Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από το ωραιότερο ίσως μέρος τού Ποικίλου όρους, το εσωτερικό μέρος τού συμπλέγματος βράχων σχήματος
στεφανιού, την ορθοπλαγιά, στη ρεματιά Ζαστάνι, στο Ποικίλο Όρος.
Εικόνες από τη ρεματιά Ζαστάνι είχαμε παρουσιάσει και παλαιότερα: από την
αρχαία Φρυκτωρία (η οποία δεσπόζει της περιοχής και μεγάλου μέρους τού Θριάσιου πεδίου), το
Σπήλαιο τής Μαύρης Καρυάτιδας (στις νότιες πλαγιές τής ρεματιάς) και της
περιοχής στην κοίτη των δύο ρεμάτων (τα οποία συντρέχουνε στο ύψος τής τρενογέφυρας τής σιδηροδρομικής γραμμής Νέο Ικόνιο – Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Ασπροπύργου.
Επισκεφτήκαμε την περιοχή δύο ημερομηνίες. Σε αμφότερες σημείο εκκίνησης και κατάληξης τής πορείας ήτανε τα γήπεδα στα παλιά Νταμάρια Γρηγορίου. Θεωρητικά θα μπορούσε κάποιος να ξεκινήσει από την περιοχή Νεόκτιστα Ασπροπύργου αλλά αυτό αφενός του στερεί μέρος τής όμορφης διαδρομής που διατρέχει το κεντρικό Ποικίλο Όρος αφετέρου τα σημεία, στους δυτικούς πρόποδες τού Ποικίλου Όρους, να αφήσει το όχημά του είναι επισφαλή.
Α) την 11.02.2021 (η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί).
Φτάνοντας στην περιοχή τής αρχαίας Φρυκτωρίας, αρχικά κινήθηκα προς το μονοπάτι που καταλήγει στη via ferrata (*) αλλά, πλησιάζοντας στα όρια του γκρεμού,
αποφάσισα να μην επιχειρήσω κατέβασμα, αν και πέραν των μεταλλικών στηριγμάτων υπήρχανε και σχοινιά, διότι:
- ήμουνα μόνος,
- θεωρώ ότι για πολύ έντονα επικλινή και επισφαλή μέρη ως καλύτερη πρώτη προσέγγιση το ανέβασμα παρά το κατέβασμα και
- εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν άλλοι περιπατητές στην περιοχή.
Κατόπιν επιχείρησα κυκλικά, ψηλά στο ύψωμα που βρίσκεται η αρχαία Φρυκτωρία, σε αναζήτηση τυχόν περάσματος, από δυτικά και νότια, αλλά δεν υπήρχε κανένα ίχνος μονοπατιού και το έδαφος σύντομα απέκτησε πολύ μεγάλη κλίση.
Τέλος, την ημέρα εκείνη επιχείρησα να προσεγγίσω την περιοχή τής ορθοπλαγιάς μέσω της κοίτης τού ρέματος Ζαστάνι.
Το κατέβασμα στην κοίτη έγινε από μονοπάτι ανατολικά τής αρχαίας Φρυκτωρίας, το οποίο ξεκινά από σημείο σηματοδοτημένο με κούκους, λίγες δεκάδες μέτρα ανατολικά / νοτιοανατολικά τού τέλους τού δασικού δρόμου, που καταλήγει κοντά στην περιοχή τής αρχαίας Φρυκτωρίας, σ’ ένα ξέφωτο όπου παλαιότερα υπήρχανε μελίσσια.
Μετά από ένα εύκολο "κατέβασμα" στην κοίτη, το πρώτο από τα τρία μέχρι την έξοδο του από το βαθύ στενό φαράγγι,
αφενός μπροστά εμφανίζεται ένα ακόμη, το οποίο απαιτεί δεξιότητες καταρρίχησης ή κατάλληλα σκοινιά
αφετέρου δεξιά, προς τις βόρειες πλαγιές τού ρέματος, υπάρχει μια επικλινής έκταση χαμηλής βλάστησης...
... που καταλήγει σε ένα εντυπωσιακό βραχοσκεπές στο εξωτερικό μέρος, στα ανατολικά του, του υπόψη βραχώδους συμπλέγματος. Η μέρα εκείνη, προτού την επιστροφή, έκλεισε με επίσκεψη στο χώρο αυτό, εικόνες από τον οποίο ακολουθούν.
Β) την 21.02.2021 (η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί).
Φτάνοντας στην περιοχή τής αρχαίας Φρυκτωρίας, κινηθήκαμε βόρεια αυτής κατεβαίνοντας ένα καλώς σηματοδοτημένο μονοπάτι μέχρι ένα ξέφωτο με χαμηλή βλάστηση όπου ακολουθώντας ίχνη μονοπατιών, τα οποία δείχνουνε να έχουνε μάλλον εγκαταλειφθεί, κινηθήκαμε κυκλικά στις νότιες πλαγιές τού λόφου, στην κορυφή τού οποίου βρίσκεται η αρχαία Φρυκτωρία, πάνω από τη ρεματιά.
Στην πορεία μας συναντήσαμε τρία βραχοσκεπή, στις θέσεις:
38°02’02’’N 23°38’26’’E
και
38°02’01’’N 23°38’27’’E (όπου βρίσκονται δυο σε απόσταση λίγων μέτρων).
Συνεχίσαμε ανατολικά κατά μήκος ενός μονοπατιού, που πλέον ήτανε πολύ εμφανές, καταλήγοντας από δυτικά στο εσωτερικό μέρος τού συμπλέγματος βράχων σχήματος στεφανιού, την ορθοπλαγιά, στη ρεματιά Ζαστάνι.
Ακολουθούν εικόνες από τον πολύ όμορφο χώρο, όπου η μεγάλου ύψους ορθοπλαγιά, στην οποία υπάρχουνε και μικρές σπηλιές, χρησιμοποιείται για αναρρίχηση.
Προτού φύγουμε επιχειρήσαμε μια ανάντη πορεία στην υποβλητική κοίτη τού ρέματος.
Σχεδόν με το που κατεβήκαμε συναντήσαμε μια μικρή αλλά με μερικά μέτρα βάθος σπηλιά.
---------------------------------
---------------------------------
Λίγες δεκάδες μέτρα μετά συναντήσαμε το τρίτο, το δυτικότερο, από τα "κατεβάσματα" τού ρέματος Ζαστάνι, το οποίο, όπως και το δεύτερο χρειάζεται δεξιότητες αναρρίχησης (δεν έχει ασφαλή πατήματα) ή να το έχεις ήδη κατέβη έχοντας τοποθετήσει σκοινιά (επιφυλασσόμαστε για μελλοντικά σε περίπτωση που επιχειρήσουμε να διατρέξουμε το ρέμα Ζαστάνι από ανάντη προς κατάντη).
Επιστρέψαμε, ανεβαίνοντας, μέσω της via ferrata (*) τού Ποικίλου Όρους.
(*) Via ferrata (ιταλ.) σημαίνει σιδερένιο μονοπάτι. Ο όρος αρχικά χρησιμοποιήθηκε, από όπου καθιερώθηκε σε όλο τον κόσμο, στην Ιταλία, στις Άλπεις, για έντονα επικλινείς διαδρομές όπου έχουνε τοποθετηθεί σιδερένια στηρίγματα. Η πιο γνωστή via ferrata στην Αττική βρίσκεται στην Πάρνηθα, στο αναρριχητικό πεδίο «Άρμα».
