Νεκυία [Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος]

ΝΕΚΥΙΑ

Δαίμονες οι στίχοι
μες στη σχόλη του νου
ορμούν

Βάνδαλοι, φονιάδες,
αρπάζουν τρυφερές, άβγαλτες συλλαβές
τσεκουρώνουν το εφηβαίο τους
έως θρήνο χρόνου

Διαβολικές οι λέξεις
φωτιά κι αντάρα
πέφτουν
στα καλοβαλμένα πρωινά
της ήσυχης μέρας
ξεκοιλιάζοντας υποθέσεις αγίων
χορεύοντας tango 
με φαντάσματα φίλους

Χέρια καταραμένα
μαχαίρια δίκοπα
κάθε σκιά σας
φωνηεντόληκτο σκότος
θυμίζει

Κι ο θάνατος
η ανήμπορη στίξη
αιμορροώντας απρόβλεπτη άνοιξη
στο τέλος για το ποίημα
εικάζει κρυφογελώντας
πως μάλλον καμιά λέξη
δεν έσωσε τον εγωισμό
καμιά δε δόξασε τον ποιητή.

[στο Σπήλαιο Πόλιακ στο Ποικίλο όρος 27.10.2020]

Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από το μικρό σπήλαιο Πόλιακ, που βρίσκεται μες στο χώρο ενός παλιού λατομείου, στη θέση 38°01'09"N 23°38'18"E, δίπλα στο νοτιότερο από τους δασικούς χωματόδρομους, οι οποίοι ξεκινούν από το τέλος τής οδού Αλ. Παπαναστασίου, στο Χαϊδάρι, στα 450 περίπου μ. από την αρχή τού δασικού χωματόδρομου.

Σχετικά με το όνομα τού Σπηλαίου, περνάμε αυτούσιο το σχετικό κείμενο, του κ. Τάσου Λύτρα, από το  βιβλίο του «Τα Σπήλαια του Όρους Αιγάλεω – Κορυδαλλός – Ποικίλο»: 

Αποκαλύφθηκε από τις εργασίες λατόμευσης σε μικρό, ανενεργό σήμερα, λατομείο πίσω από το Ψ.Ν.Α. Δαφνίου σε υψόμετρο 198 μέτρων περίπου. Το άνοιγμα της εισόδου του έχει νοτιοανατολικό προσανατολισμό. Αποτελείται από δύο θαλάμους σε ημικυκλική διάταξη. Σταλακτιτικός διάκοσμος υπάρχει στην είσοδο και στην πρώτη αίθουσα. Ενδιαφέρον έχει η περίπτωση του Πόλιακ. Ήταν Δανός ο οποίος ήλθε πεζή στην Ελλάδα γύρω στο 1990 με τελικό του προορισμό την ... Ινδία. Ήταν τύπος χίπυ και χρησιμοποίησε την σπηλιά ως κατοικία του για οκτώ περίπου χρόνια. Το εσωτερικό της διαμόρφωσε με ανακυκλώσιμα υλικά. Επισκεύασε δεξαμενή επάνω από το λατομείο στην οποία συγκέντρωνε το νερό της βροχής και το διοχέτευε με λάστιχο δίπλα από την είσοδο της σπηλιάς. Μάζευε φαγητό από τους κατοίκους της περιοχής και τα σκουπίδια. Τάϊζε συστηματικά τα αδέσποτα σκυλιά της περιοχής κι ένα κοπάδι από αυτά τον ακολουθούσε μόνιμα. Συγκέντρωνε κουτάκια αλουμινίου και αφού έφτιαξε ένα μεγάλο σωρό από αυτά τα πούλησε σε επιχείρηση ανακύκλωσης. Με τον τρόπο αυτό συγκέντρωσε κάποια χρήματα κι έφυγε, για να συνεχίσει το ταξίδι του, γύρω στα 1998. Άφησε την σπηλιά πεντακάθαρη, αφού απομάκρυνε ότι είχε συγκεντρωθεί στην διάρκεια των χρόνων της παραμονής του.

Κατόπιν συνεχίσαμε κατά μήκος της κυκλικής πορείας όπως έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:

Στην περιοχή, στη θέση 38°01'12"N 23°37'32"E, λίγα μέτρα νότια τής κορυφογραμμής, στα όρια μιας απόκρημνης πλαγιάς, η θέα προς το όρος Αιγάλεω είναι η καλύτερη δυνατή (από πάνω στο έδαφος):

[στο Σπήλαιο στη θέση Στρώμα στην μικρή κοιλάδα που διατρέχει το ρέμα Γιωργίζα 26.10.2020]

Στο παρόν ακολουθούμε μια μικρή, περίπου μιας ώρας, κυκλική διαδρομή από το χώρο τού Κοιμητηρίου Πετρούπολης και το Αμαξοστάσιο τού Δήμου Πετρούπολης μέχρι το Σπήλαιο στη θέση Στρώμα (38°03'28’’N 23°41'14’’E), στα 290 περίπου μ. υψόμετρο, στις νότιες πλαγιές τής κοιλάδας τού ρέματος Γιωργίζα, στην ανατολική μεριά στο βόρειο Ποικίλο όρος.

Η θέα από την κοιλάδα, η οποία κάηκε πριν λίγα χρόνια, αλλά και από σημεία τής διαδρομής που ακολουθήσαμε, ιδίως αυτών που βρίσκονται υπερκείμενα τού λόφου Πρ. Ηλία (οι δυο τελευταίες εικόνες), προς το λεκανοπέδιο τής Αθήνας εξαιρετική!

Στο Σπήλαιο η οροφή είναι κατάμαυρη από κάπνα ενώ έχουν τοποθετηθεί εικονίσματα και καντήλια, το βασικό εικόνισμα των οποίων είναι χειροποίητο κεντημένο κομπλέ. Οι διαστάσεις του είναι: πλάτος Χ βάθος Χ ύψος = 2 Χ 3 Χ 4 (περίπου) μ. (ενώ στο εξωτερικό του μέρος οι κάθετοι βράχοι χρησιμοποιούνται για αναρρίχηση.

Λόγω του βορειοανατολικού προσανατολισμού τής εισόδου του και του πρωινού, λίγο μετά την ανατολή με τον Ήλιο μόλις να έχει σηκωθεί από μεταξύ της Πεντέλης και του Υμηττού δεν αποφεύχθηκαν οι σκιές μας στις φωτογραφίες. 

Ο 26ος από τους κήπους της Ειρήνης Γαβριλάκη

Κήποι καταπράσινοι. θαλεροί, ολάνθιστοι.
  - Ποιος τους ποτίζει; ρώτησες.
  - Ποτίζονται από τα δάκρυα εκείνων που συγκινούνται από την ομορφιά, σου είπα.
  - Πόση ώρα πρέπει να κοιτάξεις ένα κήπο για να ποτιστεί αρκετά, ρώτησες πάλι.
  - Για πάντα, σου είπα.
  Με κοίταξες λιγάκι σκεπτικός.
  - Κι αν δεν αντέξω να κοιτάζω τόση ομορφιά; είπες.
  - Αν δεν αντέξεις, τότε κοίταξε τη θάλασσα. Φτιάχτηκε από τη συγκίνηση αυτών που κοίταξαν την ομορφιά των κήπων. Θα σου μάθει να κοιτάζεις.

Για τον Παρασκευά Κ.

 

Joey [Nick Drake, μετ. Ντέμης Κωνσταντινίδης]

JOEY

H Joey θα έρθει να δει τα λουλούδια σου
Η Joey θα έρθει να διασκεδάσει τις ώρες σου.
Θα σου πει δεν είσαι τόσο καλός γι’ αυτή
Δεν θα ήταν εκεί, αν γινόταν να ήσουν εσύ.

Η Joey έχει αγαπήσει, χωρίς να δείχνει ποτέ τα δάκρυά της
Έτσι μπορεί να γελά στο φθινόπωρο των δικών σου χρόνων.
Όταν είσαι μαζί της, θ’ αναρωτιέσαι αν είναι αλήθεια
Όλα όσα έλεγαν για έναν κόσμο χωρίς εσένα.

Από πού μπορεί να έρχεται, πού μπορεί να πηγαίνει
Από ποιον μπορεί να το σκάει, κανείς δεν θα μάθει.
Γιατί άργησε μπορεί κάπως να σε προβληματίσει
Παρ’ όλ’ αυτά περιμένεις την Joey να έρθει.

H Joey θα έρθει, όταν πάλι όλα θα μοιάζουν με χιόνι.
H Joey θα έρθει, όταν θα ‘ναι στ’ αλήθεια ώρα να φύγεις.
Κι ίσως χαμογελάσεις, όταν νιώσεις πως έκανες λάθος.
Νόμιζες θα τη μάθεις, μα κείνη σε ήξερε από την αρχή.

Ακούστε το εδώ.

[στο όρος Αιγάλεω, από το Σκαραμαγκά στα ελληνικά αντιαεροπορικά πυροβολεία, εποχής Β'ΠΠ, στον Κορυδαλλό, 24.10.2020]

Η πορεία μας (βλέπε το χάρτη από τη wikimapia) αρχικά πέρασε από τη θέση: 38°00'23"N 23°36'49"E, όπου υπάρχουνε μια παλιά παραδοσιακή ασβεστοκάμινος, παλιά ερείπια μαντριών και πιθανόν πρόχειρες οχυρωματικές θέσεις που ανάγονται είτε στην εποχή τού εμφύλιου 1944-1949 (σ.σ. εδώ ανέφερα μόνον την εκδοχή των οχυρωματικών έργων αλλά στην πορεία, αρκετοί ντόπιοι, μεγάλης ηλικίας, μου είπαν ότι το πιο σίγουρο είναι να ήτανε μαντριά τα οποία πιθανόν να χρησιμοποιηθήκανε και ως οχυρωματικές θέσεις). 

Στη δεύτερη από τις εικόνες που ακολουθούνε διακρίνονται ίχνη απόπειρας ανατίναξης τού υπερκείμενου βράχου!

Κατόπιν ανεβήκαμε  

στον μεσαίο υψομετρικά δασικό δρόμο, από τους τρεις κύριους δασικούς δρόμους, οι οποίοι διατρέχουνε τις βόρειες πλαγιές τού όρους Αιγάλεω, περάσαμε από τη σπηλιά στη θέση 38°00'12"N 23°37'7"E 

και συνεχίσαμε ανατολικά. H θέα προς το όρος Ποικίλο μοναδική!

Στην πορεία μας, στο ψηλότερο όριο μιας βαθιάς κοιλάδας [στο βάθος τής οποίας υπάρχει ρέμα, το οποίο κατεβαίνει προς τα βόρεια και συναντά το ρέμα που κατεβαίνει παράλληλα στη λεωφόρο Αθηνών (στο τμήμα Χαϊδάρι - Σκαραμαγκάς) και μέσω αυτού καταλήγει στον κόλπο τής Ελευσίνας] στη θέση 37°59'56"N 23°37'37"E, συναντήσαμε μια πανέμορφη εικόνα ενός μικρού σπηλαίου και δύο διαμπερών κοιλωμάτων και (για να μην ξεχνιόμαστε) τη νεοελληνική νοοτροπία εκφρασμένη εδώ σε μπάζα και ένα λάστιχο οχήματος, για τα οποία λάστιχα έχουμε αναφέρει τους λόγους που τα «πετάνε» μες στα δάση, σε επιλεγμένα φυσικά σημεία.

Συνεχίσαμε προς την κορυφογραμμή ανατολικά με το λεκανοπέδιο τής Αθήνας να απλώνεται μπροστά μας.

Στη συνέχεια στραφήκαμε προς τον υψηλότερο από τους τρεις δασικούς δρόμους με στόχο να προσεγγίσουμε τη θέση των πυροβολείων (37°59'41"N 23°37'35"E). Υπήρχανε δύο δυνατότητες: είτε να βγούμε στην οδό Αθ. Διάκου και να περάσουμε μέσ’ από ένα μέρος τού δρόμου: σκουπιδότοπο και ντροπή για όλους μας είτε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι που ξεκινά από το σημείο 38°00′00″N 23°37′24″E. Τελικά μία: το καλώς σημαδεμένο μονοπάτι.

Να σημειώσουμε μόνον ότι δίπλα στα πυροβολεία, πάνω στην οδό Αθ. Διάκου, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις υπήρχε μια παράνομη στάνη (!) που είχε λειτουργήσει για κάποια χρόνια.

----------------------------------------------------

[στο αρχαίο Φρούριο, στην κορυφή τού λόφου, στη θέση Πλακωτό Μαγούλας, 22.10.2020]

Ακολουθώντας το δρόμο από τη Μαγούλα προς τα Δερβενοχώρια, στα 4,9 χλμ από το Θριάσιο Νοσοκομείο, στην κορυφή τού λόφου που βρίσκεται αριστερά όπως προχωράμε, στη θέση Πλακωτό Μαγούλας, υπάρχουν ερείπια αρχαίου Φρουρίου με κυκλικό Πύργο στο εσωτερικό του (πιθανόν να λειτουργούσε και ως φρυκτωρία) στο βόρειο μέρος του, το οποίο κατασκευάστηκε για να ελέγχει την αρχαία οδό στο σημείο αυτό από την Ελευσίνα προς τη Βοιωτία. 

Το Φρούριο, το οποίο περιβάλλεται από τείχος 120 περίπου μ. περιμέτρου, βρίσκεται στα 230 περίπου μ. υψόμετρο και η άνοδος στο λόφο είναι σχετικά εύκολη. Εξωτερικά περιβάλλεται από άλλο τείχος περιμέτρου 285-290 περίπου μ.

Να σημειώσουμε ότι ο δρόμος που εποπτεύει κινείται παράλληλα στο ρέμα Αγ. Βλασίου, το οποίο αφού συμβάλει με άλλα ρέματα, από το όρη Πατέρας και Πάρνηθα, καταλήγει στον κόλπο τής Ελευσίνας στο ύψος της Χαλυβουργικής.

Λίγο βορειότερα, στην απέναντι πλευρά τού ρέματος, στη θέση Κοκορέμι υπάρχει αρχαίος Πύργος, πολύ καλά διατηρημένος, με τη βοήθεια τού οποίου το έργο τού ελέγχου της αρχαίας οδού θα γινόταν ευκολότερα. Η επίσκεψη στον Πύργο αυτό παρουσιάζει κάποια δυσκολία (ευελπιστούμε κάποια στιγμή να τον επισκεφτούμε και παρουσιάσουμε στο παρόν) μιας και στο λόφο Κοκορέμι υπάρχουν εγκαταστάσεις τής ΕΥΔΑΠ και Στρατόπεδο.