

Τι κι αν κατέβαινε στο ποτάμι κι έβλεπε τα νερά του να φουσκώνουν, τι κι αν μπλεκόταν με τις γυναίκες σε λόγια παράφορα, τι κι αν κάθε που συναντούσε τη θειά της την ρωτούσε επίμονα με το βλέμμα κι απόκριση δεν έπαιρνε, η ώρα δεν ερχόταν.

Με τον καιρό δόθηκε στα βοτάνια, στα ξόρκια, στα τάματα, μα ο καιρός κυλούσε σαν το ποτάμι και το μόνο που φούσκωνε μέσα της ήταν η απελπισία.

Βάλθηκε να ρωτά για το σόι της και για του αντρός της. Μην ήταν κάποιος στέρφος, μην υπήρχε τέτοιο κακό και το 'χε πάρει όλο επάνω της.

Μα άκρη δεν έβρισκε μέχρις εκεί που τα θυμούνταν οι παλιοί.

Ο ύπνος την είχε εγκαταλείψει προ πολλού και ξέσερνε τα λογικά της στις όχθες του ποταμού.

Άρχισε να κατηγορεί τον άντρα της, να δίνεται στους περαστικούς, τα κουτσομπολιά φούντωναν καλύπτοντας το μουρμουρητό του νερού που τα σεργιάνιζε και σ' άλλα χωριά.

Ένα βράδυ ανάμεσα σε βροντές, περίλαμπρη ανακοίνωσε στον άντρα της.

Μιχαλιό μου, τα καταφέραμε, περιμένω παιδί...!

Άλλο δεν πρόλαβε να ιδεί, παρά τα μάτια του που άστραψαν μαζί με την λάμα.

Πηγή: www.drasivrilissia.gr.

Strange Fruit [βασισμένο στο ποίημα «Bitter Fruit» τού Abel Meeropol που το υπέγραψε με το ψευδώνυμο Lewis Allan, σημαντικότερες εκτελέσεις: Billie Holiday, Nina Simone]

Αλλόκοτο φρούτο.

Στου νότου τα δέντρα έν’ αλλόκοτο κρέμεται φρούτο,
Αίμα στα φύλλα, αίμα στις ρίζες επάνω,
Μαύρα κορμιά στ΄ αεράκι τού νότου αιωρούνται,
Στων λευκών τα κλαδιά έν’ αλλόκοτο φρούτο κρεμιέται.

Μια εικόνα ποιμενική τού γενναίου νότου:
Μάτια γουρλωμένα και στόμα στραβό,
Άρωμα από μανόλιες, όλο γλύκα και φρεσκάδα,
Και να! σου μυρωδιά σάρκας καμένης. 
 
Να! φρούτο τα κοράκια να το μαδήσουν,
Η βροχή να τ’ οπωρίσει, ο αγέρας να το πιει, 
Ο ήλιος να το σαπίσει, τα δέντρα να το ρίξουν,
Να! μι’ αλλόκοτη σοδειά και πικρή.


Πηγή πρωτότυπου: lyricsfreak.com.
Ακούστε το εδώ (Billie Holiday) και εδώ (Nina Simone).


Strange Fruit.

Southern trees bear a strange fruit,
Blood on the leaves and blood at the root,
Black bodies swinging in the southern breeze,
Strange fruit hanging from the poplar trees.

Pastoral scene of the gallant south,
The bulging eyes and the twisted mouth,
Scent of magnolias, sweet and fresh,
Then the sudden smell of burning flesh.

Here is fruit for the crows to pluck,
For the rain to gather, for the wind to suck,
For the sun to rot, for the trees to drop,
Here is a strange and bitter crop.

[στην πεζογέφυρα Κηφισού, στο ύψος τής παράπλευρης Λ. Κατσώνη 159-163, μεταξύ των συνοικιών Ανάκασα των Αγίων Αναργύρων και Αγία Ευφημία της Νέας Χαλκηδόνας 10.10.2018]

Οι συγκεκριμένες με μηχανή Nikon D3200, με το ISO στο 100, ταχύτητα κλείστρου στα 30 sec, το διάφραγμα στο f/22 και αυτόματη εστίαση.

[Η παλιά καμινάδα στην παραλία Ασπροπύργου 10.10.2018]

Πολύ κοντά, βορειοδυτικά τής Στρατιωτικής Σχολής Ειδικών Δυνάμεων, στην παραλία Ασπροπύργου, βρίσκεται ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, στο οποίο φωτογραφικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η καμινάδα, που βρίσκεται σε καλή κατάσταση λόγω  συντήρησης, και το μεταλλικό πλέγμα τής οροφής του, που είναι ό,τι απέμεινε από αυτήν, όταν το βλέπεις προς τον ουρανό.

        

(χωρίς)

Ρίγος τής αύρας.
Αχλή τής αυγής.
Δυο κουπιά στον όνειρο.

10.10.2018

Το ασημένιο [Φαίδρος Μπαρλάς]

ΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ

Ω Μουσική, ω Ποίηση, ω Φθινόπωρο – 
ωραία εσύ, πανάρχαιη, 
ευγένεια του Θανάτου!

Σ’ αφιλόξενα μέρη ...

[Μπολάτι Κορινθίας 07.10.2018 11.53]

Σ’ αφιλόξενα μέρη, ανθρώπων έργα, ξεριζωμένοι, της παρουσίας μας εξαρτημένοι, στο φευγιό μας έπειτα, «πού να χωρέσουν, δεν πειράζει, του χρόνου θα βάλουμ’ άλλους», των τερτιπιών έρμαια τής βροχής. Μικρές παρατάσεις άνισα δοσμένες. Σήμερα βασιλικοί, αύριο ποιοι;

Feeling Good [Leslie Bricusse, Anthony Newley, πρώτη εκτέλεση Nina Simone]

Νιώθοντας Καλά!

Τα πουλιά που ψηλά πετάνε κοιτώ – ξέρεις πώς νιώθω
Τον ήλιο στον ουρανό επάνω κοιτώ – ξέρεις πώς νιώθω
Την αύρα στο πετσί μου και τριγύρω να φυσά – ξέρεις πώς νιώθω

[Να! μια νέα αυγή
Να! μια μέρα καινούργια
Να! μια νέα ζωή
Για μένα
Στο τώρα να νιώθω καλά]  (Χ2)

Το ψάρι στη θάλασσα κοιτώ – ξέρεις πώς νιώθω
Του ποταμιού τη λεύτερη ροή κοιτώ – ξέρεις πώς νιώθω
Τ’ άνθη στο δέντρο κοιτώ – ξέρεις πώς νιώθω

Να! μια νέα αυγή
Να! μια μέρα καινούργια
Να! μια νέα ζωή
Για μένα
Στο τώρα να νιώθω καλά

Τη λιβελούλα έξω στον ήλιο κοιτώ – ξέρεις τι εννοώ, για δεν ξέρεις;
Οι πεταλούδες όλες αντάμα περνάνε καλά – ξέρεις τι εννοώ
Σε γαλήνη κοιμήσου όταν η μέρα πλαγιάσει – αυτό εννοώ!

Κι αυτός ο κόσμος ο παλιός καινούργιος είναι
Κι είναι ένας κόσμος τολμηρός
Για μένα

Αστέρια όταν λάμπεις φαντάζουν – ξέρεις πώς νιώθω
Και μυρωδιά από πεύκο – ξέρεις πώς νιώθω
Αχ λεύτερος νιώθω
Και ξέρω πώς νιώθω

Να! μια νέα αυγή
Να! μια μέρα καινούργια
Να! μια νέα ζωή
Για μένα
Στο τώρα να νιώθω καλά


Πηγή πρωτότυπου: lyricsfreak.com.
Ακούστε το εδώ.

Feeling Good 

Birds flying high you know how I feel

Sun in the sky you know how I feel

Breeze driftin' on by you know how I feel

(refrain:)x2

It's a new dawn

It's a new day

It's a new life

For me

And I'm feeling good

Fish in the sea you know how I feel

River running free you know how I feel

Blossom on the tree you know how I feel

(refrain)

Dragonfly out in the sun you know what I mean, don't you know

Butterflies all havin' fun you know what I mean

Sleep in peace when day is done

That's what I mean

And this old world is a new world

And a bold world

For me

Stars when you shine you know how I feel

Scent of the pine you know how I feel

Oh freedom is mine

And I know how I feel

(refrain)

Ερωτηΐδος Μάρτυρος [Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος]

ΕΡΩΤΗΙΔΟΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ

Η φύση δε νηστεύει τις επιθυμίες της
φθινοπωρινός ρεαλισμός
τα ανυπόμονα σύννεφα
μελάνιασε ήδη το στερέωμα στο χαρτί

Οι λέξεις χοντρόσταλες ηρωίδες 
ακροπατούν στο κενό των αρνήσεων

Στο χέρι τρέχουν να κρυφτούν
τα μουσκεμένα δάχτυλα

Καιρός είναι της προσωπικής αντωνυμίας
αφορισμένοι γιοι και κόρες να δηλώσουμε
αφού κάθε πορεία στο σύμπαν των λέξεων
είναι ένα ταξίδι που δεν επιστρέφει
ποτέ τον ταξιδιώτη σπίτι του

Ίσως έτσι τα ποιήματα βρουν τη χαμένη γαλήνη τους
και οι ποιητές μπορέσουν να αντέξουν και δουν
το φθινόπωρο με όλα τα χρώματα που αξίζουν τη ζωή μας!

[Στη Βίλα Πετρίδη 04.10.2018]

Η «Βίλα Πετρίδη» ή το «Αρχοντικό της Οδού Αναγεννήσεως» στη Θεσσαλονίκη, χτίστηκε το 1896 όπου μέχρι την απελευθέρωση τής Θεσσαλονίκης, το 1912, στεγαζόταν το Προξενείο της Βουλγαρίας. Κατόπιν αγοράστηκε από την οικογένεια Πετρίδη ενώ πριν 20 χρόνια, χαρακτηρίσθηκε ως διατηρητέο και πέρασε στην κυριότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης.

[Στο Φρουρίου τού Βαρδαρίου ή Τοπ Χανέ 04.10.2018]

Νότια τού δικαστικού Μεγάρου της Θεσσαλονίκης, κοντά στο σημείο που η λεωφόρος Πολυτεχνείου συναντά τη λεωφόρο 26ης Οκτωβρίου, σώζονται τμήματα τών τειχών τού Φρουρίου τού Βαρδαρίου ή Τοπ Χανέ. Χτίστηκε το 1546, την εποχή που ο  σουλτάνος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής έμεινε για λίγους μήνες στη Θεσσαλονίκη, και επί τουρκοκρατίας ήταν το κεντρικό φρούριο τής Θεσσαλονίκης.