31 Αυγούστου 2020

[στο Μουντ Εσκουβέ, 28.08.2020]

Ανατολικά τού χωριού Αγ. Ιωάννης Κορινθίας, το οποίο βρίσκεται 8 χλμ. οδικώς νοτιοανατολικά των Αθικίων, στην κορυφή λόφου, σε σχήμα σκούφου, εξ ου και το όνομα Μουντ Εσκουβέ, 681 μ. υψόμετρου, βρίσκονται ερείπια κάστρου το οποίο χτίστηκε μεταξύ 1200 και 1209 μ.Χ. από τους φράγκους, οι οποίοι τότε πολιορκούσανε τον Ακροκόρινθο. Χτίστηκε με σκοπό να ελέγξουνε το δρόμο από νοτιοανατολικά, προς τον Ακροκόρινθο, μέσω του οποίου θα μπορούσε να έρχονται ενισχύσεις και προμήθειες. 




Το εν λόγω κάστρο μαζί με αυτό, δίπλα στον Ακροκόρινθο, στο Πεντεσκούφι, συντέλεσαν αποφασιστικά στην πτώση τού Ακροκορίνθου στους Φράγκους υπό τους Όθωνα ντε λα Ρος (Otto de la Roche) και Γοδεφρείδο Α΄ Βιλλεαρδουίνο (Geoffroi Ier de Villehardouin), το 1210. Μετά την πτώση τού Ακροκορίνθου εγκαταλείφθηκε και δεν χρησιμοποιήθηκε ξανά.









































Περισσότερα εδώ: kastra.eu. 

30 Αυγούστου 2020

Chan Chan [Buena Vista Social Club, μετ. ΦΚ]


Chan Chan 

De Alto Cedro voy para Marcané
Llego a Cueto, voy para Mayarí

El cariño que te tengo
No te lo puedo negar
Se me sale la babita
Yo no lo puedo evitar

Cuando Juanica y Chan Chan
En el mar cernían arena
Como sacudía el 'jibe'
A Chan Chan le daba pena

Limpia el camino de paja
Que yo me quiero sentar
En aquel tronco que veo
Y así no puedo llegar

De Alto Cedro voy para Marcané
Llego a Cueto, voy para Mayarí


Τσαν Τσαν

Απ’ τον Κέδρο φεύγω για το Μαρκανέ
Πάω ως το Κουέτο, φεύγω για το Μαγιαρί

Την αγάπη που σου έχω,
Να αρνηθώ δεν το μπορώ
Κι αν μου τρέχουνε τα σάλια
Να πω όχι δεν μου είναι δυνατό

Σαν οι Τσαν Τσαν και Χουανίκα
Κοσκινίζαν με τη σίτα άμμο μες την παραλία
Σαν τραντάζονταν η σίτα
Να! ο Τσαν Τσαν σ’ αφασία

Πάρτε τ’ άχυρα απ’ το δρόμο
Γιατί θέλω να απαγκιάσω
Στον κορμό εκεί που βλέπω
Κι όπως στέκει πώς θα φτάσω

Απ’ τον Κέδρο φεύγω για το Μαρκανέ
Πάω ως το Κουέτο, φεύγω για το Μαγιαρί


Εδώ, μια προηγούμενη απόδοση τού ίδιου τραγουδιού, από τον φίλο ΦΚ. Η παρούσα απόδοση είναι στιχούργημα. 

“LUNA DE MIEL”– PELICULA, 1959 – SINOPSIS, μετ. ΦΚ

ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «Ο ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΟΣ», 1959

Σκηνοθεσία: Μάικλ Πάουελ

Παραγωγή: Μάικλ Πάουελ, Σεζάρεο Γκονθάλεθ

Σενάριο: Γκρεγκόριο Μαρτίνεθ Σιέρρα (μπαλέτο), Μάικλ Πάουε,λ Λουίς Εσκομπάρ

Πρωταγωνιστές: Άντονυ Στήλ, Λουντμίλλα Τσερίνα, Αντόνιο

Μουσική: Μανουέλ ντε Φάλλια, Μίκης Θεοδωράκης

Διεύθυνση φωτογραφίας: Ζωρζ Περινάλ, Κλωντ Ρενουάρ

Επεξεργασία (μοντάζ): Πήτερ Ταίηλορ, Τζων Βίκτωρ Σμίθ

Διανομή ταινίας: Σουέβια Φιλμς

Ημερομηνία κυκλοφορίας ταινίας: 29 Μαρτίου 1959 (Ισπανία), 8 Φεβρουαρίου 1962 (Ηνωμένο Βασίλειο)

Διάρκεια: 109 λεπτά, 105 λεπτά (με την αναπαραγωγή)

Χώρες παραγωγής: Ηνωμένο Βασίλειο/ Ισπανία

Γλώσσες της ταινίας: Αγγλικά / Ισπανικά

Ένας Αυστραλός, ο Κιτ Κέλλυ και η νέα του σύζυγος, Άννα, ταξιδεύουν στην Ευρώπη. Μια μέρα, διασώζουν έναν τραυματισμένο αυτοκινητιστή. Αυτός, προς έκπληξη όλων, είναι ο Αντόνιο, ο διάσημος Ισπανός χορευτής. Η Άννα ήταν χορεύτρια πριν το γάμο της και ο Αντόνιο θα επιχειρήσει να την πείσει να ενταχθεί στη χορευτική του ομάδα. 
Αυτή η ταινία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ισπανικό κοινό επειδή βασίζεται σε ένα σενάριο του Λουίς Εσκομπάρ, το οποίο οδήγησε στην ανάπτυξη συμπαραγωγής μεταξύ Ισπανίας και Ηνωμένου Βασιλείου. Σε αυτή τη συμπαραγωγή, ο Βρετανός σκηνοθέτης Μάικλ Πάουελ έκανε μια ταινία, όπου ο χορευτής Αντόνιο ερμηνεύει τον ίδιο τον εαυτό του, και η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Ισπανία. Το " Luna de miel " δείχνει την ικανότητα του Πάουελ να εισέρχεται σκηνοθετικά, σε διάφορα καλλιτεχνικά πεδία, από τη ζωγραφική έως το χορό, και να μπορεί να αλλάζει από ταινία σε ταινία. Στην πραγματικότητα, μετά την πρεμιέρα του " Luna de miel ", ο Βρετανός σκηνοθέτης κυκλοφόρησε αυτό που είναι από πολλούς ένα αδιαμφισβήτητο κλασικό ταινιών τρόμου, "Ο φωτογράφος του πανικού".























“LUNA DE MIEL”– PELICULA, 1959 – SINOPSIS

Dirección: Michael Powell

Producción: Michael Powell, Cesáreo González

Guion: Gregorio Martínez Sierra (balleto), Michael Powell, Luis Escobar

Protagonistas: Anthony Steel, Ludmilla Tchérina, Antonio

Música: Manuel de Falla, Mikis Theodorakis

Cinematografía: Georges Périnal, Claude Renoir

Edición cinematográfica: Peter Taylor, John Victor-Smith

Distribución: Suevia Films

Fecha de lanzamiento: 29 marzo 1959 (España), 8 febrero 1962 (Reino Unido)

Tiempo de ejecución de la película: 109 minutos, 105 minutos (versión restaurada)

Países: Reino Unido / España

Idiomas: Ingles/ español

Un australiano, Kit Kelly, y su nueva esposa, Anna, se encuentran de viaje por Europa. Un día, socorren a un motorista accidentado. Éste, para su sorpresa, es Antonio, el famoso bailarín español. Anna fue bailarina antes de su matrimonio y Antonio tratará de persuadirla para que se incorpore a su compañía. 
Esta película tiene especial interés para el espectador español por estar basada en un guion de Luis Escobar, lo que llevó al desarrollo de una coproducción entre España y el Reino Unido. En ella, el director británico Michael Powell realizó un film donde el bailarín Antonio se interpreta a él mismo, lo que provocó un gran éxito de público en España. "Luna de miel" demuestra la capacidad de Powell para introducirse en diversos ámbitos artísticos, desde la pintura hasta la danza, siendo capaz de cambiar de registro de película en película. De hecho, después de estrenar "Luna de miel", el director británico estrenó el que por muchos es un clásico indiscutible del cine de terror, "El fotógrafo del pánico".

Πηγή τού πρωτότυπου κειμένου τής σύνοψης και των εικόνων: abc.es/play. 
Εδώ το ομότιτλο τραγούδι.

29 Αυγούστου 2020

28 Αυγούστου 2020

Φορές φορές ...
























[Μπολάτι Κορινθίας, 25.08.2020 20.18]

Φορές φορές, από ψηλά το βλέπω στο πρόσωπό σου, σαν τη βασίλισσα, εγώ η Σελήνη, που ‘μαι, όταν ο Απόλλωνας έχει γι’ αλλού φύγει, δεν με κοιτάς. Σαν κάτι μαγικό, πρόσκαιρο και μοναδικό, το βλέμμα σου να τραβά.

27 Αυγούστου 2020

[σε τρεις αρχαιολογικούς χώρους στην περιοχή της λίμνης Ηραίου ή Βουλιαγμένης 26.08.2020]


Στο δυτικό άκρο τής χερσονήσου των Γερανείων, βρίσκονται αρκετές θέσεις στις οποίες ανευρέθηκαν αρχαιολογικής αξίας ευρήματα, τα οποία συνδέονται με αρχαίους οικισμούς, λατρευτικούς χώρους ή στρατιωτικές θέσεις. Κορυφαίος σίγουρα αρχαιολογικός χώρος είναι του Ηραίου, αλλά πέραν αυτού, η αρχαιολογική σκαπάνη έχει βρει και άλλους, οι οποίοι (πλην ελαχίστων) βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι και χωρίς κάποια ενημερωτική πινακίδα. Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από τρεις από αυτούς, οι οποίοι βρίσκονται κοντά ή στα όρια τής λίμνης Ηραίου (ή Βουλιαγμένης).

Οι δύο πρώτοι ανάγονται στα μυκηναϊκά χρόνια (βλέπε τη διδακτορική διατριβή Μυκηναϊκή Κορινθία τού Κωνσταντίνου Θεοδωρίδη) ενώ το αρχαίο πηγάδι / κρήνη σε μεταγενέστερους χρόνους.

Μυκηναϊκοί θαλαμοειδείς τάφοι. Βρίσκονται στην περιοχή Σκάλωμα στη θέση: 38°01’11’’N 22°53’56’’E.





































Μυκηναϊκός οικισμός. Βρίσκεται στο ΝΔ άκρο τής λίμνης Ηραίου, δυτικά τού στόμιου που τη συνδέει με τον Κορινθιακό κόλπο, στη θέση: 38°01’31’’N 22°52’29’’E (σ.σ. στο ΒΑ άκρο τής λίμνης, στη θέση 38°01′58″N 22°53′39″E, είχανε βρεθεί ίχνη και άλλου μυκηναϊκού οικισμού, μες σε ιδιωτικό περιφραγμένο σήμερα χώρο).

















Αρχαίο πηγάδι – κρήνη. Βρίσκεται στο ΒΔ άκρο τής λίμνης Ηραίου, στη θέση: 38°01’56’’N 22°52’16’’E, στο σημείο που ο δρόμος από ανατολικά (από την Περαχώρα) διακλαδίζεται αφενός προς το ακρωτήρι Ηραίου και το φάρο Μελαγκάβι αφετέρου προς τη δυτική ακτή τής λίμνης. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στον χώρο που βρίσκεται το υπόψη πηγάδι / κρήνη, βρίσκονται διάσπαρτα μέλη αρχαίων τειχών και θεμελίων τους (πιθανόν κάποιου κτιρίου που θα αφορούσε το πηγάδι / κρήνη ή αρχαίου  πύργου). 











26 Αυγούστου 2020

Luna de Miel [Rafael de Penagos, μετ. ΦΚ]


Luna de Miel

Nunca sabré cómo tu alma ha encendido mi noche,
Nunca sabré el milagro de amor que ha nacido por tí.

Luna de miel.

Nunca sabré por qué siento tu pulso en mis venas,

Nunca sabré en qué viento llegó este querer.
Mi vida llama tu vida y busca tus ojos;

Besa tu suelo, reza en tu cielo, late en tu sien.

Ya siempre unidos, ya siempre, mi corazón con tu amor.

Yo sé que el tiempo es la brisa que dice a tu alma:
Ven hacia mí, así el día vendrá que amanece por ti.

La luna de miel.

Nunca sabré qué misterio nos trae esta noche,
Nunca sabré cómo vino esta luna de miel.
La luna brilla en tus ojos y con mi desvelo
Besa en tu suelo, reza en tu cielo, late en tu sien.

Ya siempre unidos, ya siempre, mi corazón con tu amor.
Yo sé que el tiempo es la brisa que dice a tu alma:
Ven hacia mí, así el día vendrá que amanece por ti.

La luna de miel.

Luna de miel.


Μήνας του μέλιτος

Δεν θα το μάθω ποτέ, πώς η ψυχή σου 
Τη νύχτα μου πυρπολούσε με τέτοια φωτιά.

Δεν θα το μάθω ποτέ για το θαύμα του έρωτά σου,
Αυτού που για σένα μες στην ψυχή μου γεννήθηκε πια
.

Φεγγάρι του γάμου, φεγγάρι,
Κοντά μου γύρνα ξανά.

Δεν θα το μάθω ποτέ γιατί νιώθω να χτυπάει  
Ο σφυγμός σου, μες στις φλέβες μου,
Σαν να είσαι δικό μου κορμί.

Δεν θα το μάθω ποτέ, με ποιο φύσημα ανέμου
Να σ’ αγαπήσω, να σ’ αγαπήσω έφτασα εκεί.

Τη ζωή σου καλεί η δική μου
Και ψ
άχνει μες στη δική σου ματιά.

Φιλάει τα πόδια σου, μιλάει στον ουρανό σου,
Χτυπάει στο ναό σου, να ανοίξεις σε παρακαλά.

Μαζί για πάντα εδώ ενωμένοι, καρδιά κι αγάπη μαζί.

Ξέρω ότι ο χρόνος είν' το αεράκι
Που λέει στην ψυχή σου:
Έλα κοντά μου, θα φτάσει η μέρα 
Που το φως θα το στείλεις εσύ.

Φεγγάρι του γάμου, φεγγάρι,
Κοντά μου γύρνα ξανά.

Δεν θα το μάθω ποτέ μα ποτέ, ποιο μυστήριο
Εμάς τους δύο απόψε μάς έφερε εδώ,

Δεν θα το μάθω ποτέ, πώς ζω το φεγγάρι  
Τούτου του γάμου,αυτής της αγάπης, 
Που θέλαμε οι δυο.

Στα μάτια σου το φεγγάρι πώς λάμπει
Με το ξύπνημά μου, φιλάει τα πόδια σου εκεί,
Στον ουρανό σου μιλάει, 
χτυπάει στο ναό σου 
Ν' ανοίξεις σε παρακαλεί.

Μαζί για πάντα ενωμένοι, καρδιά κι αγάπη μαζί.

Ξέρω ότι ο χρόνος είν' το αεράκι 
Που λέει στην ψυχή σου:
Έλα κοντά μου, έτσι θα φτάσει η μέρα 
Που θα ΄ρθει και για σένα η ανατολή.

Φεγγάρι του γάμου, φεγγάρι,
Κοντά μου γύρνα ξανά.

Φεγγάρι του γάμου, φεγγάρι,
Κοντά μου γύρνα ξανά.


Εδώ σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεία Gloria Lasso.

25 Αυγούστου 2020

24 Αυγούστου 2020

Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου [Νίκος Γκάτσος] σε μετάφραση στα ισπανικά από τον ΦΚ.


Si tu recuerdes mi sueño

En mi abrazo esta noche que duermes como un lucero,
Si, falta toda esperanza y nunca habrá,
Pero la noche ha bordado de besos tu cuerpo,
Cuenta a la pena y deja me paz en la soledad.

Si tu recuerdes mi sueño, yo te espero venir,
Una canción del camino decir me, mi sueño,
En el verano, que brilla el lucero vestirte de luz.

Pero la noche ha bordado de besos tu cuerpo,
Cuenta a la pena y deja me paz en la soledad.

Si tu recuerdes mi sueño, yo te espero venir,
Una canción del camino decir me, mi sueño,
En el verano, que brilla el lucero vestirte de luz.


Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου 

Στην αγκαλιά μου και απόψε σαν άστρο κοιμήσου
Δεν απομένει στο κόσμο ελπίδα καμιά
Τώρα που η νύχτα κεντά με φιλιά το κορμί σου
Μέτρα τον πόνο και άσε με μόνο στην ερημιά.

Αν θυμηθείς το όνειρό μου σε περιμένω να 'ρθεις
Με ένα τραγούδι του δρόμου να 'ρθεις όνειρό μου
Το καλοκαίρι που λάμπει τ' αστέρι με φως να ντυθείς

Τώρα που η νύχτα κεντά με φιλιά το κορμί σου
Μέτρα τον πόνο και άσε με μόνο στην ερημιά.

Αν θυμηθείς το όνειρό μου σε περιμένω να 'ρθεις
Με ένα τραγούδι του δρόμου να 'ρθεις όνειρό μου
Το καλοκαίρι που λάμπει τ' αστέρι με φως να ντυθείς


Ακούστε το εδώ σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη με την Γιοβάννα, η οποία ήταν η πρώτη που το τραγούδησε, το 1960. 

23 Αυγούστου 2020

H παλιά Ι.Μ. Φανερωμένης στο Χιλιομόδι Κορινθίας

Περί τα τέσσερα χλμ. (οδικά) νότια τής Ι.Μ. Φανερωμένης, που βρίσκεται στο Χιλιομόδι Κορινθίας, υπάρχουνε τα ερείπια τής παλιάς Ι.Μ. Φανερωμένης, που χτίστηκε τον 12ο αι. μ.Χ. και λειτούργησε μέχρι το 1896, οπότε και μεταφέρθηκε στη θέση τής σημερινής Ι.Μ., λόγω της καταστροφής που είχε υποστεί από το σεισμό τού 1854 (σ.σ. στο σεισμό τού 1854, η παλαιά πόλη τής Κορίνθου ισοπεδώθηκε και οι περισσότεροι των κατοίκων της μετακινηθήκανε στη σημερινή παράλια θέση της, όπου ιδρύθηκε η σημερινή πόλη).
Ο Ι.Ν. Παναγίας τής Φανερωμένης, έργο τού 13ου αι. μ.Χ., κοσμείται με δυο στρώσεις αγιογραφιών που ανάγονται στα βυζαντινά χρόνια. Η Μονή επί τουρκοκρατίας απέκτησε μεγάλη περιουσία (βακούφια) ενώ στα επαναστατικά χρόνια, του 1821, χρησίμευσε ως καταφύγιο τού άμαχου πληθυσμού και ορμητήριο.
Οι τελευταίες τρεις εικόνες από το, καλώς σηματοδοτημένο, μονοπάτι, μήκους 5 χλμ., που κατευθύνεται προς το Χιλιομόδι. Εμείς το ακολουθήσαμε για ένα (1) περίπου χλμ., μέχρι μια κυκλική πέτρινη δομή, που θα μπορούσε να είναι εγκαταλελειμμένο πια μικρό αλώνι
(βλέπε χάρτη από wikimapia



).     
Οι φωτογραφίες των 16 και 22.08.2020.



























Εδώ όλο το αφιέρωμα σε μορφή αρχείου pdf.